ကြမ္မာ ခုနစ်လီ

အခန်း (၄၀)

Burmese Translation of Seven Unfortunate Lifetimes, All Thanks to a Single Moment of Impulse by Jiu Lu Fei Xiang.

Translator - No_Coz

အခန်း (၄၀)
__________

မီးလျှံနီ သားရဲကောင်ကြီးကို ကြည့်ရင်း ငါ ချူခုန်းလက်ကို တို့ကာ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ်။ "နင်ပြောချင်တာက... နင်ကျတော့ ဒီမီးလုံးကြီးကို သွားချမယ်ပေါ့လေ"

"ငါ မသွားလို့ မင်း သွားမှာလား"

ချူခုန်း ငါ့ကို တစ်ချက်စွေကြည့်တယ်။

"အခုတော့ ငါသခင် ဘယ်လောက်တောင် စွန့်စားရတယ်ဆိုတာကို သိရပြီပေါ့၊ ဒါကြောင့်မို့ ခဏနေရင် ဒီဘဝတွေမှာ စုဆောင်းမိသမျှ ရှိသမျှ ဦးနှောက်ဉာဏ်ရည်လေးကို သုံးပြီး ကျောက်တုံးတွေ မြန်မြန် ခိုးထုတ်သွားလိုက်..."

"သိတယ်၊ ငါ သိပါတယ်...! နင့်ပါးစပ်က ပြောသမျှက ငါ့ကို စိတ်မကျေနပ်တာတွေချည်းပဲ" ငါ သူ့ကို ဖြတ်ပြောလိုက်တယ်။ "ငါလည်း အဲသလောက်ကြီး မပိန်းပါဘူး၊ နင် သေသွားရင် ငါ မုဆိုးမဖြစ်မှာလေဟာ"

ချူခုန်း ပါးတွေ ရဲတက်သွားတယ်။ သူ တစ်ခုခု ပြောချင်နေသေးတယ်၊ ဒါပေမဲ့ အောက်ဘက်က သားရဲကောင်ကြီးက ငါတို့ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေ အသံကြားလို့ နိုးလာပြီလေ။ သူ မော့ကြည့်လာပြီး သူ့လည်ချောင်းထဲကနေ ခြိမ်းခြောက် ဟန့်တားတဲ့ အသံတွေ လုပ်တယ်။ ဒီအကောင်ကြီး မြင်ရမှပဲ အရင်တစ်ခေါက် ငါတို့ ရင်ဆိုင်ရတဲ့ မိစ္ဆာကောင်ဟာ ကြောင်ပေါက်လေးလို ဖြစ်သွားတော့တာပဲ။

ချူခုန်း တည်သွားပြီလေ။ သူ ငါ့ရှေ့ကို လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ သူ့ဆီကနေ လျှံထွက်လာတဲ့ သတ်ဖြတ်လိုတဲ့ အငွေ့အသက်တွေ ပြင်းထန်တာကြောင့် သားရဲကောင်ကြီး ချက်ချင်း အသံတိတ်သွားလေတယ်။

ကြယ်ရောင်နဲ့ လရောင်က နောက်ကျောဘက်မှာ။ ငါ မှောင်ရိပ်ကို ခိုလို့ရအောင်လို့ ကြယ်နဲ့ လရောင်တို့ အနောက်ကနေလိုက်တော့တယ်။ တောင်အောက်ကို ဆင်းရလွယ်ပြီး ပုန်းလို့ အဆင်ပြေမဲ့နေရာကို အမြန်ရှာလိုက်တယ်။

မီးလျှံ သားရဲက အာရုံခံလွယ်တဲ့ သတ္တဝါ။ သူ မော့ကြည့်ပြီးတာနဲ့ လည်မျိုထဲကနေ မီးလျှံတွေ ထွက်လာတော့တာ။ သူ့မြည်ဟိန်းသံကြီးက ကောင်းကင်ကို နှစ်ပိုင်းပြတ်စေလုမတတ်ပဲ။ ငါ နားတွေကို ပိတ်ထားလိုက်ရတယ်။ ငါ့ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုန်နေတာကိုလည်း ခံစားမိလေတယ်။