Perfect..
Halos ang perfect ng lahat..
Proposal at the beach..
Good view..
Candle lights..
Romantic dinner date near the beach..
Fireworks..
With the person you love the most..
Ang perfect ng lahat..
"Will you marry me?" Tanong nya sakin habang nakaluhod sa harap ko at hawak ang isang makinang na singsing habang nagliliwanag ang kapaligiran dahil sa mga fireworks sa kalangitan...
Naiyak ako habang nakatitig sa mata nyang naghihintay ng sagot..
Pinunasan ko ang luha ko at tumakbo ako palayo..
Oo, tumakbo ako palayo na para bang ayoko sa nangyayari.. Biglang gumulo yung isip ko..
Iniwan ko silang nagtataka, tulala, speechless.. Malaking palaisipan sa kanila kung bakit wala akong ibinigay na sagot kay Freen.. Basta nalang ako tumakbo palayo.
I know na napahiya si Freen sa ginawa ko.. but what should I do? Gusto ko rin naman syang pakasalan, pero I think its not the right time.. Kakagraduate ko lang.. Gusto ko naman na masuklian lahat ng paghihirap sakin ng mga magulang ko bago ako mag asawa.. Is it bad? Is it selfish?
Pagpasok ko sa kwarto ay sinundan ako ni Yuki, Fon at Jim.
"Bec.." nag aalalang tawag ni Jim sa pangalan ko. Ramdam ko yung lungkot nya and at the same time ramdam ko yung pag aalala nila kay freen.
"Tell me, am I wrong? Did I do something wrong?" Natatarantang tanong ko sa kanila habang hawak ko ang ulo ko at paikot ikot ako habang naglalakad..
"Why did you run? Why didn't you say yes?" Tanong sakin ni Jim..
"Yeah.. We thought there was no reason for you to reject her.. Are you two okay? Did you fight?" Tanong ni Yuki.
"Bec, did you know she was excited to propose to you because we all thought you would jump for joy and say yes immediately." Sabi ni Jim.
"Freen must be hurting right now. I know this is very painful for her. The girl she wants to be with for the rest of her life is not sure about her." Sabi ni Fon.
"I know.." sabi ko habang nakahawak parin sa ulo ko.. .
"I know I hurt her with what I did. I didn't run away to make her feel that I wasn't sure about her.. Im always sure that she's the one I wanted to spend the rest of my life with." Sabi ko sa kanila habang napapakuskos ako sa mukha ko dahil sa ginawa ko.
"Then why did you run?" Nagtatakang tanong ni Jim.
"I want freen and I to get married but this is not the right time.. I just finished college, I want to give back to my parents before I get married." Sagot ko kay Jim.
"I thought she knew about it, so I didn't expect her proposal." Sabi ko sa kanya..
Hindi ko alam ang gagawin ko. Masaya akong nagpropose sya. Pero nasasaktan ako kasi alam kong nasaktan ko sya..
"bec you should have told her your reason. I hope you said earlier that you can't because you still have obligations to your family. I think she will understand your reason. But you left her without an answer. I'm sure she will overthink about it.. maybe she thinks that she's not the one you want to spend the rest of your life with." Sabi ni Jim.
"What should I do?" Tanong ko.
"I feel sorry for freen.." sabi ni Fon.
"I love her and I'm sure she's always the one I want to marry. But there is a right time for such things." Sabi ko.
"We understand that.. but you should tell her too, she deserves to know.." sabi ni Yuki.
Well, tama naman sila. Hindi dapat ako tumakbo.. Dapat ay ipinaintindi ko sa kanya yung saloobin ko.
Maya-maya bumaba ako para hanapin si Freen dahil gabi na pero hindi parin sya umaakyat sa kwarto. Siguro ay masama ang loob sakin dahil sa ginawa ko.
Nakita ko syang umiinom sa sala kasama si Tee at Sky. Nang makalapit ako sa kanila ay agad kaming iniwan nung dalawa para makapag usap kami.
"Love.. I know you're mad.. but I want you to know that.." sabi ko pero hindi na nya ako pinatapos magsalita. Tumayo sya sa sofa at lumabas sa bahay na tinutuluyan namin sa resort.
Ramdam ko na masama ang loob nya.. wala syang sinabi pero alam kong nasasaktan sya.
Sinundan ko sya dahil gusto kong ipaunawa sa kanya kung bakit wala akong ibinigay na sagot.
Niyakap ko sya pero agad nyang inalis yung yakap ko.
"Matutulog na ko.." sabi nya sakin nang hindi man lang ako tinignan..
It hurts.. ayoko ng kinakausap nya ako ng ganito, ni hindi nya ako matignan sa mukha..
Pero alam kong mas masakit yung nararamdaman nya dahil sa ginawa ko.
Nang maglakad na sya palayo ay agad akong tumakbo at niyakap ko sya ng mahigpit..
"Wag ka ng magalit.." sabi ko sa pinaka-kalmadong boses na meron ako. Pero walang effect yun sa kanya. Pilit nyang inalis ang kamay ko saka sya umakyat ng kwarto.
Sinundan kopa rin sya dahil ayokong patagalin yung tampo nya sakin.
"Love, ginawa ko lang naman yon kasi.." sabi ko pero hindi nya ako pinatapos.
"Okay lang.. hindi ako galit.." sabi nya sakin sabay higa sa higaan nang nakatalikod sakin.
"Kung hindi ka galit, bat moko tinatalikuran?" Mahinahong tanong ko pero hindi nya ako sinagot.
"Ayaw mo na bang makita ang cute kong mukha?" Sabi ko ng pabiro para mabawasan ang tension pero hindi nya parin ako pinansin. Para akong hangin.
"Love.. im sorry.. hindi ko gustong masak..." Sabi ko pero hindi na naman nya ako pinatapos magsalita.
"Hindi ako nasasaktan.." sabi nya sakin.
"Kung hindi ka nasasaktan, bat ka ganyan?" Tanong ko pero hindi nya ako pinansin. Tumayo sya sa higaan para umalis kaya naman pinigilan ko sya.
"San ka pupunta? Mag usap tayo. Pag usapan natin to." Mahinahong sabi ko pero hindi nya ako pinansin. Tinalikuran nya ako at naglakad sya papunta sa pinto.
Hinawakan ko ng mahigpit ang braso nya para pahintuin sya sa paglalakad.
"Ayoko ng ganito, kung galit ka, sabihin mo. Kung nasasaktan ka, sabihin mo.. Hindi yung iiwasan moko.." mahinahong sabi ko.
"Kaya lang naman ako tumakbo sa proposal mo eh dahil.." sabi ko pero hindi nya ako pinatapos magsalita.
"Enough! I said enough!" Sigaw nya sakin sabay hawi sa kamay ko na halos maitulak na nya ako sa higaan..
Nang mapaupo na ako sa higaan dahil sa paghawi nya sa kamay ko ay bigla syang tumalikod.. siguro ay iniwasan nyang tignan ang mga luhang nag uunahan sa pisngi ko.
"I don't want to hear anything from you. It's okay if you don't want to marry me.. Wag kang paulit ulit!" Inis na sabi nya sabay alis.
Naiintindihan kong galit sya. Pero bakit nya nagagawa sakin to ngayon?
Okay lang yan bec.. siguro dapat mag usao nalang kami bukas kapag okay na sya.. medyo nakainom rin kasi sya kaya siguro nya ako nasigawan.
(Please do like and share this story. Stay tuned, the end is so near...)
