ကြမ္မာ ခုနစ်လီ

အခန်း (၄၅)/ က

Burmese Translation of Seven Unfortunate Lifetimes, All Thanks to a Single Moment of Impulse by Jiu Lu Fei Xiang.

Translator - No_Coz

အခန်း (၄၅)/ က
__________

သံသရာစက်ဝန်းတွင်းနက်ရဲ့ ရှေ့မှာ နောက်တစ်ခါ တစ်ခေါက် ငါ ရပ်ရပြန်ပြီ။ ဒါပေမဲ့ ဒီတစ်ခါမှာတော့ ဆိတ်ငြိမ်တိုးတိတ်နေတယ်။ ဒီတိတ်ဆိတ်မှုကို ငါ အသားမကျနိုင်ဘူး။ ငါ နောက်ပြန် လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ တမလွန်လမ်းမကြီးက အရင်အတိုင်းပါပဲ။ ဘာမှ ပြောင်းလဲ မသွားဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဒီတစ်ခါမှာ တမလွန်ကြီးတစ်ခုလုံး အရင်ကထက် ပိုအေးစက်နေတယ်လို့ ငါ ခံစားရမိတယ်။

ခရမ်းပုလဲမှာ ကပ်ငြိနေတဲ့ ဝိညာဉ်စလေးထွက်လာပြီး တစ်ဖန်ပြန်လည်ဝင်စားဖို့အတွက် သံသရာစက်ဝန်းတွင်းထဲ ခုန်ဆင်းသွားတော့တယ်။ အဲဒီဝိညာဉ်ကလေး ငါ့ရှေ့ကနေ ပျောက်ကွယ်သွားတာကို ကြည့်ရင်း ရုတ်တရက် ငါ ကြောက်လာမိခဲ့တယ်။ နောက်ဘဝ ဘယ်မျိုးနွယ် ဘယ်မိသားစု ဘယ်နေရာမှာ ချူခုန်း ဝင်စားမလဲ ငါ မသိဘူးလေ။ ဒီလောက်ကျယ်ပြောလှတဲ့ လောကကြီးထဲ သူ့ကို ဘယ်နား သွားရှာရမလဲ ငါ မသိဘူး။ ငါ သူ့ကို ထပ်တွေ့မယ်ဆိုရင်လည်း တွေ့တဲ့အချိန်မှာ သူ့ရုပ်ဆင်းသွင်ပြင် ဘယ်လို ဘယ်ပုံရှိမလဲ ငါ မသိဘူး။ ဒါပေမဲ့. . .

လက်ရှိဖြစ်ပျက်နေတဲ့ အရာတွေအားလုံးကို ငါ့မှာ ပြောင်းလဲနိုင်စွမ်း မရှိမှတော့၊ ရဲဆေးတင်ပြီး သတ္တိရှိရှိ ရင်ဆိုင်ဖို့သာ တတ်နိုင်တော့တာပေါ့။ ခရမ်းပုလဲကို ငါ့ကိုယ်မှာ သေချာ ဆောင်ထားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ငါလည်းပဲ သံသရာစက်ဝန်းတွင်းထဲ ခုန်ချလိုက်တယ်။

• • • • •

လူ့ပြည်မှာ သုံးနှစ်ကြာသွားခဲ့ပြီ။ ငါ့ဘေးနားမှာ ချူခုန်း မရှိတော့ ဒီအပေါ်ယံ ကိလေသာထုံမွှန်းနေတဲ့ လူ့ဘဝကြီးက သာယာသားပဲ။ နောက်ဆုံးတော့ ငါ အေးအေးဆေးဆေး လူ့စည်းစိမ်ခံစားလို့ရပြီ။ ငါနဲ့ ရန်ဖြစ် စကားများနေမဲ့သူ မရှိတော့ တစ်မျိုးလေးတော့ ချမ်းသာသား။ အခုချိန်တော့မှ ငါ ပို သတိထားမိတယ်၊ ချူခုန်းတစ်ကောင် ပြဿနာကို ဘယ်လို မီးခွက်ထွန်းရှာပြီး ငါ့ကို မပျော်ရအောင် လုပ်ခဲ့တယ်ဆိုတာတွေကို။