Clear and Muddy Loss of Love [GL] - II. Kısım

Bölüm 207: Bir taşla iki kuş vuran bir plan çaktırmadan ilerliyor

Bir imparatorluk askeri telaşla avluya çıktı. Lu Zhongxing büyük general göbeğiyle bir dizi kılıç hamlesi ile alıştırma yapıyordu. Bunca yıl kendini salıverdikten sonra Lu Zhongxing bir zamanlar sahip olduğu yetenekleri çoktan kaybetmişti. Artık birçok hareketi takip edemez hale gelmişti.

Fakat, Lu Zhongxing gevşemeden dişini sıkmaya devam ediyordu. Birkaç gün önce Qi Yan'ı görmek, Lu Zhongxing'i gerçekten kışkırtmıştı. İkisi de Fuma'ydı ve o kişi kendisinden sadece birkaç yaş küçüktü, öyleyse neden iki farklı nesilden gibi duruyorlardı?

Lu Zhongxing evine dönüp aynanın karşısına geçmişti. Fırlamış göbeği, bedeninin hareketleriyle birlikte sağa sola sallanıyordu ve şamar atınca dalgalanıyordu.

Lu Zhongxing bunu kabul etmeye biraz gönülsüzdü. Uzun zamandır kullanılmayan silahını eline alıp imparatorluk askerlerine ait avluda alıştırma yapmaya başlamıştı.

O imparatorluk askeri yüzüstü yere düştü, şans eseri tam Lu Zhongxing'in önünde yere serilmişti. Lu Zhongxing'in yüzünde hoşnutsuz bir ifade belirdi ve imparatorluk askerini tekmeledi. Tehdit edercesine, "Kör herif, bu Önder Muhafız'ın vücudunu esnettiğini göremiyor musun?" dedi.

Rapor vermeye gelen o imparatorluk askeri acı içinde dişlerini gösterdi, sonrasında sürünerek kalkıp yüzünde bir gülümsemeyle Lu Zhongxing'in önünde diz çöktü, "Tebrikler Efendi Komutan, tebrikler Efendi Komutan!"

Lu Zhongxing kaşlarını çattı, "Babam kaplıca dağında iyileşmeye çalışıyor. Verecek güzel haberin varsa git ve konaktaki sorumlu efendiyi bul."

"Efendi, haberi henüz almadınız ama Majesteleri bu sabahki meclis toplantısında bir ferman salıp sizi askeri gücü devralmak üzere Komutanlığa terfi ettirdi!"

Lu Zhongxing bir an afallayıp kaldı, sonra imparatorluk askerinin yakalarını kavrayıp yukarı çekti, "Ne dedin sen?"

"Efendim, haber kesinlikle doğru. Efendi Sol Danışman imparatorluk fermanını teslim aldı ve çok yakında gelmesi gerek. Hızlı koştuğu için efendiye müjdeli haberi vermeye bu kimse geldi!"

Bir anlık Lu Zhongxing'in zihni bomboş kaldı. Böyle bir talih kuşunun kendi başına konduğuna inanamıyordu, bu nedenle bir kez daha sordu, "Bu doğru mu? Beni aptal yerine koymaya cüret ettiysen başın ciddi belada!"

"Bu bir imparatorluk fermanı, bu basit kimsenin ne haddine!"

Lu Zhongxing o imparatorluk askerinin yakalarını bıraktı. Elindeki süvari kılıcı da bir gürültü sesi çıkararak yere düştü.

Lu Zhongxing iki adım geriledi. Bedeni bir miktar sarsıldı, sonrasında dengesini sağlayınca yüksek sesle gülmeye başladı. Yüzündeki ifade o kadar vahşiydi ki biraz çarpılmış gibi görünüyordu.

Lu Zhongxing'in aklından neler geçtiği bilinmez, aniden ciddileşti fakat sonra birden öncekinden bile daha yüksek sesli bir kahkaha patlattı.

O imparatorluk askeri yağcı bir şekilde gülümseyerek kenarda dikilirken iç bahçedeki imparatorluk askerleri de oraya toplandı. Hep bir ağızdan Lu Zhongxing'i tebrik ettiler.

İmparatorluk sarayı savunmasının dengeli bir halde olabilmesi açısından temiz geçmişi olan insanlara ihtiyaç olurdu, Wei Krallığı'nın imparatorluk askerlerinin çoğunun aristokrat ailelerin oğulları olmasının nedeni buydu. Meşru olmayan, ilk evlat olmayan ve mürekkep işlerinde gözü olmayanlar aileleri tarafından imparatorluk askeri olması için saraylara önerilirdi. Basitçe söylenecek olursa onlar, ailelerinin vazgeçtiği kişilerdi.

Bu nedenle, esasen imparatorluk ordusunda bahsedilecek bir "üst-ast" durumu yoktu. Herkes asilzadeydi ve genelde beraber takılırlardı. Fakat artık işler değişmişti.