«ធ្វើម្ដេចទេីបលោកព្រមស្ដាប់ការបកស្រាយរបស់ខ្ញុំ?»
«មិនបាច់ធ្វើអ្វីទាំងអស់ ឆាប់ចេញទៅ ខ្ញុំចង់សម្រាក!»
ទទួលបានការដេញពីម្ចាស់បន្ទប់ច្រេីនដងពេក កំលោះតូច
ក៏ព្រមចេញទៅ ប៉ុន្តែដេីរបានប៉ុន្មានជំហាន ក៏បែរក្រោយ
ស្ទុះរត់ទៅចំទេីតជេីងក្រសោបមុខសង្ហាខាបព្រលឹងឲ្យទាប
បន្តិចមុននឹងងេីយបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់មានមន្តស្នេហ៍ទាំង
ប្រផុតប្រផើយ មួយសន្ទុះក្រោយទេីបដកចេញ។
«ប៉ុណ្ណឹងត្រជាក់ចិត្តហើយនៅ?»
«ចង់និយាយអ្វីក៏ប្រញាប់និយាយមក ប្រយ័ត្នចិត្តខ្ញុំក្ដៅម្ដងទៀត!»
កាយសង្ហាដាក់បង្គុយចុះលេីចុងពូក បែរមុខសម្លឹងទៅបង្អួត
មេីលពន្លឺព្រះចន្ទនាពេលរាត្រី ក្ដោបដៃចូលក្នុងទ្រូងទាំង
មុខមាំមិនរសាយ គេចវេសពីការរំជើបរំជួលព្រោះតែត្រូវ
ក្មេងខ្លះស្ទុះមកបឺតមាត់អម្បាញ់មិញ។
កំលោះតូច ឈរស្ងៀមមួយសន្ទុះ ទេីបឡេីងទៅលេីពូក
ចូលអង្គុយក្នុងប្រឡោះជេីងមាំរបស់ជុងហ្គុក ទាំងមុខក្រាស់
ម្ចាស់សមីខ្លួនដេញ ក៏មិនព្រមចុះ ហើយនៅទីបំផុតក៏បាន
អង្គុយសមបំណងពិតមែន។
«លោកអ៊ំ តាមខ្ញុំទៅក្លឹបមែនទេ?»កំលោះតូច មិនបានបក
ស្រាយពីរឿងហេតុដែលប្រុសចាស់កំពុងតែយល់ច្រឡំ
បែរជាសួរសំណួរទៅកាន់គេទៅវិញ ថែមទាំងហៅគេថា
លោកអ៊ំ ទៀតផង បែបចង់ត្រូវថ្នាំខ្លាំងទៀតហេីយ។
«កុំមកហៅអ៊ំ!ហើយកុំមកសួរ!ឆាប់បកស្រាយមក មុននឹង
ខ្ញុំចាប់បោះចេញទៅក្រៅបន្ទប់វិញ!»មុខមាំធម្មតាប្រែទៅ
ជាក្រញ៉ូវមេីលមិនយល់ ពេលក្មេងខ្លះហៅថាអ៊ំ។ យ៉ាង
ម៉េច?គេចាស់ខ្លាំងណាស់រឺ? តែសុំប្រាប់ឲ្យហេីយ ចាស់
តែអាយុទេ តែកម្លាំងនៅមាំដូចមនុស្សប្រុសទេីបពេញ
វ័យ។
«ខ្ញុំមានអ្នកស្គាល់ម្នាក់ រាល់ថ្ងៃរាប់អានគ្នាដូចជាបងប្អូន!
គាត់ធ្វើការនៅក្នុង Night Club ធ្វើជាអ្នកកំដរភ្ញៀវ»មក
ដល់ត្រឹមនេះ កែវភ្នែកមូលក្រឡង់ងេីយសម្លឹងមេីលអ្នក
ដែលគិតតែអង្គុយយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ចាំស្ដាប់បន្តិច ទេីប
និយាយបន្ដ៖
KAMU SEDANG MEMBACA
បំពេរបេះដូងomega (ចប់)
Romansaចុងភៅតូចម្នាក់នេះជាកម្មសិទ្ធិរបស់ខ្ញុំ ជាomega តូច ជាម្ដាយរបស់ កូនខ្ញុំ!ខ្ញុំនឹងមេីលថែ បំពេរបេះដូងomegaតូចមិនឲ្យមានស្នាម របួសសូម្បីតែប៉ុនចុងសរសៃសក់!
