Rogue Wars Online

Chapter Six: Revolution Flag

-chapter six-

FINN

The claws of the Winged Beast dug deep on my shoulder making me cry out in pain. Inilipad ako nito papunta sa itaas, the crimson sky enveloping me. Nanlaki ang mata ko nang makitang may dalawa pang Winged Beast na paparating.

Mula sa baba ay nakita ko ang pagdaan ng chakram ni Sapphire sa tabi. It sliced over the second Winged Beast's body, circled us and sliced the third one. Napatingin ako sa ilalim. Suicide na nga ata kung aatakehin niya ang Winged Beast na dinadala ako. Napakataas na ng kinalalagyan namin ngayon.

Pero hindi ko rin kayang ipakain ang sarili sa Winged Beast. I can't also let this monster bring me higher into the sky.

I saw a dozen of Winged Beasts that flew just below us. Doon ako nakaisip ng plano. But before that, I need to kill or escape from the one that's currently holding me.

I can throw the kunai to him, pero hindi iyon magiging accurate dahil sa restricted ang galaw ng kamay ko. Pwede ring mahina ang pagkakahagis ko kaya parang wala lang ding epekto. I would use my feet if only hindi lang ako nakasapatos ngayon.

I started sway to the front then towards the back. Naantala ang paglipad ng Winged Beast dahil sa ginagawa ko. Hindi ko pinansin ang pagbaon pa ng matatalim niyang kuko at mas binilisan pa ang paggalaw hanggang sa tuluyan ko nang naisipa ang paa sa ulo niya.

See, the Winged Beast had to use its feet para madala ako. They carry the human in their frontal direction, kaya naman madali lang sa'kin ang kumuha ng momentum para maisipa ang paa sa mukha niya.

The monster's grip loosened and so I used that as my time to jump away. Nang nahulog ako ay siya ring paglipad ng Winged Beast papunta sa'kin, slimy fangs glinting. Kinuha ko ang dalawang kunai at inihagis sa ulo niya. Sunod kong inihagis ang ikatatlo sa gitna ng mata niya. The monster froze before vanishing.

Umikot ako paharap sa kahuhulugan. Inayos ko ang katawan nang makitang naghihintay ang isang Winged Beast na mahulog ako sa bibig niya. Mukhang excited pa siya at panay ang paghampas ng pakpak.

I fell hard on his nose making him fall back from the damage. Pagkatapos ay sinipa ko ang ulo niya kaya napaharap ito sa ibang direction. I impaled the two kunai I'm holding into his eyes and the monster shrieked in pain.

Sabay kaming nahulog kaya pati ako medyo napasigaw na rin.

Hala, patay! Ang layo pa ng rooftop na pwede kong lapagan. The height and distance that are currently closing between us, plus the speed of the fall, it's enough to crack my head open upon impact.

Legend na lang ang makakasurvive ng ganitong paghulog.

I closed my eyes, embracing the fall and wishing that some extraordinary strength or agility will posses me to aid my fall. Bakit ba kasi hindi na lang ako naging overpowered character? That would be much helpful during this time. Sigurado akong imbes na ako ang mawawasak sa paghulog, ang building na siyang huhulugan ko ang siyang masisira.

Nagulat ako nang hindi na maramdaman ang paghulog. Dahan-dahan kong iminulat ang mata para makita kung anong nangyari at kinilabutan nang makitang nakasakay ako sa isang Winged Beast!

Hindi ko alam if malas ako o suwerte.

The Winged Beast must have noticed that something's fallen behind him and added to his weight. It started thrashing around kaya wala akong choice kundi mapakapit sa leeg nito. I gritted my teeth when my hand fell on burning skin. Shit!