အရှင်​မင်းကြီး ​ကောင်းကင်​ဘုံကို မကြွ​သေးဘူးလား

Chapter 5

"Monsterတွေ ကို တိုက်ခိုက်ရာ
မှာကျရှုံးခြင်း သို့မဟုတ်​ ​သေ
​လောက်အောင် အရိုက်ခံရခြင်း"

ပုံမှန်ဆိုရင် အမြီးကိုးချောင်း
​မြေခွေးလို Boss အကြီးစားနဲ့
တိုက်ဖို့ အတွက် အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့​တော့
လိုအပ်စမြဲပါ။
ထိုကဲ့သို့ အဆင့်မြင့်ပြီး ကြီးမား
တဲ့​ ​မြေခွေး ကို စုမူကျိနဲ့ထန်းရှီ
နှစ်ယောက်တည်းရဲ့ အင်အားနဲ့
မနည်း ရုန်းကန်းပြီး တိုက်နေရတာ
​ကြောင့် ပွဲရဲ့အခြေအနေက
မြင်မကောင်း ရူမကောင်း​
​လောက်​အောင် ဆိုးရွားလွန်း
လှတယ်။

သူတို့နှစ်ယောက်လုံး ​သေရာက
​နေ အကြိမ်ကြိမ်​ ပြန်ရှင်လာကြ
တဲ့ အခါတောင်မှ သူတို့ရဲ့
ခန္ဓာကိုယ်တွေ ကတော့
အင်အားနည်း ချိတဲ့နေကြတုန်း
ပင်​။
ဒါပေမဲ့ လည်း စုမူကျိ က
အခုချိန်ထိ မြင့်မြတ်ကြော့ရှင်း
ပြီး တည်ငြိမ်တဲ့ အရှိန်အဝါတွေနဲ့ ဘယ်သူမှ ထိတွေ့လို့ မရနိုင်တဲ့
မသေမျိုးဖြစ်နေတုန်းပါ။

လူနှစ်ယောက် ​သေလောက်
​အောင် အရိုက်ခံနေရတာကို မြင်နေရတာက အတိုင်းထက် အလွန်ဖြစ်လာတာကြောင့်
ရယ်စရာကောင်း လာတော့တယ်။

သို့ရာတွင်လည်း စုမူကျိရဲ့
ရူတည်တည် မျက်နှာမှာတော့ "သနားစရာလူသားငမြည်းတုံး
​လေးတွေ... ဒီမြင့်မြတ် တဲ့
နတ်ဘုရားက မင်းတို့လို နိမ့်ကျတဲ့
စောက်ကျိုးနဲလေး​တွေ နဲ့
စကားမပြောချင်ဘူး" ဆိုတဲ့
အမူအရာက ဆင်မြန်းထားတယ်​။

တစ်ဖက်မှာလည်း ထန်းရှီရဲ့
မျက်နှာထက်မှာ စာလုံးကြီးကြီး​ရေးထားတာက
"ငါက အားနည်းတဲ့ ငမြည်းတုံး
​လေးပါ။ ငါ့ကို လာပြီး အနိုင်မ
ကျင့်ကြပါနဲ့နော်"

နောက်ထပ် တစ်ခါ ရှင်သန်ထ
​မြောက်ခြင်း ဖြစ်စဉ်ပြီးနောက်
မှာတော့
စုမူကျိက တိုက်ခိုက်နေရာ ကနေ
ရုတ်တရတ်ကြီး ရပ်လိုက်တယ်။

[လက်ရှိ] ထန်းရှီ: "ဇနီးလေး?
ဘာလဲ မင်း ခဏခဏ ​သေပါများ
​တော့ ဖျားချင်သလို ဖြစ်သွား
တာလား?"

[လက်ရှိ] စုမူကျိ:"
ငါ ရူးနေတယ်ဆိုရင် ​တောင်မှ မင်းလောက်တော့ မတုံးသေးဘူး။
ငါ့ရဲ့အဖွဲ့ကို လာကူဖို့ ခေါ်ထား
တယ်"