«អ្ហា៎យយ លែងដៃយេីងអាក្មេងចង្រៃ!!!»ពេល យ៉ុងគី
ព្រមដកមាត់ចេញ នាងក៏ចាប់កាច់ដៃតូចៗទៅខាងក្រោយ
មួយអស់កម្លាំងមនុស្សធំ ជាហេតុនាំឲ្យអាល្អិតឈឺចាប់
យំភ្លាមៗ។
«អ្ហឹកៗ ឈឺ អ្ហឹកៗ អ្នកមីងចិត្តអាក្រក់ធ្វើបាបក្មេង»
«ឯង!!!អា-»នាងបម្រុងនឹងកាច់ដៃអាល្អិត យ៉ុងគី ថែម
ទៀតទៅហេីយ តែក៏ត្រូវលែងដៃចេញយ៉ាងរហ័ស បន្ទាប់
ពីឭសំឡេងស្រែកដោយភាពក្រេវក្រោធរបស់ម្ចាស់ហាង៖
«លែងដៃកូនខ្ញុំភ្លាម!!!!»
ជុងហ្គុក ស្ទុះវឹងទៅលេីកកំលោះតូចចេញពីឥដ្ឋការ៉ូ រួចយក
អាវក្រៅដែលខ្លួនទេីបតែទៅយកមកពីខាងក្នុងមកគ្របលេី
ស្មាស្ដេីងល្ហៃ មុននឹងដេីរទៅរកស្រីស្អាតម្នាក់ដែលមុននេះ
ហំហួន ក្រអេីតក្រទម ហ៊ានធ្វើបាបសូម្បីតែកូនក្មេងអាយុ
៤ឆ្នាំ ប៉ុន្តែពេលនេះ នាទីនេះ វិនាទីនេះ បែរជាស្លន់ស្លោ
ភ័យរញីរញ័រទៅវិញ។
ពេលនាងព្រលែងដៃ យ៉ុងគី ថេយ៉ុង ក៏រត់ទៅរកកូនទាំងទឹកភ្នែកហូរតក់ៗ ហើយក៏កាន់តែហូរមិនអាចបញ្ឈប់បាន
ពេលក្រសោបមេីលម្រាមដៃរបស់កូនប្រុស ឃេីញថា
ក្រហមជាំ ទន់ល្អូក ស្ទេីរតែបាក់ឆ្អឹង។
«ភ័យ?»ជំហានវែងៗ បោះម្ដងមួយជំហាន ម្ដងមួយជំហាន
ទៅរកស្រីស្រស់ចរិតឆ្កែទាំងពីរនាក់ ហើយក៏មិនភ្លេច
ក្រឡេកបាញ់ក្រសែភ្នែកពិឃាដទៅរកបុគ្គលិកស្រីដែល
កំពុងតែអង្គុយញ័រនៅពីក្រោយទូរគ្រឿងពេជ្រ។
«ភ័យ?»ជំហានវែងៗ បោះម្ដងមួយជំហាន ម្ដងមួយជំហាន
ទៅរកស្រីស្រស់ចរិតឆ្កែទាំងពីរនាក់ ហើយក៏មិនភ្លេច
ក្រឡេកបាញ់ក្រសែភ្នែកពិឃាដទៅរកបុគ្គលិកស្រីដែល
កំពុងតែអង្គុយញ័រនៅពីក្រោយទូរគ្រឿងពេជ្រ។
«ពេលកាច់ដៃកូនខ្ញុំហេតុអីមិនភ័យផង?ហឹម?»ជុងហ្គុក ពេលនេះខុសពី ជុងហ្គុក រស់នៅឯភូមិគ្រឹះខុសស្រឡះតែម្ដង ហាក់ដូចមនុស្សពីរនាក់ផ្សេងគ្នាអ៊ីចឹង។
YOU ARE READING
បំពេរបេះដូងomega (ចប់)
Romanceចុងភៅតូចម្នាក់នេះជាកម្មសិទ្ធិរបស់ខ្ញុំ ជាomega តូច ជាម្ដាយរបស់ កូនខ្ញុំ!ខ្ញុំនឹងមេីលថែ បំពេរបេះដូងomegaតូចមិនឲ្យមានស្នាម របួសសូម្បីតែប៉ុនចុងសរសៃសក់!
