«អូនជឿពូ ជុប៎»ថេយ៉ុង សេីចស្ញេញ លោមុខទៅ
ថេីបបបូរមាត់សិចស៊ីពីលេីថេីរៗមួយខ្សឺត ទេីបដេកផ្អែក
ក្បាលលេីដេីមទ្រូងមាំ ចាប់ផ្ដើមសញ្ជឹងគិតរករឿងប្ដី
ទៀត។
«អូនកំពុងតែគិតពីរឿងរបស់ម៉ូមែនទេ? ឈប់គិតពី
នាងទៅ នាងទៅរស់នៅកន្លែងស្ងប់សុខហើយ»
«អ្នកណាថាអូនគិតពីរឿងរបស់ម៉ូ? អូនគ្រាន់តែអផ្សុក
មិនដឹងថាបង្កើតរឿងអ្វីដេីម្បីឲ្យពូតាមលួងអូនប៉ុណ្ណោះ!»
«ហ្ហាស៎?»
ជុងហ្គុក ឧទានឡើងទាំងបេីកភ្នែកធំៗ។ នេះគេស្ដាប់
មិនច្រឡំទេត្រូវទេ? ប្រពន្ធកំពុងតែដេកគិតរករឿងឈ្លោះ
ដេីម្បីឲ្យគេលួង? ពុទ្ធោអេី្ហយ!!ចង់តែបោកក្បាលនឹងតុ
ឲ្យស្លាប់ទេ!។
«កុំមកស្រែកហ្ហាស៎! អូនគ្រាន់តែអផ្សុកប៉ុណ្ណោះ ណា
មួយនឹក យ៉ុងគី ទៀត»កំលោះតូច បូញមាត់ស្រួចៗ បង្ហាញ
ទឹកមុខជូរហួញឲ្យគេបានឃើញ បញ្ជាក់ថានៅពេលនេះ
ពិតជាធម្មតាអផ្សុកខ្លាំងណាស់។
«អផ្សុកហ្ហេស?អ៊ីចឹងរករឿងអ្វីសប្បាយៗធ្វើជាមួយនឹង
បងទេ?»
«ឲ្យតែបាត់អផ្សុក អូនព្រមធ្វើវាជាមួយពូទាំងអស់!»
ថេយ៉ុង ឆ្លើយផាំងៗឥតគិតជាមុនសិនថាគួរឫមិនគួរ
ទោះបីពេលខាងមុខដឹងថាមិនគួរ ក៏មិនអាចប្រកែកបានដែរ
ក៏ព្រោះតែខ្លួនបានយល់ព្រមជាមួយនឹងប្រុសឆ្លៀតឱកាសខ្លះបាត់ទៅហើយ។
«ល្អ!ដោះអាវទៅ»ជុងហ្គុក ញញឹមក្របួចមាត់ ពេល
ដែលក្មេងយល់ស្របតាមយ៉ាងស្រួលៗដោយមិនចាំបាច់
និយាយច្រើនខាតកម្លាំង ណាមួយមនុស្សដាច់យូរផង
ពេលប្រពន្ធយល់ព្រម រឿងអីដែលថាមិនសប្បាយចិត្ត។
«ពូឲ្យអូនដោះអាវធ្វើអី?»នាយតូច បេីកភ្នែកភ្លឹះៗ សួរ
ទៅកាន់នាយសង្ហាដែលជាស្វាមីក្រៅអេតាសុីវិលទាំងមិនយល់។
YOU ARE READING
បំពេរបេះដូងomega (ចប់)
Romanceចុងភៅតូចម្នាក់នេះជាកម្មសិទ្ធិរបស់ខ្ញុំ ជាomega តូច ជាម្ដាយរបស់ កូនខ្ញុំ!ខ្ញុំនឹងមេីលថែ បំពេរបេះដូងomegaតូចមិនឲ្យមានស្នាម របួសសូម្បីតែប៉ុនចុងសរសៃសក់!
