ကြမ္မာ ခုနစ်လီ

အခန်း (၆)

Burmese Translation of Seven Unfortunate Lifetimes, All Thanks to a Single Moment of Impulse by Jiu Lu Fei Xiang.

Translator - No_Coz

____

ညက ေအးစိမ္​့စိမ္​့ေပမယ္​့ ေစာင္​ေတြရဲ႕ အေႏြးဓာတ္​ေတာ့ ရွိတယ္။

လုဟုိင္​ခုန္​း ကန္​ေက် ာက္​ေနတာေတြေၾကာင္​့ ငါ နိုးလာရတယ္​။ ငါ့ေဘးနားက သူ ရုန္​းကန္​ေနတာကို ၾကည္​့ရင္​း ငါ သက္​ျပင္​းခ်လိုက္​မိတယ္​။ "ျဖစ္​ျပန္​ၿပီေလ..."

ၿမိဳ႕ေတာ္​က ထြက္​ေျပးလာၿပီးတဲ့ ညတိုင္း လုဟိုင္​ခုန္း ေကာင္းေကာင္း မအိပ္​နိုင္​ရွာဘူး။ အိပ္​ေနတုန္းမွာ သူ ကန္​ေက် ာက္​တာေတြ လုပ္​တယ္။ ငါ သူ႔ေျခေထာက္​ေတြကို ဖိေပးထားရတယ္။ သူ ရုန္​းကန္​တာေတြ ရပ္​မွ ငါ လက္​လႊတ္​ေပးရတယ္။

ျပဴ တင္​းေပါက္​ကတဆင္​့ လေရာင္​ဟာ တည္​းခိုခန္းထဲ တိုးဝင္​ျဖာဆင္​းလာတယ္။ လေရာင္​ေအာက္​မွာ လုဟိုင္​ခုန္း နဖူးတျပင္​လံုး ေခြၽးေစးေတြ နစ္​ေနတာ ငါ  ေတြ႕ရတယ္။ ဒီေကာင္​ေလး၊ ေန႔လည္​ဘက္​ေတြဆို သန္​မာ ႀကံ့ခိုင္​သေယာင္​ ဟန္​ေဆာင္​ေနတတ္​တယ္။ ဒါေပမယ္​့ ညအခ် ိန္​ဆိုတာက သူ႔ကို သစၥာေဖာက္​ေတာ့တာပဲ။ သူ ဘယ္​ေလာက္​ပဲ ႀကံ့ခိုင္​သေယာင္​ ေဆာင္​ပါေစ၊ သူ႔အိပ္​မက္​ဆိုးေတြကိုေတာ့ သူ တြန္​းမလွန္​နိုင္​ရွာဘူး။

ည က်န္​တဲ့ အခ် ိန္​ေတြ ေကာင္းေကာင္း အိပ္​ရေအာင္​လို႔ ငါ သူ႔ကို ဖက္​ထားေပးရတယ္။ သူ႔ေခါင္းေလးကို ပြတ္​ေပးရင္​း သူ႔နား အနားမွာ ကပ္​ၿပီး "ဘာမွ မျဖစ္​ေတာ့ဘူး... ဘာမွ မျဖစ္​ေတာ့ပါဘူး..." လို႔ ေခ် ာ့ျမဴ ေျပာေပးေနမိတယ္။

ေနာက္​တစ္​ေန႔မနက္​ ငါ နိုးလာေတာ့ လုဟိုင္​ခုန္​းက ငါ့ရင္​ခြင္​ထဲကေနၿပီး ေမာ့ၾကည္​့ေနတယ္​။

ငါ သန္​းလိုက္​မိတယ္​။ "နင္​ ဘာလို႔ ငါ့ကို မနႈိးတာလဲ"

သူက ျပန္​ေျဖတယ္​။ "ယြင္​ရွန္​း မေန႔ညက ေကာင္​းေကာင္​း မအိပ္​ခဲ့ရဘူး... ေန႔ခင္​းဘက္​ကို ပိုအိပ္​ေစခ်င္​လို႔..."