LADİN - BXB

Elli dört

Bölüm şarkısı: İnsan mıyız - Nasıl olsa

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Bu dünyada hiçbir şey rastlantı sonucu meydana gelmez.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Herkes bir telaşlı bir heyecanlıydı. Devrim Yakar locada oturmaktan sıkılmıştı. Sağ ayağını ileri geri hareket ettirirken gözlerini karşısında oturan manitasına çevirdi. Kartal'a takım elbisenin bu kadar yakışacağını daha önce bilseydi ona takım elbise giydirirdi sonra da onu yatak.... Derin bir iç çekti. Lip balm sürdüğü alt dudağını dişlerinin arasına alıp ısırdı. Şu adamı öyle çok seviyordu ki, o istese yeri göğü bir edecekti. Onun en sevdiği özelliği herhangi bir durumu çok kolay toparlayabiliyordu. Birleştirici bir gücü vardı. Devrim bunu düşünürken onun hep annesi ve abisi arasında kaldığını ve ikisini birleştirmek için verdiği çabalar doğrultusunda böyle olduğunu anlayabilmişti. İnsan birini sevdiği zaman hareketlerinin ne anlama geldiğini ondan daha iyi biliyordu. Devrim, Kartal'ı nasıl iyi tanıyorsa Kartal'da onu çok iyi tanımaya çalışıyordu. Devrim gözleri ile Kartal'ı yiyip bitirmeye devam etti.

Hepsi Ladin şirketinin locasına oturmuş Çınar'ın gelmesini bekliyorlardı. Atakan kravat takmamıştı. Oğuzhan ise papyon takmak istemiş ama izin verilmemişti. Bu yüzden o da takmamıştı. Can Polat'ta takım elbisesinin ceketini giymeyi reddedince beyaz gömleği ile kaldı. Aralarında en düzgün duran kişi Kartal'dı. Zaten aralarında en düzgünü de Kartal'dı. O da sessizce az önce yediği çikolatanın kabı ile oynuyordu. Manitasının sürprizi olduğu için kabını atamamıştı. Devrim ise parlıyordu. Menajerlerinden biri locaya doğru yürümeye başladığında Devrim gözlerini Kartal'dan çekip menajere baktı.

"Çınar beyden önce sizleri alalım efendim."

Teker teker ayağa kalktıklarında Devrim en son ayağa kalktı. Kartal'ın yanına yaklaştığında Kartal ona bir bakış attı. "Çok yakışıklı olmuşsun" dedi Devrim. Kartal derin bir nefes alıp verdikten sonra konuştu. "Bugün bunu bininci kez söylüyorsun Devrim."

"Eee milyon kez söylemem lazım."

"Sende çok yakışıklı olmuşsun sarışınım."

Devrim bugün duyduğu tüm iltifatları unutup Kartal'ın söylediği iltifata sığınarak tereyağı gibi eridiğinde Atakan onu bayılmaktan son anda tuttu. Sonra bir anda durdu. "Sarışın deme anısı var" dedi. Aklına Kaplan'ı getirerek. Devrim bu sever Atakan'a dönüp uzun pasörlerini süzdü. "Sen göğüs mü çalışıyorsun bu aralar?" diyerek Atakan'ın göğüslerini elleme girişimine başladı. Atakan ise gülmeyen yüzünün bir anda gülümsediğini fark etmeyerek Devrim'den kaçmaya başladı.