LADİN - BXB

Otuz dört

Yazar Notu:

İlk defa bir hafta sonra bölüm atıyorum... Özledim ulan! *öpüşme efekti*

Bir an kendimi Ladin'i zorundalıktan yazıyormuşum gibi hissettim ve kendime biraz zaman verdim. 

Bölümü daha uzun tutacaktım ama tam yerinde bittiğini düşünerek devam ettirmedim.

Panoda paylaşmıştım ama hikayenin içine hiç eklemedim diyebiliyorum. Beni ınstagramdan Ladin için takip edebilirsin. Yakın arkadaşlar kısmında Ladin hakkında paylaşımlarda buluyorum. ( Yakın arkadaşlarda değilseniz bunu bana söyleyebilirsiniz.)

Her zaman olduğu gibi bu bölümünde duygu geçişleri çok fazla. Birde iki ayrı şekilde yazmak yerine karışık yazdım. Umarım bu karışık yazım tarzını seversiniz. Benim hoşuma gitti.

Son olarak bu bölüme hiç yorum atmadan geçerseniz Devrim'in Kaplan'a olan kinini tutarım djdkdk neysee öptüm by. 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Bölüm şarkısı: Chase Atlantic -Ohmami

.

.

.

.

.

.

Zaman lazım sadece, unutacaksın! Nasıl unuttuysan çocukluğunu, kırılan oyuncaklarını,

kırılan kalbini  de öyle unutacaksın.

.

.

.

.

.

.

.

Kartal abisinin tamamen uyuduğuna emin olduktan sonra yataktan sessizce kalktı. Odadan çıkarken parmak uçlarında ilerliyordu. Saatin tam olarak kaç olduğu belli değildi ama gece yarısını geçtiği belliydi. Salona ulaştığında Çınar'ın yattığı koltuğun hemen karşısında yatan Devrim'e baktı. Devrim derin bir uykunun içinde değildi. Kartal yürüyüşüne devam edip Devrim'in yattığı koltuğa ulaştığı an Devrim huysuzca kıpırdandı. Kartal onun bir kolunu tutup havaya kaldıktan sonra onun yanına sessizce yerleşti.

Devrim kolunun üzerinde hissettiği ağırlık ile gözlerini aralayıp yanına yatan kişiye baktı. Sessizce "Kartal?" diye sorduğunda Kartal işaret parmağını dudaklarının üzerine koyup ona daha sessiz olması gerektiğini işaret etti. Devrim onun koltuğa daha rahat yerleşmesi için hareketlenirken karşı koltukta yatan Çınar'a baktı. Çınar onlara sırtını dönmüş bir şekilde yatıyordu. Her zaman ki gibi üzerindeki tişörtü çıkarmıştı.

Koltuktaki en çok yeri Devrim kaplıyordu. Onun bedeni Kartal'ın bedenine göre oldukça kalıplıydı. Kartal sırtını onun gövdesine yaslayıp bir kolunu tutup kendisine sarılmasını sağladı. Devrim uykulu sesi ile konuştuğunda keyifle gülümsüyordu. "Ne oldu? Abin ile yatmaya pek hevesliydin." Kartal kafasını ona doğru çevirip onun yüzüne baktı. Bir elini kaldırıp onun açıkta kalan köprücük kemiklerinin üzerinde işaret parmağını dolaştırmaya başladı.