In Love With Your Pain...

22 ▪︎Stroomuitval▪︎

Geniet van een extra lang hoofdstuk als bedankje voor het stemmen op het vorige deel!!!!! 😘~ _storyof_me

•••••••••••••••••••••

Nadat ik mezelf uitvoerig heb bekeken in de spiegels, loop ik de toiletten uit.

In de zaal zie ik hoe Maya en Nate in gesprek zijn. Dit keer lijkt het niet uit de hand te lopen en is het duidelijk dat ze de rust bewaren.

Want, nou ja, het is niet echt handig voor de zaak als de zoon van de baas een scène zou schoppen.

Na een aantal minuten geobserveerd te hebben, maakt mijn hart een sprongetje wanneer Nate een kus drukt op de lippen van Maya.

Dit is voor mij het teken om erheen te gaan.

"Dat werd tijd." Zeg ik opgelucht en pak een glaasje champagne van het dienblad.

"Ja, geef ons er ook maar een." Lacht Nate. Wanneer we allemaal een glaasje vast hebben, proosten we.

"Op Naya!" Roep ik enthousiast.

Beiden kijken me vreemd aan.

"Wat? Dat is jullie ship-naam. Nate en Maya... Naya." Leg ik uit.

"Of hebben jullie liever Mate?" Vraag ik dan.

"Mate klinkt te gek." Zegt Nate lachend.

"Op Mate!" Roepen we alle drie tegelijk en drinken het glaasje in een keer leeg.

Net wanneer Maya iets wilt zeggen, worden we onderbroken door het geschreeuw van meerdere mensen doordat het licht ineens is uitgevallen.

"Maya?" Roep ik bang, aangezien ik nu niks meer kan zien. Plus, ik heb niet echt goede herinneringen aan het donker.

"Ja, ik ben hier." Zegt ze geruststellend en pakt mijn hand vast.

Ondertussen is er veel geroezemoes te horen onder de gasten, wat enigszins logisch is.

"Nate?" Klinkt de stem van zijn moeder. Ze maakt een zaklamp aan waardoor haar aanwezigheid zichtbaar wordt.

"Je vader stelt de gasten gerust. Kun jij even gaan kijken waar dit stroomuitval aan ligt?"

"Ja, natuurlijk. De stoppenkasten zijn voor elk verdieping apart toch?" Vraagt Nate. "Ja, check even of alle schakelaars omlaag staan, wil je?" Vraagt ze en loopt vervolgens weg.

"Helpen jullie me? Vijf verdiepingen zijn best veel voor mij alleen." Zegt Nate dan.

"Ja, tuurlijk." Zegt Maya. Daarna maken we allemaal ons flashlight aan van onze telefoons. Dan kunnen we tenminste nog iets zien.

"Des, check jij verdieping één, Maya twee en drie en dan doe ik vier en vijf?"

We knikken allebei en lopen langs de chaotische gasten.

"Geen paniek, er wordt nu gekeken naar het probleem. Blijf vooral rustig." Roept meneer van Veen door de megafoon.

Dit alles is best lullig voor hem, aangezien dit zijn perfecte openingsfeest had moeten zijn.

Met de zaklamp op mijn weg gericht, loop ik met de trap naar de eerste verdieping. "Tot zo." Roept Maya die verder omhoogloopt.

Moeizaam ga ik opzoek naar de stoppenkast en na een paar keer gebotst te zijn tegen de bureaus, ben ik er dan eindelijk.

Wanneer ik de deur open, zie ik dat alle schakelaars omlaag hangen.

Ik besluit Maya even op te bellen om dit door te geven.