9

3.6K 497 16
                                    

[Zawgyi]
Chapter-9(တကယ့္ကိုပဲ)

"မင္းသား"

တုရွန္း အံ့အားတႀကီးေခၚလိုက္မိတယ္။ဒါဘယ္လိုအေျခအေနႀကီးလဲ။သူခဏေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားတာပါ ႏိုးလာေတာ့ ယန္က်ိ က သူ႔မ်က္နာကို ယစ္မူးေနတဲ့အၾကည့္နဲ႔ခ်ဥ္းကပ္လာတာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။

ယန္က်ိ ရဲ႕ ျပဳလုပ္ေနဆဲအျပဳအမူေတြက ရပ္တန္႔သြားတယ္။ သူေနာက္ထက္ တုရွန္း ထင္မထားမိတဲ့အရာလုပ္လိုက္မိတာပဲ။

"မင္းဘာမွမျမင္လိုက္ရဘူး"

ခပ္တည္တည္ပဲေျပာၿပီး ယန္က်ိ က တုရွန္းေခါင္းေပၚကို ဝါဂြမ္းေစာင္အုပ္လိုက္ကာ အလွ်င္အျမန္အခန္းထဲကထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ တုရွန္း ေစာင္ထဲကေနေခါင္းျပဴထြက္လာကာ ေတြးၾကည့္ေလ ဒီေလာက္သိသာတာမရွိေတာ့ဘူး ။ ဒါေပမဲ့ ယန္က်ိ က အဆုံးထိလုပ္ခ်င္စိတ္မရွိေတာ့ဘူးလားမသိဘူး။ထားပါေတာ့ေလ တုရွန္းကိုယ့္ကိုကိုသာအျပစ္တင္မိေတာ့တယ္။

"အယ္ဖာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွလုံးသားက ပင္လယ္ထဲမွာအပ္ေပ်ာက္ရွာရသလိုပါပဲလား"

တုရွန္း တိုးတိုးေလးသာ ေရ႐ြတ္မိေတာ့တယ္။

ယန္က်ိ သူ႔အခန္းရွိရာျပန္ေရာက္လာကာ သူရဲ႕စက္အခန္းကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး mechaထဲကို log in ဝင္လိုက္ၿပီးေနာက္ Quartetကို သတ္ေတာ့တယ္။ ရန္သူကိုရွင္းလင္းတဲ့ဆီ သူ႔ရဲ႕ရွက္စရာအျဖစ္အပ်က္ကို game ဆီ ပုံခ်ကာအသည္းအသန္သတ္ေနေတာ့တယ္။

တုရွန္း မနက္စာျပင္ၿပီး ယန္က်ိ အခန္းတံခါးကိုသြားေခါက္ေပမဲ့ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာတဲ့အထိ ယန္က်ိ ထြက္မလာတာေၾကာင့္ တုရွန္း လည္းေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိပဲ ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္

"မေန႔ကဘာေတြျဖစ္ခဲ့မွန္း ကြၽန္ေတာ္တကယ္မမွတ္မိေတာ့ဘူး"

"ပီ..."

ယန္က်ိ ႐ုတ္တရက္ႀကီး တံခါးကိုဆြဲဖြင့္လာကာ မ်က္နာေသနဲ႔

"မေန႔ကကိစၥကိုထပ္မေျပာနဲ႔"

တုရွန္း စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ေတာ့ ယန္က်ိ အခန္းထဲကထြက္လာကာ မနက္စာစစားေတာ့တယ္။ဒီေန႔ တုရွန္း အေၾကာ္ေလးေတြေၾကာ္ထားတယ္။ ငါးခုေတာင္ေၾကာ္ထားတာ...သူေတြးထားတာမနက္ျဖန္ပိုရင္စားလို႔ရေအာင္ေပါ့ ဒါေပမဲ့ ယန္က်ိ က ျခင္းေလးထဲကဟာကိုယူစားေနၿပီျဖစ္တယ္။ဒီတစ္ခါလည္း တုရွန္းတြက္တာမွားသြားျပန္ၿပီထင္တယ္။

အမှတ်အသားပေးရမဲ့ Omega က ငါ့ထက်အသက်ကြီးနေတယ်(Myanmar Translation)Where stories live. Discover now