Chapter One-Hundred Five: Love and Nightmares

1.8K 185 224
                                    

doble apdet kasi feel ko aawayin niyo ko kung itong chapter lang. #tacute

-chapter one-hundred-five-

FINN

Sabay kaming tumalon ni Marcella sa kung saan nahahati ang city. Due to my misfortune, we landed right at the center of three hordes of monster. At nasa amin ang mga mata nila.

Parang naestatwa kaming lahat na nakatitig sa isa't isa. Ngunit sa isang iglap ay sumusugod na sila papunta sa'min.

Fire bursted in Marcella's sword and she slashed five monsters aside, their bodies being cut in half. I pulled eight throwdaggers, positioning them between my fingers, before running pass a group of monsters and impaling the blade on their necks. Sunod sunod na pagsummon ang ginagawa ko habang sumasayaw sa gitna nila at tumatalsik naman ang kanilang itim na dugo sa ere.

I ducked at an incoming claw strike and raised my boots that held a dagger to kick it right at the monster's head. Pumasok sa utak niya ang kunai ko at sumabog kaya isang headless monster ang natumba sa paanan ko. Without waiting for their chance to retaliate, I moved past them again.

Nahati sa dalawang panig ang lugar kung saan naglalaban kami ni Marcella. Hers was a sword of fire being whipped to every direction and with the bodies of monsters being sliced cleanly. Mine was a dancing shadow that killed every monster in a quick manner, the black blood on my face and clothes serving as the only evidence of my participation.

Isang panibagong horde ang lumabas nang hindi inaasahan kaya napaatras ako para makapaghana. I willed the shadows to come back to my feet.

Napahinto ako nang may mabangga. When I turned around to check, I found myself being back-to-back with one of my past enemies. Marcella also had her sword held high as she faced an additional group.

Tatlong grupo pa ang dumagdag at inikotan kami nila. Hinayaan kong maglakbay ang anino papunta sa kamay ko at nararamdaman ko rin ang paglakas ng apoy mula kay Marcella.

Then as if planned, we started our battle dance.

Tumalon ako pataas nang ipaikot ni Marcella ang espada sa lupa. It created a ring of fire that scattered towards the monsters. I landed beside her and a rain of throwdaggers fell down on every monster's head. Kasabay ng pagsunog nila sa apoy ay ang bulong ng mga anino ko na unti-unti silang sinasakal.

We ran away from the chaos. Dumausdos kami sa pader nang makakita nang pwedeng mapahingaan. Isa iyong bahay na walang mga gamit, bubong, pintuan, at bintana. Tanging ang sementadong pader lang ang nagtatago sa'min mula sa labas.

I glanced at Marcella. She was taking slow, steady breaths as she stared at front. Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko o talagang naguluhan ako sa nangyari sa last city dahil naitanong ko sa kaniya ang bagay na 'to,

"You ever felt love before?"

I noticed how she froze and slowly, her eyes drifted towards me, her brows furrowing to confusion each passing second. "Hindi pa tayo gano'n kaclose para sa mga ganiyang usapan."

Nakanguso kong iniwas ang tingin. I guess that's true. She has always been the loudest, beside kay June, to express her feelings of dislike to me. At nakaya pa nga niyang tulungan si June para lang pahirapan ako.

Rogue Wars OnlineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon