ပျော်ရွှင်မှု/ေပ်ာ္ရႊင္မႈ [Myanmar translation]

Chapter (24) ေခ်ာက္ကမ္းပါး

ေခ်ာက္ကမ္းပါး

ကံမေကာင္းစြာျဖင့္ တခယ္၏နွလံုးသား ျပိဳလဲသြားေသာ္လည္း လီေက်ာင္း၏ selfieကို မတားဆီးနိုင္ခ့ဲေပ။ သူက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္သြားေသာ္လည္း ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕သည့္အျပံဳးေလးကို ထိန္းသိမ္းထားဆဲျဖစ္သည္။ "ေက်ာင္းေက်ာင္းရဲ႕ နဂိုရုပ္ခံက ေကာင္းျပီးသားမို႔ ဘယ္လိုပံုပဲရိုက္ရိုက္ လွေနမွာပါ။"

လီေက်ာင္း၏မ်က္နွာသြင္ျပင္မွာ အခ်ိဳးအစားေျပျပစ္ရံုသာမက အသားအရည္မွာလည္း အလြန္ေကာင္းမြန္လွေပသည္။ ထို selfie ရႈေထာင့္မွာ ဆိုးရြားလြန္းေသာ္လည္း ဓါတ္ပံုမွာ ၾကည့္ေကာင္းေနဆဲပင္။ ပရိသတ္မ်ားက filter သို႔မဟုတ္ photoshop မပါသည့္၊ ရႈေထာင့္ယူပံု သာမန္ ျဖစ္သည့္ ဤပံုကို ေတြ႕ပါက လီေက်ာင္းကိုယ္တိုင္ ရိုက္ထားျခင္းျဖစ္မည္ဟု ခန္႔မွန္းၾကေပလိမ့္မည္။

“ငါ့ေဘဘီေလးက တကယ့္ ပင္ကိုအလွေလးဘဲ။ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ရႈေထာင့္ကေန selfie ရိုက္တာေတာင္ အရမ္းၾကည့္ေကာင္းေနတယ္ ။ ငါလုပ္နိုင္တယ္၊ ငါတကယ္လုပ္နိုင္တယ္။"

“ဒီရႈေထာင့္ကေန ရိုက္တာေတာင္မွ ေမးနွစ္ထပ္ မရွိဘူး။ ေယာက်္ားေရ ၊ ကြ်န္မ ရွင့္အတြက္ ထမင္းေလ်ာ့စားဖို႔ ဆႏၵရွိပါတယ္။ "

"က်န္းေရွာင္ယြမ္ ၊ ေသဖို႔ ထြက္လာခ့ဲ။ ေဘဘီေလးကို selfie ရိုက္နည္း ဘာလို႔ မသင္ေပးထားတာလဲ။"

"ေသခ်ာတာကေတာ့ က်န္းေရွာင္ယြမ္က ငါတို့က ေဘဘီေလးကို ဆက္မၾကိဳက္ေအာင္လို႔ ေဘဘီေလးကို ဒီလိုပံုမ်ိဳး တမင္တကာ ရိုက္ခြင့္ေပးလိုက္တာ။ ျပီးရင္ သူက ေဘဘီေလးကို ေခါက္ဆြဲဆိုင္ဖြင့္ဖို႔ အိမ္ကိုေခၚသြားမွာလား။"

"က်န္းေရွာင္ယြမ္ ၊ မင္းက နွလံုးသားမရွိတ့ဲေခြးပဲ။ "

"က်န္းေရွာင္ယြမ္ ၊ အဲ့ကိစၥကိုေမ့လိုက္ေတာ့။ ေဘဘီေလးက သူ႔မ်က္နွာသူ ေရႊဖရံုသီးပံုေပါက္ေအာင္ ဓါတ္ပံုရိုက္ရင္ေတာင္ ငါက သူ႔ကိုဆက္ျပီး ၾကိဳက္ေနဦးမွာ။ ေက်းဇူးျပဳျပီး ေဖ်ာ္ေျဖေရးေလာကကေန တစ္ေယာက္တည္းထြက္သြားပါ။”

ေဖ်ာ္ေျဖေရးေလာက၏ စိတ္လႈပ္ရွားမႈသည္ စူပါစတားမ်ားကို follow လုပ္မထားသည့္သူမ်ားအေပၚ သက္ေရာက္မႈ မရွိခ့ဲေပ။ အထူးလက္ေထာက္ခ်င္သည္ သူ၏မိသားစုကို ကူညီရန္ ေန႕တစ္ဝက္ ခြင့္ယူထားခ့ဲ၏။ သူကုမၸဏီသို႔ ျပန္ေရာက္ေသာအခါ လက္ေထာက္ဌာန၏ေလထုမွာ အနည္းငယ္ ထူးဆန္းေနခ့ဲသည္။