Silent Crying book(1) (Completed) book2(ongoing)

par(2)

ကျောင်းဆရာလည်းဖြစ်သလို စီးပွားရေးအတွက်ပါ တစ်ဖက်တစ်လမ်းကနေ ပညာယူနေတဲ့ သူရမောင်မောင်ဟာ မိဘမဲ့တစ်ဦးပင်ဖြစ်သည်။
သူ့အား ဘကြီးစောကကောက်ယူမွေးစားခဲ့ပြီးပညာရေးကိုထောက်ပံ့ပေးခဲ့ပြီး ခုလက်ရှိဘဝကို ရရှိစေခဲ့သည်ဆိုပါတော့။
မွေးစားအဖေလို့အခေါ်မခံချင်တဲ့ဘကြီးစောရဲ့ဆန္ဒကြောင့် သူ့မှာဘကြီးလို့သာခေါင်းစဥ်ပြောင်းခေါ်ခဲ့ရခြင်း။

ကားကိုကုန်တိုက်တစ်ခုရှေ့တွင်ရပ်လိုက်ပြီးမှ သူရမောင်မောင်ဖုန်းခေါ်ဆိုမှု့ကိုဆက်လက်လုပ်ဆောင်မိသည်။တစ်ဖက်သို့ဖုန်းဝင်သွားသည်နှင့်..သူသည်
''အန်ကယ်နှိုင်း သူသူပါ အမ​ချစ်သဲရဲ့ဆောက်လုပ်ရေးပရောဂျက်ကို လက်စသတ်ပြီးပြီ အဲ့ဒါ
စာရင်းတွေနဲ့အတူ ဖိုင်တွေလာပို့ပေးမလို့
အလုပ်အားရဲ့လားဗျ။''

တဖက်မှ...

''အားပါတယ် မောင်သူရရာ မင်းရဲ့အမကတော့ သူ့ရဲ့သားနဲ့အပြင်ခဏသွားပုံပဲ။
အိမ်မှာက အန်ကယ်ပဲရှိတာ အရေးကြီးရင်
company ကမန်နေဂျာဆီမှာဝင်ပို့ပေးခဲ့လို့ရတယ် အန်ကယ်ဖုန်းကြိုဆက်ထားလိုက်မယ်လေ။''

''ဟုတ်ကဲ့ဗျ.. ဒါဆိုရင် အန်ကယ်နှိုင်းကိုသူသူအလုပ်ရှုတ်စေမိပြီထင်တယ်။''

''ရပါတယ်ကွာ..မိသားစုတွေပဲကို
ပိတ်ရက်ရောက်ရင်အိမ်ကိုလာလည်ပါဦးလား မင်းရဲ့တူက မင်းကိုသတိရလို့ထင်တယ် ခဏခဏမင်းအကြောင်းတွေပဲမေးမေးနေလို့။''

''အာ...ဟုတ်လား မဏိသဲလေးက စကားအရမ်းများနေတယ်ပေါ့။စိတ်ချပါဗျာ အလုပ်အားတဲ့ရက် သူသူလာခဲ့ပါ့မယ်။''

''အေးအေး.. ကားကိုဂရုတစိုက်မောင်းအုံး
အန်ကယ်ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်မောင်သူရ။''

''ဟုတ်ကဲ့ဗျ.. see you uncle.''

''အေးပါကွာ.. see you too.''

ဖုန်းကျသွားတာနဲ့ သူရလည်းသူ့ရဲ့ကားပေါ်မှဆင်းကာ ကုန်တုန်အတွင်းဆီသို့ဝင်ခဲ့တော့သည်။
အဲ့ဒီနောက် ကုန်တိုက်ရဲ့အပေါ်ဆုံးထပ်ရှိရာသို့ lift ဖြင့်တက်ခဲ့တော့သည်။

.
.
.
.
နောက်နေ့မနက်အစောပိုင်းတွင်...

''ဒယ်ဒီပိုင် ဒယ်ဒီပိုင်..ဖေဖေလွန်းကနေမကောင်းဘူးလား။ သားနဲ့ကိုကိုကြီးကို မုန့်လည်းလုပ်မကျွေးဘူးမနေ့ကတည်းက အိပ်နေတယ်။''