ဆယ့်ငါးနှစ်ကြာပြီးနောက်.....
''အာ့ ကိုပိုင် မြန်မြန်မောင်းစမ်းပါ လွန်းမွေးချင်နေပြီ...လွန်းရဲ့ဗိုက်ထဲအတော့်ကိုနာလွန်းတယ်....အဟင့်...အမေ့...
အာ့လားလား....''
ပိုင်မှူးရဲ့လက်မောင်းကိုကိုက်ရင်း အော်နေခဲ့သည့်လွန်းရယ်ပါ။
ဒီလိုနဲ့ဆေးရုံရောက်ပြီးနောက်ပိုင်း....ခွဲစိတ်ခန်းထဲ လွန်းကိုအရေးပေါ်သွင်းလိုက်ရတော့သည်။
သုံးပတ်ခန့်ကြာသော်.....
ဒီနေ့လွန်းတစ်ယောက် သားငယ်ဖြစ်သူနဲ့ ဆေးရုံကဆင်းလာတဲ့နေ့ပေ....
အကြီးဆုံးသားအသက်ဆယ့်ငါးနှစ်ပြည့်တဲ့နေ့မှာပဲ နောက်ထပ်ကလေးတစ်ယောက်ကိုယူခဲ့တော့တယ်။
ခုဆိုရင်.... နှိုင်းမခနဲ့ ကြီးမေတို့က
အိမ်အဝင်မှာ အကြိုထောက်နေလေရဲ့...
ကားပေါ်ကဆင်းဆင်းခြင်းပဲ....
''Happybirthday ပါလွန်းရေ....''
မွေးနေ့ကိတ်ကြီးကိုင်ပြီးသူ့အနားနားရောက်လာတဲ့ ကြီးမေမှာတော့ အပြုံးတွေဝေဆာနေခဲ့သည်။
''ဝမ်းသာလိုက်တာ.... လွန်းက မေ့နေတာ
ကြည့်စမ်း ကိုနှိုင်းနဲ့ကြီးမေကတောင်
လွန်းရဲ့မွေးနေ့ကို အမှတ်ရသေး...
ကိုပိုင်ကတော့မပြောချင်ဘူး....''
''လွန်း....ကိုယ့်ဘက်ကမွေးနေ့လက်ဆောင်ပေးပြီးပြီလေကွာ...ဘာလိုလောဘကြီးနေပါလိမ့်....''
''ဘယ်မှာလဲ အဲ့မွေးနေ့လက်ဆောင်က...''
''ဟော်ဗျာ....လွန်းရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာအိပ်ပျော်နေတယ်လေ....အဲ့ဒါ ကိုယ့်ရဲ့လက်ဆောင်ပဲ။''
''ဒယ်ဒီ...ဖေဖေလွန်းက ညီလေးကို သားဆီမပေးဘူး။
သားလည်းချီကြည့်ချင်တာပေါ့...
ခစ်ခစ်ခစ်... ညီလေးကချစ်စရာလေး...
ဖေဖေလွန်းသားကိုညီလေးပေးချီ....''
လွန်းလည်း သူ့ဘေးကသားတော်မောင်ကိုမနိုင်တာနဲ့ ရင်ခွင်ထဲကအနှီးထုပ်လေးနဲ့သားငယ်ကို လက်လွှဲလိုက်ရသည်။
''ကိုပိုင်....လွန်းနားချင်ပြီ ဒီနေ့ခေါင်းနည်းနည်းကိုက်လာလို့....''
''အင်းပါ...ကိုယ်အခန်းကိုပြင်ထားပြီးပြီ။''
မွေးနေ့ပွဲလုပ်ပြီးတာနဲ့ လွန်းတစ်ယောက်အိပ်ခန်းထဲဝင်၍အနားယူအိပ်စက်ခဲ့သည်။
YOU ARE READING
Silent Crying book(1) (Completed) book2(ongoing)
Romanceကျွန်တော့်ရဲ့ရှိုက်သံတွေကိုမုန်းတယ် အသံတိတ်နေခဲ့တဲ့ ရင်ခုန်သံကိုလည်းမုန်းတယ်..ခင်ဗျားကြီးကြောင့် ကျွန်တော့်ဘဝလည်းပျက်ခဲ့ရပြီးပြီ ဦးစစ်မဟာ။ "လွန်းခေတ်" ကလေးကိုယ့်ကို ကြိုက်သလောက်မုန်းနိုင်တယ် တစ်ခုပဲ..ကိုယ့်အနားက ထွက်ခွာမသွားနဲ့။ "စစ...
