အိပ်မပျော်နိုင်တဲ့ညချမ်းမှာ လွန်းတစ်ယောက် သူ့နံဘေးမှ လူနှစ်ယောက်ကိုချန်ရစ်ကာ အခန်းထဲမှတိတ်တိတ်လေး ထွက်လာမိတယ်။အဲ့ဒီနောက်သူဦးတည်မိသည်က ကလေးတွေရဲ့အိပ်ခန်းရှိရာသို့...
''သားငယ် သက်သာရဲ့လားဟင်။''
''သားသက်သာနေပါပြီ ဖေဖေလွန်း။ဖေဖေမအိပ်သေးဘူးလားဗျ။''
''ဖေဖေအိပ်မပျော်လို့ပါသားငယ်။
အင်းပါ ဖေ့သားငယ်ကခုထိမအိပ်သေးဘူးလား အခန်းထဲမှာမီးလင်းနေလို့ ဝင်ကြည့်မိတာ။''
''သားရဲ့အိမ်စာတွေလုပ်နေလို့ပါဖေဖေလွန်း။''
''ဟုတ်ပါပြီဗျာ...ဒါနဲ့သားအကိုရော
အခန်းထဲမှာမတွေ့ပါလား။''
''ကိုကိုကဦးငယ်နဲ့ရှိနေတယ် ဖေဖေလွန်း။''
''သုတနဲ့ပြန်လိုက်သွားတာလားအကြီးကောင်က...ဖေဖေလဲမသိပါလား။''
''ဖေဖေကသားအတွက်စွပ်ပြုတ်ချက်နေလို့မသိတာဖြစ်မယ် ကိုကိုသွားတာဒယ်ဒီစစ်သိတယ်။''
''ဟုတ်လား..''
''ဟုတ်ကဲ့ဖေဖေလွန်း..''
''ကဲ..သားငယ်
အချိန်လဲမစောတော့ဘူး အိပ်တော့နော်။စာကြည့်တာကကောင်းပေမဲ့ သားငယ်ရဲ့ကျန်းမာရေးကိုလည်းဂရုစိုက်သင့်တယ်။
ကဲ..အိပ်တော့နော် လိမ္မာတယ်။''
''ဟုတ်..ဒါပေမဲ့သားက
ဖေဖေလွန်းနဲ့အတူအိပ်ချင်တာ ..သားနဲ့အတူတူအိပ်ပေးနော်..နော်လို့။''
သားငယ်ကသူ့အားဂျီပူတိုက်နေသည်မို့ လွန်းလည်းပဲ ဘာမှပြောမနေတော့..ဒီလိုနဲ့ပဲသားဖနှစ်ယောက်သားအိပ်ယာဝင်ဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။
''ကောင်းပြီ..''
✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴
''morning ဦးငယ် သားကျောင်းသွားတော့မယ်နော်။''
''အေးပါကွာ..ဂရုစိုက်သွားနော် အကြီးကောင်။''
''ဟုတ်..ဦးငယ်။''
မနက်စာစားပြီးတာနဲ့စစ်လွန်းပိုင် ကျောင်းသို့ထွက်လာလေတော့တယ်။
တူဖြစ်သူထွက်သွားတာနဲ့ သုတမှာ မဟူရာဘက်သို့ခေါင်းလှည့်လာတော့သည်။
''မနေ့ကအိပ်ပျော်ရဲ့လား လူကြီး။''
YOU ARE READING
Silent Crying book(1) (Completed) book2(ongoing)
Romanceကျွန်တော့်ရဲ့ရှိုက်သံတွေကိုမုန်းတယ် အသံတိတ်နေခဲ့တဲ့ ရင်ခုန်သံကိုလည်းမုန်းတယ်..ခင်ဗျားကြီးကြောင့် ကျွန်တော့်ဘဝလည်းပျက်ခဲ့ရပြီးပြီ ဦးစစ်မဟာ။ "လွန်းခေတ်" ကလေးကိုယ့်ကို ကြိုက်သလောက်မုန်းနိုင်တယ် တစ်ခုပဲ..ကိုယ့်အနားက ထွက်ခွာမသွားနဲ့။ "စစ...
