ပျော်ရွှင်မှု/ေပ်ာ္ရႊင္မႈ [Myanmar translation]

Chapter (76-1) Z+U အင္တာဗ်ဴး / အင်တာဗျူး

Zawgyi

အင္တာဗ်ဴး

ညေနစာစားခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ လီေက်ာင္းသည္ အႏူးညံ့ဆုံးအစ္မရွႏွင့္ စကားအမ်ားဆံုးရန္ထင္းကို ေတြ႕လိုက္ရ၏။ ညစာစားျပီးခ်ိန္အထိ ဘယ္သူကမွ လီေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းေျဖနိုင္ခ့ဲလားဟူ၍ မေမးၾကေပ။ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေကာင္းေကာင္းေျဖဆိုနိုင္ခ့ဲသည့္ လီေက်ာင္းမွာ အနည္းငယ္ အထီးက်န္သလို ခံစားလိုက္ရသည္။

"ေမးခြန္းေတြကို ဘယ္လိုေျဖခဲ့လဲဆိုျပီး ဘာလို့ ကြ်န္ေတာ့္ကို မေမးတာလဲ။" 

က်ဴးရွႏွင့္ အျခားသူမ်ားက ေမးခြန္းမေမးခင္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္လိုက္သည္။ "ဒါဆို မင္းဘယ္လိုေနလဲ။"

"ေျဖနိုင္တာေပါ့။" လီေက်ာင္းက ေခါင္းညိတ္လိုက္၏။ "ေမးခြန္းေတြအကုန္လံုးကို ေျဖခ့ဲတယ္။ ျပီးေတာ့ အ့ဲေမးခြန္းေတြက ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ထင္းထင္း အတူတူေျဖျပီးသားေတြ။"

"ေကာင္းတယ္၊ ေကာင္းတယ္။" လူတိုင္း ျပံဳးေပ်ာ္ေနၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔က ပို၍သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္သြားေအာင္ လက္ခုပ္တီးလိုက္ၾကသည္။ 

"အစ္ကိုတို႔ကို ၾကည့္ရတာ ကေလးေခ်ာ့ေနတ့ဲပံုနဲ႕။"

"ဘယ္ကသာ။" ခ်န္းေရွာင္ကြ်င္းက ရယ္လိုက္သည္။ "မင္းရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈေတြအတြက္ ငါတို႔က ဂုဏ္ယူေနတာပါ။"

လူတိုင္းက ခဏတစ္ျဖဳတ္ စကားေျပာခ့ဲၾက၏။ထို႔ေနာက္ လီေက်ာင္း၏အနားယူမႈကို ထိခိုက္မည္စိုးသျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာကာ ထလိုက္ၾကသည္။

ညသည္ တိတ္ဆိတ္ေန၏။ လီေက်ာင္းသည္ သက္ေတာင့္သက္သာရွိေသာ ကုတင္ေပၚတြင္ လွဲေနေသာ္လည္း အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ေပ။ သူ႕ဖုန္းကို လွမ္းကိုင္လိုက္ၿပီး ရန္ထင္းထံမွ မက္ေဆ့ခ်္တစ္ေစာင္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

[ရန္ထင္း  :  ေကာင္းေကာင္းအိပ္ေတာ့။ ဖုန္း မေဆာ့နဲ႕။]

လီေက်ာင္းသည္ အျပစ္ရွိသလို ခံစားမိျပီး လက္ျပန္ရုတ္လိုက္သည္။ 

သူ၏ဦးေႏွာက္ထဲတြင္ ဓာတုေဗဒ၊ ႐ူပေဗဒ ေဖာ္ျမဴလာအမ်ိဳးအစားအားလံုးႏွင့္ အဂၤလိပ္ စကားလုံးမ်ားစြာျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည္။ သူ တစ္ခဏမ်ွ လူးလြန္႔ေနျပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ အိပ္ေမာက်သြား၏။ ထို႔ေနာက္ အိပ္မက္ထဲသို႔ က်ေရာက္သြားသည္။ လီေက်ာင္းသည္ စာေမးပြဲခန္းထဲတြင္ ထိုင္ရင္း ေမးခြန္းတစ္ခုကို မေျဖနိုင္ဘဲ က်န္ခ့ဲျပီး နာမည္ႏွင့္ ခံုနံပါတ္ေရးရန္ ေမ့သြားသည္ဟု အိပ္မက္မက္ခ့ဲသည္။