Silent Crying book(1) (Completed) book2(ongoing)

ep(14)💔🔞

စစ်မဟာရဲ့အနမ်းတွေကို မလိုချင်ပဲ အနမ်းခံနေရရှာတဲ့ လွန်းတစ်ယောက်မှာတော့ ငိုဖို့အင်းအားတွေ လျော့နည်းသွားတော့တယ်။
လွန်းရဲ့ရင်ထဲ တင်းကြပ်တဲ့အပူလှိုင်းတွေ
ဖြတ်ပြေးသွားသလို ခံစားနေရပြီး သူ့စိတ်ကို သူပြန်တိုက်ခိုက်နေရပုံ။

စစ်မဟာ လွန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းလွှာတွေကို စားသုံးပြီးတဲ့နောက် ဖြူစင်နေတဲ့လည်ပင်းသားလေးနား တိုးကပ်လာကာ လွန်းရဲ့ အင်ကျီကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်ပြန်တယ်။

ကြယ်သီးတွေပွင့်ကုန်တဲ့နောက် ဖြူစင်နေတဲ့ ရင်ဘတ်လေးထဲ ရဲသွေးနီနေတဲ့ ချယ်ရီ
သီးလေးနှစ်ခုက်ို အတင်းစုပ်ယူလာတဲ့အတွက် လွန်းရဲ့နှုတ်ဆီမှ ရှိုက်သံလေးထွက်လာခဲ့မိ..''အာ့...အင့်ဟင်..အာ့''
''ဖယ်.ပေး''

စစ်မဟာရဲ့လက်တွေက ကျန်တဲ့ချယ်ရီသီးလေးကို ချေနေပြီး..သူ့နှုတ်ခမ်းလွှာတွေကလဲ ကျန်တစ်ဖက်ကို စုပ်ယူမှုပြုနေသေး။
''ပြွတ်..ပြွတ်.ပြွတ်''နဲ့.. ကလေးတစ်ယောက်အငမ်းမရနို့ဆို့နေသလို လုံးဝလွတ်မသွားအောင် ကိုက်ဆွဲနေခဲ့တာကြောင့် လွန်းအဖို့
သာယာလာမိသလို..

''အာ့..''
''ဟင့်အင်း''

ရှိုက်ညည်းသံတွေ မပြတ်ဖြစ်လာတဲ့လွန်းကိုကြည့်ရင်း..ကျေနပ်အပြုံးနဲ့ စစ်မဟာ
''မင်းကငါ့အတွက်ပဲဖြစ်လာရတော့မှာ လွန်း။''

ချယ်ရီသီးလေးကိုချေပေးနေတဲ့ လက်ကို
လွန်းရဲ့ အောက်ပိုင်းဆီနေရောပြောင်းရွေ့လိုက်တဲ့အတွက်.. လွန်းရဲ့အဖြူရောင်ဘောင်းဘီလေး ကုတင်ဘေးမှာနေရာရသွားပြန်တာပေါ့..

''အိုဟိုး..လှလိုက်တဲ့အသားအရေလေး.''

.ဖြူဖွေးနေတဲ့အသားအရေနဲ့အတူ ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ပေါင်းတံ သွယ်သွယ်လေးတွေကိုမြင်ပြီး စစ်မဟာ တံတွေးမျိုချမိသွားခဲ့..''ဂလု''..

''မင်းလေးက အရမ်းပဲဆွဲဆောင်နိုင်လွန်းတယ်ကွာ..ကိုယ်ဟိုအရင်ကတည်းက မင်းနဲ့ဆုံတွေ့ခဲ့ရမှာ..
ခုလည်းနောက်မကျသေးပုံပဲ..အဟက်''

စစ်မဟာ..ဘာမှမပြောသေးဘဲ ခုံပေါ်က
ဆေးထိုးအပ်ကိုယူပြီး လွန်းကိုထိုးလိုက်ပါရော..
စိတ်ကြွဆေးတွေလေ..သူအပိုင်ကြံထားခဲ့သလို ဒီညကို သူလွန်းကိုလုံးဝညှာတာမှာမဟုတ်ဘူး..လွန်း သူ့ကိုမုန်းတယ်ပြောတိုင်း သူ့ရဲ့စိတ်ကိုဖောက်ပြန်စေတယ်။