ပျော်ရွှင်မှု/ေပ်ာ္ရႊင္မႈ [Myanmar translation]

Chapter (53-1) ေႏြးေထြးေသာ/ နွေးထွေးသော

Zawgyi

ေႏြးေထြးေသာ

လီေက်ာင္းက ခရီးေဆာင္ေသတၱာႀကီးတစ္ခု ဆြဲလာသည္ကို ျမင္လိုက္ရေသာအခါ ေယာင္ယိကြမ္း၏ ေျခေထာက္မ်ားသာမက သူ႔တစ္ကိုယ္လံုး ေပ်ာ့ေခြသြားခ့ဲသည္။ မၾကာေသးမီက သူဖတ္ခ့ဲရသည့္ လူမႈကြန္ရက္သတင္းတစ္ခုကို အမွတ္ရသြား၏။ သန႔္ရွင္းေရးသမားတစ္ဦးသည္ ေရကန္ေအာက္ေျခတြင္ ခရီးေဆာင္အိတ္ၾကီးတစ္လုံးကို ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ သူက ၎ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ အထဲတြင္ ဝွက္ထားသည့္ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုကို ေတြ႕သြားခ့ဲသည္။

"မင္း မင္း...၊ ဒီကိုမလာနဲ႕။" ေယာင္ယိကြမ္း သည္ ရန္ထင္းကို ေၾကာက္လန႔္တၾကား ၾကည့္လိုက္၏။ ရန္ထင္းက သူ႕ကို သတ္ခ်င္ေနၿပီး လီေက်ာင္းက သူ႔အေလာင္းကို ရွင္းထုတ္ပစ္ခ်င္ေနသည္...

"ဝမ္းကြဲအစ္ကို ကြ်န္ေတာ္မွားပါတယ္။ ေက်းဇူးျပဳျပီး ကြ်န္ေတာ့္ကို ခ်မ္းသာေပးပါ။" ေယာင္ယိကြမ္းသည္ မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္ ႏွပ္မ်ား တစက္စက္က်လာသည္အထိ ေၾကာက္ရြံ႕သြားခ့ဲသည္ ။

ရန္ထင္းက သူဘယ္လိုျမင္သလဲဆိုသည္ကို ဂ႐ုမစိုက္ေပ။ ရန္ထင္းက သူ႕လက္ကို လႊတ္ကာ ေယာင္ယိကြမ္း၏ေခါင္းေနာက္ဘက္ကို ေျမႀကီးေပၚသို႔ ပစ္ခ်လိုက္သျဖင့္ နာနာက်င္က်င္ ေအာ္ဟစ္သံၾကီး ထြက္ေပၚလာခ့ဲသည္။

"မင္းထြက္သြားေတာ့မွာလား။" လီေက်ာင္း၏လက္ထဲတြင္ ခရီးေဆာင္အိတ္ကို ျမင္လိုက္ရေသာအခါ ရန္ထင္းက ေရွ႕သို႔ေျခတစ္လွမ္းတိုးျပီး ရပ္တန္႔သြား၏။ ထို႔ေနာက္ ေနာက္သို႔တစ္လွမ္းျပန္ဆုတ္လိုက္သည္။ "အရမ္း အေရးႀကီးလို႔လား။"

"ဟုတ္တယ္ အရမ္းအေရးၾကီးလို႔ပါ။" လီေက်ာင္းက ရန္ထင္းဆီသို႔ ေလွ်ာက္လာခ်ိန္၌ ရန္ထင္းက ရုတ္ျခည္းပင္ "ငါ့စာၾကည့္ခန္းထဲမွာ အလုပ္တစ္ခ်ိဳ႕လုပ္ဖို႔ ရွိေသးတယ္။" ဟု ေျပာကာ လွည့္ထြက္သြားခ့ဲသည္။

အကယ္၍ သူသည္ လီေက်ာင္းကို နီးနီးကပ္ကပ္ ၾကည့္လိုက္ပါက ဤလူကို သြားခြင့္မေပးနိုင္ေတာ့မည္ကို စိုးထိတ္ေနမိသည္။

"ဘာလဲဟ။"

ရန္ထင္းက ျပန္လွည့္မလာဘဲ အိမ္ေရွ႕တံခါးဆီသို႔ ေျခလွမ္းက်ဲက်ဲေလ်ွာက္သြားသည္ကို ျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ လီေက်ာင္းက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ေျမျပင္ေပၚရွိ ေယာင္ယိကြမ္းကို ငုံ႕ၾကည့္လိုက္၏။ သူက ေယာင္ယိကြမ္းကို လက္သီးနဲ႕ထိုးခ့ဲတာေၾကာင့္ ရန္ထင္းက သူ႔ကို ရိုင္းစိုင္းတယ္လို႔ ထင္သြားတာလား။