Bir şarkı yazdım içimden, ahı sana
Anlamı yok belki senin için ama
Zaman duvarına çarptık biz yok olduk
Anılar hep zamansız mekan yok orda
Gel bak gör ne haldeyim
Sonsuz bir alemdeyim
Kimsesiz ve harabe
Gelmedi yıkım emrim
Ah!
Bak...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
.
.
.
.
.
.
.
.
Bölüm şarkısı: Ezginin günlüğü - 1980
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Daha hiçbir şey söylemeden aklı ve yüreğiyle beni nasıl da etkileyebiliyor?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
İnsanın canından can gittiği ama bir kere bile sesini çıkaramadığı anlar olur. Bazen de canınız ne kadar yandığını önemsemezsiniz. İşte o an başlar sizin hikayeniz. Kaplan Karatay, canının ne kadar yandığını, yanacağını önemsemeden Çınar Ladin'e aşık oldu. Onun hikayesi acının ne demek olduğunu bilmeyen bir adam ile başladı. Kaplan, Çınar'ı uzaktan izlerken günlerdir bakmadığı telefonunun üzerinde parmaklarını gezdiriyordu. Telefonunda yüzlerce bildirim olduğunun farkındaydı ama önemsemedi. Ankara'ya geri döndüğünde hepsiyle teker teker ilgilenmek zorunda kalacaktı. Üzerindeki kahverenginin koyu tonlarından olan ince kazağın boyun kısmını tutup çekiştirdi. Devrim'in kıyafetlerini giymek zorunda kalmıştı. Çınar'ın buradaki kıyafetlerinin çoğu yazlık olduğu için onları giyemezdi. Devrim, Kaplan'dan uzundu ama Kaplan ondan daha kalıplı olduğu için kazak üzerine tam oturmuştu. Kaplan bu sefer elini temiz olmasından kaynaklı kabaran saçlarına götürdü. Yaşananların üzerinden uzun bir süre geçmiş gibi hissediyordu. Kartal'ı her şeyden korumaya çalışırken Kartal'ın tam olarak onların içine düşmesi hiç iyi olmamıştı. Sıkıntı ile derin bir nefes alıp verdi. Bakış açısına Kartal girdiğinde Kaplan kardeşine dik dik baktı. Çünkü kardeşi Çınar'ın hemen yanındaki sarışına tüm dünyasıymış gibi bakıyordu. Kaplan'da Çınar'a böyle bakmak isterdi. Tüm dünyası o olsun isterdi ama bunun çok büyük bir istek olduğunun farkındaydı. Çınar bambaşka bir dünyaya aitti. Kaplan'ın asla içinde olamayacağı bir dünyaya aitti yeşil adam. Kaplan burnunu çekip çenesinin altındaki sakallarını kaşıdı. Şöyle sağlam bir kavga edesi vardı. Neden böyle bir istediği olduğunu bilmiyordu. Bünyesi çok fazla kaosa alışık olmalıydı. Eline koluna sahip çıkamıyordu.
