ပျော်ရွှင်မှု/ေပ်ာ္ရႊင္မႈ [Myanmar translation]

Chapter (91-2)

Zawgyi

စုန္႔ယီြသည္ ရန္ထင္း၏ဘဝအမွန္ေၾကာင့္ လံႈ႕ေဆာ္ခံလိုက္ရျပီး အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ေခ်။ သူသည္ အိပ္ရာေပၚတြင္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ လူးလိွမ့္ျပီးေနာက္ ကြ်န္းကို စူးစမ္းရန္ အဝတ္အစားလဲဝတ္လိုက္သည္။ 

သူ ေဝးေဝးမသြားရေသးခင္ ကမ္းေျခတြင္ တစ္ေယာက္နားတစ္ေယာက္ကပ္ကာ ထိုင္ေနသည့္လူနွစ္ေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူတို႕ကိုၾကည့္ရတာ ရင္းနွီးေနသလိုပဲ။ စုန္႔ယီြက ေရွ႕ဆက္တိုးရန္ ျပင္ေနစဥ္ ေနာက္သို႕အဆြဲခံလိုက္သည္။ သူလွည့္ၾကည့္ေသာအခါ စေတာ္ဘယ္ရီအင္တာတိန္းမန္႔မွ အစ္မလ်ိဳ႕ဖိန္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ "အစ္မလ်ိဳ႕…"

လ်ိဳ႕ဖိန္၏ ရွည္လ်ားေသာဆံပင္ကို ပုဝါျဖင့္ရစ္ပတ္ထားျပီး မီးေတာက္ကဲ့သို႔ ၀တ္စုံကို ၀တ္ထားသည္။ "မင္းဘာသြားလုပ္မလို႔လဲ။"

'ဒီလူက တကယ့္ကို အထူအပါးနားမလည္ဘူးပဲ။'

'ေက်ာင္းေက်ာင္းက သူ႕ကို အစ္မဖိန္ဖိန္လို႕ ေခၚတယ္။'

"ေရွ႕မွာထိုင္ေနတဲ့လူက လီေက်ာင္းနဲ႕တူလို႕ ကစားပြဲမွာ တူတူပါမလို႕ေလ။" စုန္႔ယီြက ထိုေနရာကို ေငးေနဆဲပင္။

"လူႏွစ္ေယာက္ ေအးေဆးစကားေျပာေနတာေတာင္ မင္းကသြားခ်င္ေသးတာလား။ အပိုမီးသီးေလး ျဖစ္ခ်င္လို႕လား။" လ်ိဳ႕ဖိန္က မ်က္ခုံးပင့္လိုက္၏။ "အသက္ 20 အ႐ြယ္လူတစ္ေယာက္ဟာ ဒီေလာက္ေတာင္ မသိနားမလည္ေသးတာလား။"

စုန္႔ယီြ   "???"

"အေဝးၾကီး မသြားနဲ႕… ဒီလူက စေတာ္ဘယ္ရီအင္တာတိန္းမန္႔ကလူ။ သူက လီေက်ာင္းအေပၚ အေႂကြးတင္ၿပီး အျပစ္ရွိတယ္လို႕ ခံစားရလို႕ လီေက်ာင္းကို သည္းခံေနတာ။ တျခားသူအေပၚ အေၾကြးတင္မေနဘူး။"

"မင္းေသခ်င္​ရင္​ အ့ဲကိုသြားလို႔ရတယ္​။" လီေက်ာင္း၏ တကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္ဂုဏ္ျပဳပြဲ က်င္းပေပးသည့္သူ၏ အမည္ကို ဥကၠ႒စြန္းက သူမအား ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မေျပာျပထားေသာ္လည္း ၎ကို မွန္းဆထားၿပီးျဖစ္သည္။

ခ်န္ဟြမ္း၏ႏွစ္ပတ္လည္အခမ္းအနားတြင္ ခ်င္ေရွာင္းသည္ ခ်န္ဟြမ္းသူေဌးႀကီးေၾကာင့္ လီေက်ာင္းကို ဂ႐ုစိုက္ေပးခ့ဲ၏။ လုရန္ရိသည္ မၾကာေသးမီက လီေက်ာင္းေၾကာင့္ သူ၏ ေထာက္ခံခ်က္မ်ားစြာကို ဆုံးရႈံးခဲ့ရေသာ္လည္း Weibo တြင္ လီေက်ာင္းအား ခ်ီးက်ဴးေျမွာက္ပင့္သည့္စာမ်ား ေရးသားခ့ဲေသးသည္။