Silent Crying book(1) (Completed) book2(ongoing)

ep(22)💔

အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့...အခန်းရှိရာဆီဝင်သွားတဲ့လွန်း...

နောက်ကအမေဖြစ်သူရဲ့ခေါ်သံတောင်သူမကြား..

''သားလွန်းရေ..အမေပြောစရာရှိလို့ သားရယ်..ခဏလောက်စကားပြောရအောင်နော်။''

အခန်းထဲကြိတ်ငိုနေတဲ့လွန်း..သူဟန်ဆောင်ထားခဲ့တာ ခုမှမျက်ရည်တွေကို
စီးခွင့်ပြုခဲ့ရှာသည်။

'ဒီငိုသံတွေ မာမီကိုမသိစေချင်မမြင်စေချင်တာမို့..အမြန် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကာ..'

''မာမီ..သားရေချိုးပြီးရင် လာခဲ့မယ်နော်
ခုတော့သားရေချိုးနေရင်းမို့ပါ။''

အခန်းပြင်မှ ဒေါ်မေထား..သားဖြစ်သူရဲ့စကားကြောင့်..''ကောင်းပြီသား.မာမီအပြင်ကပဲစောင့်နေမယ် မြန်မြန်ချိုးအုံးနော် သား။''

''ဟုတ်..မာမီ..''

ရေပန်းကကျလာတဲ့ ရေပေါက်တွေနဲ့အတူ
လွန်းရဲ့မျက်ရည်တွေကို ရောပစ်လိုက်ပြီး
အဝပေါက်ကွဲပစ်ခဲ့တယ်။

''ဦးစစ်မဟာ...ခင်ဗျားကြီး နောင်တတွေ ရမဲ့အချိန်ထိ ကျွန်တော်လုပ်ပြမယ်။
ခင်ဗျားကြီးကို မုန်းတယ် အရမ်းပဲ..ခင်ဗျားရဲ့မာနတရားတွေ အတ္တတွေကို
ကျွန်တော်ဘယ်လို ခွာချပြမလဲဆိုတာ စောင့်ကြည့်နေလိုက်..''

''မသွားပါနဲ့..ပြန်လာခဲ့ပါ..အရှေ့မှာ..အန္တာရယ်အရမ်းများလို့ပါ...အားးးး...''

အိပ်ယာထက်က အော်လိုက်တဲ့အသံကြောင့် နှိုင်းမခ ပိုင်မှူးရဲ့ အိပ်ခန်းထဲဝင်လာရင်း
''ဘာဖြစ်လို့လဲ boss..''

''ဟို..ကောင်လေး ချောက်နက်ထဲ ခုန်ချသွားလို့....အားးးး..ငါ့ခေါင်းတွေ အရမ်းပဲကိုက်လာပြန်ပြီ..အား...အား..''
လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခေါင်းကို ဖိကိုင်ရင်း..''ဆေး
ငါ့ကိုဆေးပေး..အားး..ငါမခံစားနိုင်ဘူး..''

''ခဏလောက်စိတ်ကို ငြိမ်အောင်ထားလိုက်ပါ..boss..
ကျွန်တော်ဆေးယူပေးမယ်..ခဏပဲနော်..
စိတ်ကိုလျှော့ထား..''

နှိုင်းမခ ဆေးဗူးထဲက ဆေးတစ်လုံးထုတ်ပြီး ပိုင်မှူးရဲ့လက်ထဲထည့်ပေးကါ ရေဖန်ခွက်ပါပေးရင်း ''သောက်လိုက်ပါ boss
ပြီးရင် ပြန်ပြီးအိပ်လိုက်နော်။''