ပျော်ရွှင်မှု/ေပ်ာ္ရႊင္မႈ [Myanmar translation]

Chapter (48) ေစာေစာစီးစီး အခ်စ္

ေစာေစာစီးစီး အခ်စ္

"ဘာေျပာတယ္။ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ငါ့ဇာတ္ေကာင္ကို ခိုးသြားတာလား။" စုန္႔ယီြသည္ ေအးဂ်င့္၏အေျဖကို ၾကားၿပီးေနာက္ အမ်က္ေျခာင္းေျခာင္း ထြက္သြားခ့ဲသည္။ ဒါက လီေက်ာင္းဆိုရင္ ထားပါေတာ့။ သူဘာမွ မေျပာရဲဘူး။ ဒါေပမ့ဲ တစ္စုံတစ္ေယာက္က သူ႔ဇာတ္ေကာင္ကိုလုဖို႔ သတိၱရွိတယ္ေပါ့။ သူလက္တုံ႕ျပန္နိုင္တယ္ဆိုရင္ ေသခ်ာေပါက္ လက္တုံ႕ျပန္မယ္။

"ဘယ္သူလဲ။ ဘယ္သူခိုးတာတ့ဲလဲ။" စုန္႔ယီြက သူ႕အသံကို ဗီလာတစ္ခုလုံး ၾကားနိုင္ေလာက္ေအာင္ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေအာ္ဟစ္ခ့ဲသည္။

"ဒရာမာဘက္ကေတာ့ ဒါကို ထုတ္ေျပာဖို႔ ဆႏၵမရွိဘူး။ သူတို႔က သင့္ေတာ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ ရွာေတြ႕ခ့ဲတယ္လို႔ပဲ ေျပာတယ္။" ရိုက္ကူးေရးအဖြဲ႕က ဒုတိယမ်ိဳးဆက္သူေဌးသား စုန္႔ယီြအား မင္းသားမည္သူမည္ဝါျဖစ္ေၾကာင္း သိခြင့္မျပဳဝံ့ဟု ေအးဂ်င့္က သံသယဝင္မိ၏။ စုန္႔ယီြ၏ ေခြးေဒါသေၾကာင့္ တစ္ဖက္လူက ေကာင္းမြန္သည့္အသီးအႏွံကို မစားနိုင္ေတာ့သည္မွာ ေသခ်ာေပသည္။

"ရိုက္ကူးေရးအဖြဲ႕မွာ လူေတြအမ်ားႀကီးရွိၿပီးေတာ့ ပါးစပ္ဖြာတ့ဲသူတစ္ေယာက္ အၿမဲတမ္း ရွိတယ္။" စုန္႔ယီြက ေအးစက္စက္ သေရာ္လိုက္သည္။ "ေငြအလုံအေလာက္ သုံးေနသေ႐ြ႕ ငါရွာေတြ႕နိုင္တယ္။"

စုန္႔ယီြ ေျပာသည္မွာ မွန္ကန္လွ၏။ ပိုက္ဆံသံုးရန္ ဆႏၵရွိေနသေရြ႕ ထိုသို႔သတင္းမ်ိဳးကို စံုစမ္းေမးျမန္းရန္ လြယ္ကူပါသည္။ သူတို႔သည္ မၾကာမီပင္ ဇာတ္ေကာင္အား ခိုးယူသြားသည့္လူကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိခ့ဲသည္။

"ရႈေပ..." စုန္႔ယီြသည္ ဤအမည္ကို အထင္ႀကီးျခင္းမရွိခဲ့ေခ်။ "အေရွ႕နဲ႕ေတာင္က သူ႕မိသားစုကို အျပစ္ျပဳနိုင္တယ္။ ဘာလို႔ ေျမာက္ဘက္ ျဖစ္ေနရတာလဲ။"

(ရႈေပရဲ႕ နာမည္မွာ ေပ/ပိန္ က ေျမာက္ဘက္လို႔အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ပိန္က အသံထြက္ပိုနီးစပ္ပါတယ္။ ဒါေပမ့ဲ ရႈပိန္ဆိုတာၾကီးက ဖတ္ရတာတစ္မ်ိဳးၾကီးျဖစ္ေနလို႔ပါ။ ဘယ္လိုေရးတာ ပိုေကာင္းမလဲဆိုတာ အၾကံေပးၾကပါဦးရွင့္။)