ငါးဆားနယ်လေးက ကမ္ဘာပျက်ကပ်စာအုပ်ထဲ ကူးပြောင်းသွားတယ် (ဘာသာပြန်)

၂၆

Unicode

သူမက ထိုအကြောင်းကို တွေးကြည့်ပြီးနောက် တုန်ရီသွားခဲ့ပြီး ဝမ်းနည်းသွားခဲ့လေသည်။

"အဲဒါဆို ဒီအစားအစာတွေက အလကားဖြစ်မကုန်ဘူးလား။ ဒါတွေအကုန်လုံးက လူတွေ စားဖို့လုပ်ထားတာလေ။"

စား၍မရနိုင်သည့် ဝက်ပေါင်ခြောက်က ကောင်းမွန်သည့် ဝက်ပေါင်ခြောက် မဟုတ်တော့ပေ။

"မနက်​ဖြန် ထပ်လာကြမယ်။ ငါလည်း ယူဖို့လိုတဲ့ ပစ္စည်းတွေ အများကြီး ရှိသေးတယ်။"

သူတို့၏ လက်ထဲရှိ ခြင်းတောင်းလေးလုံးထဲတွင် ပစ္စည်းများ အပြည့်ရှိနေကာ ၎င်းကို သယ်ပင် မသယ်နိုင်တော့ပေ။ လုချီမင်က တွန်းလှည်းနှစ်ခုရှာတွေ့ခဲ့ပြီး ပစ္စည်းများအားလုံးကို ပြောင်းထည့်လိုက်သည်။

အပြင်သို့မထွက်ခင် သူက သေနေသည့် ဇွန်ဘီထံမှ သွေးအချို့ကို အထူးတလည် ထုတ်ယူလိုက်ပြီး အနံ့ဆိုးများကို ထပ်ဖြည့်ရအောင် ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် သုတ်လိမ်းလိုက်ကာ သူတို့၏ လုံခြုံမှုကိုသေချာစေရန် ပြုလုပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက်မှ သူတို့က အပြင်ထွက်သွားခဲ့သည်။

နေမင်းက အပြင်ဘက်တွင် တောက်ပနေဆဲ ဖြစ်သည်။ သူတို့က ဇွန်ဘီများကဲ့သို့ လျှောက်နေကြပြီး တွန်းလှည်းကို ဖြေးညင်းစွာ တွန်းရင်း ပန်းခြံထဲ လမ်းလျှောက်ထွက်သလို အေးဆေးပေါ့ပါးနေသည်။

သူတို့က မက်မွန်ပင်အောက်မှ ဖြတ်လျှောက်သွားသည်နှင့် လုချီမင်က ရုတ်တရက် ခုန်ကာ မက်မွန်ပွင့်တစ်ကိုင်း ချိုးယူလိုက်သည်။

ကျန်းမြောင်မြောက်က ထိတ်လန့်သွားပြီး သူ့ကို ခပ်တိုးတိုးဆူပူလိုက်သည်။

"နင် ရူးနေလား။ ငါတို့ကို ရှာတွေ့သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ အဲဒါတွေကို မယူချင်ဘူးလို့ ငါပြောထားတယ်လေ။"

"မင်းအတွက် ယူတယ်လို့ ဘယ်သူပြောလဲ။ ငါ ကြိုက်လို့လေ။"

သူက ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားစွာဖြင့် မက်မွန်ကိုင်းကို ရှေ့မှ တွန်းလှည်းထဲ ထည့်လိုက်သည်။