Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💫
Zile öfkeyle art arda basarken diğer yandan da kapıyı yumrukluyordum. Sezen'in şip şip terlik sesleri duyulurken, "Ay geldim, patlama!" diye söylenmeyi ihmal etmedi. Kapı açılır açılmaz ayakkabılarımla daldım içeriye. "Abla sen miydin? Alacaklı gibi çalıyordun yahu!"
Tek kelime etmeden araholden hızla geçtim. "Abla ne oluyor?" arkamdan seslenen Sezen'e herhangi bir yanıt vermeden oturma odasında çekirdek çitleyerek dizi izleyen annemin yanına ilerledim. Bakışları anlık beni bulurken şaşırmış görünüyordu. "Kızım-" konuşmasına izin vermeden içimde çağlayan öfkeyle dudaklarımı araladım.
"Ben sana ne dedim anne?" diye bağırdım. Sesim adeta evi inletmişti. Yaz mevsimi olduğundan pencereler açıktı ve sesimin tüm mahallede yankılandığına emindim. Ama şu an en son düşüneceğim şey buydu. Kim duyarsa duysundu, zaten yeterince rezil olmuştum. "Kimseyle görüşmek istemiyorum demedim mi?"
Savaş Bey'den aldığım onur kırıcı mesajlardan sonra evimde duramayıp soluğu burada almıştım. Annemin bana vermesi gereken bir hesap vardı!
Oturduğu yerden kalkıp karşıma dikildi. Gözlerinde biraz olsun pişmanlık aradım ama zerresine bile rastlamadım. Üstelik bir de pişkince, "Bana sesini yükseltme!" diye beni ikaz etti.
Sinirlerim iyiden iyiye bozulmuştu. Ses tonumu asla değiştirme gereği duymada konuşmamı sürdürdüm.
"Sana kim dedi o adamın numarasını iste diye!"
Kaşları çatılır gibi oldu. "Sen nereden duydun istediğimi?" diye sordu bir de. Cidden tımarhanelik edeceklerdi beni en sonunda.
Titreyen ellerimi iki yana açtım. "Adamın abisi bana mesaj attı. Kardeşimin ilişkisi var, neden ısrarla numara istiyorsunuz yazmış! Bu ne kadar utanç verici bir durum senin haberin var mı?"
Sakince, "Polis olan mı?" diye sordu sanki konumuz buymuş gibi.
Dişlerimi kırmak istercesine sıktım. "Anne konumuz bu mu?"
Elini kaldırıp parmağını yüzüme doğru salladı. "Bana bak Asu, o sesini kıs. Yoksa ben sana yapacağı bilirim."
Gözlerim sinirden dolmuştu. "Yap!" dedim öfkeyle. "Ne yapıyorsan yap! Ama bir daha sakın o aileyi rahatsız etme. Bana koca aramaktan vazgeç!"
"O polis mi girdi aklına?" dediğinde sinirden çığlık attım.
"Ne olur sus artık! Neden bu kadar vicdansız bir insansın sen?" Sinirimden sesli bir biçimde ağlamaya başladım.
