M နိုင္ငံ Ar Shar PRINCE hotel အေပၚဆုံးထပ္ ဥကၠ႒ ႐ုံးခန္းအတြင္း၌
"ဆရာ..သခင္နဲ႕တူတဲ့ သူတေယာက္ကို.. K နိုင္ငံက ယုဇန ကြၽန္းေပၚမွာ ေတွ႕တဲ့လူရွ်ိပါတယ်တဲ့..."
"ဘာ..ဒါဆို အဲ့ကို သြားဖို႔ အျမန္စီစဥ္လိုက္ေတာ့..."
"ဒါေပမဲ့..."
တဝက္တပ်က္နဲ႕ ရပ္သြားတဲ့ လက္ေထာက္စကားေၾကာင့္ အဲလက္ စိတ္မရွည္ျဖစ္သြားကာ
"ေျပာစရာ ရွိျမန္ျမန္ေျပာစမ္း"
"ဟုတ္ကဲ့..သတင္းရတာက အခု Boss က ဓားဒဏ္ရာ ရယ္ ေခါင္းထိထားတဲ့ ဒဏ္ရာ ရယ္နဲ႕ ေဆး႐ုံတတ္ေနရတာပါတဲ့.."
"ဒါဆို..Boss ဟုတ္တာေပါ့.."
"မဟုတ္ေသးဘူးဆရာ..Boss သာဆို အဲ့ဒဏ္ရာ နဲ႕ေဆး႐ုံ ေရာက္သင့္တာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃လ ေက်ာ္ ေလာက္ထဲက ျဖစ္ရမွာေလ..အခုဟာက မေန႕ကမွ ညတြင္းခ်င္း ေရာက္လာတာတဲ့.. "
"ဘယ္လို..တခုခုေတာ့လြဲေနၿပီ..ဒါေပမဲ့..ဟင္း...မတတ္နိုင္ဘူး သြားေတာ့ၾကည့္ရမွာပဲ...ျပင္သာ ျပင္ဆင္ထားလိုက္..ေၾသာ္..သိုသိုသိပ္သိပ္လႈပ္ရွားဖို႔ မေမ့နဲ႕.. ေရွးဦးေခတ္ တို႔ အရင္ရွာေတြ႕သြားရင္..Boss အတြက္အက်ိဳးမရွိဘူး"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ.."
အခန္းထဲက တပည့္ျဖစ္သူ ထြက္သြားတာ နဲ႕ သူပါ လိုေလာက္မယ္ထင္တဲ့ စာ႐ြက္စာတမ္းေတြ ထည့္လိုက္ေတာ့သည္။
ကြၽန္ေတာ္လာေတြ႕ရမဲ့လူကတကယ္ပဲ အကိုျဖစ္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းပါတယ္။
.........................................
Royal YuZaNar ( ေတာ္ဝင္ယုဇနာ)ေဆး႐ုံ
အခန္းနံပက္ ၃၆..မနက္ ၉ နာရီ
"အား...ကြၽတ္ကြၽတ္ "
ညီးၫူသံနဲ႕အတူ ကုတင္ေပၚက လူက လူးလြန့္ရင္း ထ ထိုင္ေလသည္။
တရိတ္ရိတ္မူးလာတာမို႔ ေခါင္းဆီ လက္လွမ္းဖို႔ ျပင္မိေတာ့လက္က လႈပ္မရတာမို႔ ပိတ္လုဆဲဆဲ မ်က္လုံးတို႔က အေသအခ်ာ ပြင့္ လာေလတယ္။
သူ အခ်ဳပ္အႏွောင္ ခံထားရတာလား။
မ်က္စိေသခ်ာဖြင့္ၿပီး လက္ရွိရာ ၾကည့္မိေတာ့ သူ႕လက္ကို ေသခ်ာဆုတ္ကိုင္ထားရင္း ကုတင္ ေပၚပါးအပ္ အိပ္ေနသူ ေလးအား ေတြ႕လိုက္ရသည္။
YOU ARE READING
နှောင်တွယ်ရစ်ငင်
Romanceတခါက ကျွန်းလေးပေါ်မှာ..ဒုက္ခရောက်နေတဲ့ တိ လေးတွေကို ကောက်ကောက်မွေးစားတတ်တဲ့ ကြင်နာတတ်တဲ့ လူငယ်လေး တဥိးရှိသတဲ့..ဒါပေမဲ့..တနေ့မှာ သူကောက်ယူမွေးစားလိုက်တာ..လူသားတဦး ဖြစ်လာတဲ့ အခါ...။ .............................................. အတ္တကြီးတယ်လို့ဆိုဆို...
