Pag uwi namin ng bahay ay nakita naming nanunuod ng Tv sa sofa si mama.. Lumapit kami at nagmano sa kanya.
"How's your date?" Nakangiting tanong ni mama sakin.
"Super happy.." nakangiti kong sagot sabay tingin kay freen..
"Ewan ko lang sa isa dyan.." dugtong ko habang nakatingin kay freen na hindi parin maipinta ang mukha.
"I'll go upstairs.. I wanna rest.." mahinahong sabi nya sabay akyat sa taas.
Well, naiintindihan ko naman na gusto na nyang magpahinga.. Siguro ay masama na talaga ang pakiramdam nya..
"Bakit dika pa natutulog ma?" tanong ko sa kanya.
"May iniisip lang ako.." sabi ni mama sakin.
"Mahirap mag isip kapag maingay ang tv.." nakangiti kong sabi sa kanya sabay patay sa tv.
"I know you're tired.. Magpahinga kana.." nakangiting sabi ni mama sakin.. Pero alam kong kailangan nya ng kausap.. Bakas sa mukha nya na meron syang bigat na dinadala..
"I never feel tired when it comes to you.. You can tell me everything.." nakangiti kong sabi sa kanya sabay yakap sa braso nya.
"I saw her.." sabi nya.. Nagtaka naman ako kung sino yung tinutukoy nya.
"Who?" Tanong ko
"Si Marie..." Sagot nya sakin.. So it means ito yung iniisip nya? Ito yung nagpapabigat sa kanya? Mahal pa ba nya yun? Bakit nya iniisip?
Ang dami na agad tanong sa isip ko..
"Do you still love her?" Tanong ko sa kanya.
Shet bec. Ano bang klaseng tanong yan. It cant be..
"No, I dont.." tipid na sagot ni mama.
"Then why it bothers you?" Tanong ko.
"I just felt a bit guilt when she said that she lost her twins." Malungkot na sabi ni mama.
"You did the right thing.. Kasi kung dimo sya iniwan noon, wala kang maganda at gwapong anak ngayon.." nakangiting biro ko sa kanya.
"Pero ako nalang kasi ang meron sya nung panahon na iniwan ko sya. Wala na syang magulang eh. Wala rin syang kapatid. Ako nalang yung taong inaasahan nya na makakasama nya habang buhay. Pero iniwan ko sya.." Malungkot na sabi ni mama.
"You did the right thing.. You can't force yourself to stay if you can't. Sometimes, a new beginning requires a lot of goodbye..." Nakangiti kong sabi sa kanya habang tinatapik ko ang hita nya.
"I know its painful when she lost her twins..." Sabi ni mama kaya naman naalala ko agad si freen..
"Speaking of twins.. Freen finds out that she have a twin sister.." sabi ko kay mama.
"Woah. Really? Kasama nyo ba sya?" Tanong ni mama. Umiling ako.
"Her twin died last year.. At hindi man lang sila nagkakilala.. Hindi man lang sila nagkaroon ng chance na magkasama.." sabi ko kay mama.
"Woah. I feel sorry for freen.." sabi ni mama.
"Kaya mas lalo syang nagalit sa totoo nyang nanay.. at yun yung reason kung bakit nagkakaroon kami ng misunderstanding lately.. Gusto ko kasi matuto syang magpatawad.. kasi after all, nanay nya parin yun eh..." kwento ko.
"Nakakalungkot naman.. Hayaan mo na lang muna siguro si freen na maramdaman nya yung galit na nararamdaman nya ngayon. Meron syang dahilan para magalit, at hindi mo yun maiintindihan kasi wala ka sa sitwasyon nya. Ang dapat mong gawin ay intindihin sya.. Wag mo syang ipressure na magpatawad kung hindi nya kaya.." payo ni mama sakin.
"If I were in Freen's situation, magagalit rin ako.. Napakabait na bata ni Freen.. Hindi ko alam kung bakit sya iniwan ng nanay nya noon.. Well ang mahalaga, nasa mapagmahal na magulang na sya.." Nakangiting sabi ni mama sakin.
Pagtapos naming mag usap ni mama ay umakyat na ako sa kwarto. Nadatnan kong gising parin si Freen.
Pero sabi nya magpapahinga na sya.
"Bakit gising ka pa? Bat dika pa natutulog?" Tanong ko sa kanya.
"Im not sleepy.." sagot nya sakin.
"You said you want to rest.." sabi ko sa kanya ng may paglalambing sabay pindot sa ilong nya.
"Are you feeling better now?" Tanong ko sa kanya habang hinihilot ko ang ulo nya.
Tumango sya at tumingin sakin.
"Narinig ko kayong nag uusap ni mama.." sabi nya sakin.
Alin ba dun ang narinig nya? May sinabi ba akong hindi maganda? Hindi ba okay sa kanya na sinabi ko kay mama na may kambal sya?
"I didn't expect that she wasn't straight.." nakangiting sabi nya sakin kaya naman natawa ako.
"Me too, I didnt expect it.. I was shocked when I heard it from her lips.." nakangiti kong kwento kay Freen.
"Thank you for existing...." Nakangiting sabi ni freen sakin.
"Kung wala ka sa tabi ko, hindi ko alam kung paano ko kakayanin lahat ng to.." malungkot nyang sabi habang pinipilit ngumiti..
"Lagi mong tandaan na magkakampi tayo dito.. Us versus the problems.." nakangiti kong sagot sa kanya.
"I know.. and Im sorry kung nagtatalo tayo nitong mga nakaraang araw.." sabi nya sakin
"Im sorry din.. Gusto kong malaman mo na nandito lang ako palagi para sayo." Nakangiti kong sabi sa kanya..
Kumandong ako sa kanya..
"Lets get married.." sabi ko sa kanya sabay halik sa labi nya.
"I want to marry you as soon as possible but I know that you have to give back first to your parents.. and I respect that.. After that, I can marry you in any church you want.." nakangiti nyang sabi sakin. Nakakatuwa kasi kahit ako na mismo ang nagsasabing magpakasal na kami, hindi nya nakakalimutan na dapat muna akong mag give back sa parents ko..
"But I want a simple church wedding.." sabi ko sa kanya ng may paglalambing.
"Then I'll bring the church to the beach for you.." nakangiti nyang sabi sakin.
"Pakakasalan kita kahit sa gitna pa ng dagat yan o himpapawid.." tumatawang sabi nga sakin kaya naman kinurot ko sya.
"Hindi ka seryoso.." sabi ko na kunwari ay nagtatampo.
"Im serious.. Pakakasalan kita kahit saan mo gusto.." nakangiting sabi nya sabay halik sa labi ko.
"After the wedding, I wanna have a little becbec.. then I'll be the one who sends her to school because you cant drive.." nakangiting sabi nya na nagpakilig sakin ng sobra.
"I want a little freen.. but a little becbec is not that bad.. lets send her to school together.." nakangiti kong sabi sa kanya..
"We can have both little freen and little becbec.. lets send them to school at early age.. so that we can have a little richie too.." nakangiting sabi nya sakin sabay halik..
Kinikilig ako. Grabe yung pag vivisualize nya sa future namin. Lalo tuloy akong naeexcite na maikasal kaming dalawa. Yung ipagluluto ko sila ng breakfast, lunch and dinner.. pagsisilbihan ko sila.. katulad ng ginagawa ni mama samin.. I cant wait to do it with my own family..
Im so excited..
.
.
.
.
.
.
.
.
(The end is so near.. Leave your comment pls.)
