«អ្ហឹក អូនជាអ្នកខុស ព្រោះអូនទៅទះនាងមុខ ប៉ុន្តែ...អ្ហឹក
គឺនាង...នាងជេរអូនថាប្រុសលក់ខ្លួន អ្ហឹក នាងថាអូនលក់
ខ្លួនឲ្យបង អ្ហឹក អូនទប់អារម្មណ៍មិនបាន ក៏ទះនាងទៅ អ្ហឹក
អូនសុំទោសណា៎»
«ឈប់យំទៅ ឈប់យកសម្ដីមិនពិតមកទុកក្នុងចិត្ត ដឹងត្រឹម
ថាបងស្រឡាញ់អូនទៅបានហេីយ»ឭសម្ដី ជុងហ្គុក ហើយ
កំលោះតូច ក្បាលខូច ក៏ងេីបមុខឡើង លួចលានអណ្ដាត
ឌឺដង វ៉ាយូរ៉ា តាមប្រឡោះក្លៀកមនុស្សមាឌធំ។
«អូនសុំទោសពិតមែនណា៎ អ្ហឹក»មាត់ជាប់និយាយសុំទោស
ជុងហ្គុក ស្របចិញ្ចើមញាក់ទ្រេីតៗដាក់ វ៉ាយូរ៉ា ក្នុងនាម
ជាអ្នកឈ្នះ។ ទោះជាយ៉ាងណា មនុស្សប្រុសម្នាក់នេះក៏នៅ
ខាង កូនចាបមេម៉ាយ របស់គេស្រាប់ហេីយ។
«មិនអីទេ បងមិនបានខឹងអូន តែ...»មកដល់ត្រឹមនេះ គេក៏
ព្រលែងរាងកាយតូចស្ដើងចេញពីការឱបក្រសោប រួចបែរ
ទៅមេីលមនុស្សស្រីកំពុងតែលេីកដៃខ្ទប់ថ្ពាល់ទាំងសង
ខាង។ ឃើញ ជុងហ្គុក ងាកមកចាប់អារម្មណ៍នាង វ៉ាយូរ៉ា កាន់តែបានចិត្ត ប្រឹងទួញសោកកាន់តែខ្លាំង ធ្វើដូចនាង
ជាជនរងគ្រោះអ៊ីចឹង។
«លោកចន ត្រូវតែរកយុត្តិធម៌ឲ្យខ្ញុំណា៎ អ្ហឹក ខ្ញុំឈឺសាច់
ខ្ញុំខូចខាតផ្ទៃមុខ ខ្ញុំមិនព្រមទេបេីលោកឈរមេីលស្ងៀមៗ
មិនធ្វេីអ្វីសោះ!»
លេីកនេះនាងខាត់បង់ធំណាស់ ចំណាយទាំងសាច់ ទាំងឈាម បេីមិនទទួលបានលទ្ធផលល្អទេនាងមិនសុខចិត្តជាដាច់ខាត!។
«អ្នកណាថាខ្ញុំមិនធ្វើអ្វីសោះ?»នាងទះមនុស្សរបស់គេជាប់
ស្នាមម្រាមដៃពេញផ្ទៃមុខ នាងមាក់ងាយ និយាយបន្ទាប
បន្ថោកតម្លៃរបស់មនុស្សដែលគេកំពុងតែលេីកតម្លេីង
ពាក្យសម្ដីដែលនាងនិយាយថា ថេយ៉ុង ជាប្រុសលក់ខ្លួន ពិតជាធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំងណាស់ គេទទួលយកមិនបាន! គេមិនអាច
ឈរមេីល!នាងត្រូវតែសង!។
YOU ARE READING
បំពេរបេះដូងomega (ចប់)
Romanceចុងភៅតូចម្នាក់នេះជាកម្មសិទ្ធិរបស់ខ្ញុំ ជាomega តូច ជាម្ដាយរបស់ កូនខ្ញុំ!ខ្ញុំនឹងមេីលថែ បំពេរបេះដូងomegaតូចមិនឲ្យមានស្នាម របួសសូម្បីតែប៉ុនចុងសរសៃសក់!
