ငါးဆားနယ်လေးက ကမ္ဘာပျက်ကပ်စာအုပ်ထဲ ကူးပြောင်းသွားတယ် (ဘာသာပြန်)

၁၇

Unicode

နောက်တစ်နေ့ မနက်တွင် ကျန်းမြောင်မြောင်သည် အောက်ထပ်မှ ဆူညံသံများ​ကြောင့် နိုးလာခဲ့ရပေသည်။

သူမက မျက်လုံးများကို ပွတ်ကာ ဘာဖြစ်နေသလဲ သိရရန် အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာခဲ့သည်။ သူမသည် လုချီမင်က မီးဖိုချောင်ဓားမကို ကိုင်ကာ စားပွဲတစ်ခုအား ခုတ်ထစ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ သူက စားပွဲခြေထောက်ကို မ ကာ ပတ်ပတ်လည်ဖြတ်တောက်လိုက်သည်။

ကျန်းမြောင်မြောင်က အံ့သြသွား၏။ "ဘာလုပ်နေတာလဲ။ သွားကြားထိုးတံလား။"

လုချီမင်က ခေါင်းမော့မလာဘဲ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ "လက်နက်လုပ်နေတာ။"

"ဒီဟာနဲ့ ဘာလက်နက်လုပ်လို့ရမှာလဲ။ ငါးကင်တဲ့ တံစို့လား။"

"ဒီထက်ဆိုးတဲ့ မှတ်ချက်မျိုး မရှိတော့ဘူးလား။ အသင့်သာပြင်ထားစမ်းပါ။"

ကျန်းမြောင်မြောင်က ရုတ်တရက် အလေးအနက်ဖြစ်သွားကာ နောက်သို့ တိတ်တိတ်လေး ဆုတ်ခွာသွား၏။

"ငါက ဘာကို အသင့်ပြင်ရမှာလဲ။ အိပ်ရေးတောင် မဝသေးတာကို။"

"ငါ ဇွန်ဘီတွေကို မျှားခေါ်သွားတဲ့အခါ မင်းက မြေကြီးတူးဖို့ အခွင့်အရေးရှာလိုက်။ ငါ အချက်ပြတာကို သေချာကြည့်ပြီး တတ်နိုင်သမျှ မြန်မြန် ​ပြန်လာခဲ့။"

သူမက ဆုံးဖြတ်ချက်ပြတ်သားစွာဖြင့် ခေါင်းယမ်းလိုက်သည်။

"မလုပ်ဘူး။"

"မင်း ပဲတွေကို ကြီးထွားလာအောင် မလုပ်ချင်တော့ဘူးလား။"

"လုပ်ချင်တယ်။ ဒါပေမယ့် မစားရခင် ငါ သေသွားနိုင်တယ်လေ။"

လုချီမင်က အလွန်အမင်း ဆွံ့အသွားသည်။ "ဇွန်ဘီတွေအားလုံးက ငါ့ကိုပဲ အာရုံစိုက်နေမှာ။ အန္တရာယ်ရှိတာ ငါပါ။ မင်းရဲ့ အသက်ကို မင်း အဲဒီလောက် စိတ်ပူနေဖို့မလိုဘူး။ နားလည်လား။"

ကျန်းမြောင်မြောင်က ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

လုချီမင်၏ အမူအရာက အနည်းငယ် ပြေလျော့သွား၏။