Makalipas ang tatlong buwan na pag papaimbestiga..
Finally, nalaman ko na kung sino ang tunay na magulang ni Lea.. Ang tunay na katauhan nya..
We're twins..
Base sa pag iimbestiga ng kinuha kong imbestigador.. inampon nina Josie Mari at ni Asha Mari si Lea.. Dahil pareho itong babae, hindi sila magkaroon ng sarili nilang anak. Kaya napilitan silang mag ampon. Ngunit ang gusto nilang ampunin ay yung kadugo rin mismo nila. Kaya naman nang malaman nilang balak ipamigay ni Marieta Mari ang kanyang anak, ay agad silang nag prisinta na ampunin ang bata..
Sanggol pa lamang si Lea nang ipamigay ito.. kaya hindi kami nagkaroon ng pagkakataon na makilala ang isat isa..
"Ang sama nyang ina.. How was she able to give away her own daughter?.." inis na sabi ko.
"Seriously, how did she manage to give away and leave her own children?" Tanong ni Tee na tila naiinis rin.
"Maybe she doesn't know that having a child is a blessing from the Lord?" Sabi naman ni Jim na nakaupo sa sofa ng bahay ko.
"In my opinion, we have no right to judge her for the decisions she made. We don't know what happened.." sabi ni bec sabay hawak sa kamay ko.
"Bec, kung nasa tamang pag iisip ka, ipamimigay mo ba ang mga anak mo?" Inis na tanong ni Jim.
"You know what happened.. You can't blame me for being mad at her." Sabi ko kay bec.
"I understand.. but she's still your mother.. no matter what she did to you." Mahinahon na sabi ni bec sakin.
"She's not my mother anymore.. since se left me." Inis na sabi ko sa mataas na boses..
"Calm down.." mahinahong sabi ni bec..
"I hate her so much.. I didn't even get to know and be with my sister because of her selfishness." Inis na sabi ko sa kanya.
"Hindi nya deserve magkaroon ng pagmamahal mula sa mga anak na iniwan nya na parang pusa." Inis na sabi ko..
"I agree.." sabi ni Sky.
"So what's your plan now?" Tanong ni Tee.
"Gusto kong makita ang puntod ng kapatid ko.." sagot ko sa kanya.
"How about your mother?" Tanong ni bec na ikinainis ko.
"How many times do I have to tell you that she is not my mother?" Inis na sabi ko sa kanya kaya napabuntong hininga nalang sya.
"Woah.. wag mong awayin si bec.. she's right.. no matter what happened, she's still your real mother... You cant change it just because you hate her.." sabi ni Fon..
"Woah. Fon, kailan ka pa naging abogado ni bec?" Tanong ni Tee kay Fon.
"Im just telling the truth.." sabi ni Fon kay Tee sabay irap dito.
"She's not my mother.." pinagdiinan ko sa kanilang lahat.
Hindi ko sya nanay. At hinding hindi ko sya kikilalanin bilang nanay. I hate her so much nunh iniwan nya ako.. Tapos ngayon malalaman kong may kapatid ako at hindi man lang nya kami binigyan ng pagkakataon na makilala at makasama ang isat isa.. Lalong nadagdagan ang galit ko sa kanya. Anong klase syang ina? Pano nya to nagawa samin?
"I know you're hurt.. So you are blinded by your anger... But don't let yourself live in anger.. It's good to live without anger in your heart.." sabi ni bec sabay hawak sa kamay ko.
"I love you.. and I don't want to see you with a heavy heart because of anger.. You deserve to be happy.." sabi ni bec sabay ngiti sakin.
"Yeah.. don't live in the past.. Kung hindi ka iniwan ng nanay mo, malamang miserable kapa rin dahil sa pag mamalupit nya sayo araw araw. Hindi nya kayang ibigay ang pagmamahal sayo, kaya hinayaan nya na ibang tao ang magparamdam sayo ng pagmamahal. You should be thankful about it.." sabi ni Fon.
"Yeah.. I think, ganon naman dapat... Kung hindi mo kayang mahalin ang isang tao, hayaan mong ibang tao ang magmahal sa kanya. Wag mo syang ipagdamot sa taong gustong magmahal sa kanya." Sabi ni Sky.
"Ang swerte mo nga kasi napunta ka sa mga magulang na mamahalin ka kahit na hindi ka nila tunay na anak.." nakangiting sabi ni Tee..
"Lagi naman akong thankful na magkaroon ng mga magulang na katulad nila.. They complete me.." nakangiting sabi ko sa kanila.
"See? May mga dahilan ka para hindi mabuhay sa galit. Kaya wag mong hayaan na lamunin ka ng galit mo.." nakangiting sabi ni bec sakin.
She's right. Pero sa ngayon, hindi ko talaga sya kayang patawarin. Kahit maganda ang naging buhay ko, hindi ko parin maintindihan kung ano ang naging kasalanan ko sa kanya para gawin nya sakin to, para gawin nya samin to.
Kinabukasan ay nagpasama ako kay Lisa sa puntod ni Lea.. Sya lang kasi ang nakakaalam bukod sa pamilya nya kung saan ito naroon..
Pagdating namin sa puntod ni Lea ay ibinaba ko ang bulaklak na hawak ko at nagsindi ako ng kandila.
"Masakit para sakin na sa ganitong sitwasyon kami magtatagpo ng kapatid ko.." sabi ko habang sinisindihan ko ang kandilang dala ko.
Hindi nagsalita si Lisa pero alam kong nakikinig sya sa mga sinasabi ko.
"Hindi man lang kami nabigyan ng pagkakataon para magkakilala.." sabi ko at hindi kona napigilan na maiyak.. Kaya naman agad na lumapit sakin si Lisa para tapikin ang balikat ko.
"I dont know what to say.. All I know is, mas maswerte ka kesa kay Lea.. Nakasama mo yung nanay mo kahit na sa sandaling panahon lang, at may pagkakataon ka pa para makasama sya.. Pero si Lea, hindi sya nagkaroon ng pagkakataon kahit saglit, at wala na syang pagkakataon.." malungkot na sabi ni Lisa..
"Kahit ilang pagkakataon pa ang dumating, hinding hindi ko gugustuhin na makasama ang taong nang iwan sakin.. Ang taong walang ibang ginawa kundi iparamdam sakin na isa akong kasalanan na sumira sa buhay nya.." galit kong sinabi sa kanya sabay punas sa luha na nag uunahan sa pisngi ko.
"Naiintindihan ko na ganyan ang nararamdaman mo.. Pasensya na, hindi ko alam kung paano ko mapapagaan ang nararamdaman mo.." sabi nya sakin habang tinatapik nya ang balikat ko.
"Hindi ako maswerte na nakasama ko sya.. Wala syang ginawa kundi pagmalupitan ako.. Binubugbog nya ako kada makikita nya ako... Kaya walang araw na hindi ko hiniling na sana hindi nalang ako ipinanganak.. kesa araw araw kong nararamdaman na gusto nya akong mamatay.." umiiyak na sabi ko habang nakaluhod sa puntod ni Lea..
"Walang pinagkaiba yung sitwasyon namin ni Lea.. dahil pareho naming hindi naramdaman yung pagmamahal nya.." sabi ko sabay punas ng luha.. hindi na sya nagsalita.. Siguro ay dahil hindi nya alam ang sasabihin para gumaan ang pakiramdam ko..
Pagkatapos namin dumalaw sa puntod ni Lea ay bumalik na kami sa office..
..
...
..
(The end is near..)
