LADİN - BXB

Elli iki

Yazar Notu: Yazma sürecimde beni her zaman destekleyen ve yazmadığım zaman beni linçleyen @oldubirdesanasorayim iyi ki doğdun!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Bölüm şarkısı: Yavuz Çetin - Benimle uçmak ister misin?

.

.

.

.

.

.

.

.

Günaydın sevgilim

Güne yine seni severek başladım

.

.

.

.

.

.

.

İnsan sevdiği herhangi bir tarafından ihanete uğradığı zaman her zaman ihanete uğrayacağını düşünür. Bu yüzden kimseye güvenmez. Kimseyi hayatına almaz. Küçük bir ihanet bile insanın hayatını öyle çok etkiler ki. Güvensizlik insanın içine düşen bir kurt gibidir. Kalbin her yerinde delikler açana kadar kurt yaşamaya devam eder. İnsanlara güvenmediği gibi kendine de güvenmemeye başlar insan. İşte o an bir felakettir. Çünkü her şey insanın kendisinde başlar. İlk önce kendini sevmeli insan, başkasını sevebilmek için. İlk önce kendine güvenmeli, başka birine güvenebilmek için. Kaplan Karatay onca kötülüğün içinde sıyrılıp her şeyi geriye bıraktığında önünde bir defter vardı. Yine köpek gibi ders çalışıyordu. Sanki tüm hayatını kazanmak için hırçınlıktan çalışıyordu dersine. İstediğinden yapmıyordu. Gelecekten korktuğu için yapıyordu. Kafasını kaldırıp etrafa baktı. On yedi başını doldurmasına az kalmıştı. Neden hırçınlığını bir kenara koymayı başaramadığını düşündü. Kendisi okumak için çabalarken Kartal'ın okula gitmekten korktuğu için gidememesini düşündü. Deniz'in birkaç işte aynı anda çalışması gerektiğini düşünürken ellerini başının iki yanına koydu. Kendine bir süre tanıdı. Bunları düşünüyordu çünkü bunları göz ardı ederek yaşamaktan bıkmıştı. Her şeyi kabul ederek yoluna bakmalıydı. Elleri yavaşça kulaklarının üzerine gitmeye başlamasının sebebi Bulut'un sesini duymaya başlamasıydı. Onu görmemek için sürekli kaçardı. Bir anda ortaya çıkan Bulut yüzünden defalarca kez kendini bambaşka yerlerde bulmuştu. Bu sefer kaçmak istemedi. Bulut ile yaşamayı öğrendiği zaman düzeleceğini biliyordu. Bulut'u kabul ettiği an yeni bir dünya olacaktı Kaplan için.

"Kırmızı balık göldeee, kıvrıla kıvrıla yüzüyor."

Kaplan sımsıkı kapattığı gözlerini açmamak için direniyordu. Onu görmek istemiyordu. O olmadığı zaman hayatı daha güzeldi. Onu hissettiği zaman elektrik çarpmış gibi oluyordu. Tüm hücreleri canlanıyor, öfke ile doluyordu. Bu etkiden uzun süre kurtulamadığı için herkese zarar veriyordu. Hırçınlığı bir ateş gibi harlanıyordu. Sakin olmayı denese de bunu başarmıyordu.