ငါးဆားနယ်လေးက ကမ္ဘာပျက်ကပ်စာအုပ်ထဲ ကူးပြောင်းသွားတယ် (ဘာသာပြန်)

၂၇

Unicode

လုချီမင်က ဟင်းအိုးကို ဖယ်ကာ သူမ၏ ဆံပင်ရှည်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ကိုင်လိုက်ပြီး မီးနှင့် သုံးဆယ်စင်တီမီတာအကွာတွင် ထားလိုက်သည်။ သူမက လောင်ကျွမ်းခြင်းမရှိသော်လည်း အပူကို ခံစားနိုင်သည့် အကွာအဝေးတွင် ရှိနေခဲ့ပြီး သူက သူမ၏ ဆံပင်ကို ကိုင်ကာ ဆက်လက်၍ ကင်နေခဲ့သည်။

ကျန်းမြောင်မြောင်သည် ဂက်စ်အနံ့ကို ရနေပြီး ဖျတ်ခနဲဖျတ်ခနဲ တက်လာသည့် မီးတောက်များကို ကြည့်နေခဲ့ပြီး ထိုမီးတို့က သူမခေါင်းကို အချိန်မရွေး လောင်မြိုက်ပစ်တော့မည်ဟု ခံစားနေရသည်။

လုချီမင်က ပြောလိုက်သည်။ "မင်း ခေါင်းပေါ်ကနေ အဖြူရောင်မီးခိုးငွေ့တွေ ထွက်လာနေတယ်။"

သူမက အော်ဟစ်လိုက်သည်။ "လွှတ်ပေး! ငါပြောနေတယ်နော်။ နင် ငါ့ခေါင်းကို မီးရှို့ပစ်မိတော့မယ်။"

သူက မနေနိုင်ဘဲ ရယ်မောလိုက်သည်။ "ရေငွေ့ပျံတာပါ အရူးမလေးရဲ့။"

သူမက ရှက်ရွံ့သွားပြီး သူ၏ ပိန်ပါးသော ခါးကို ဆိတ်ဆွဲလိုက်သည်။

လုချီမင်က နာကျင်မှုကြောင့် ပင့်သက်ရှိုက်လိုက်သော်လည်း သူက မလွှတ်ပေးသေးပေ။ သူက သူမ၏ ရှည်လျားနက်မှောင်သော ဆံပင်ကို ကြည့်ရင်း ရေရွတ်လိုက်သည်။

"ဒီလိုအချိန်ကာလမှာ ဆံပင်အရှည်ကို ထိန်းသိမ်းရတာ ခက်တယ်။ မင်းဆံပင်ကို ညှပ်လိုက်တာ ပိုကောင်းမယ်ထင်တယ်။"

"ငါ့ဆံပင်ကို ငါအရှည်ထားတာ နင်နဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ။"

"ငါက မင်းစားသမျှ အာဟာရတွေကို မင်းဆံပင်က အားလုံးစုပ်ယူသွားပြီး မင်းရဲ့ ဦးနှောက်က ပိုပြီးတောင် အာဟာရချို့တဲ့လာမှာ စိုးရိမ်လို့ပေါ့။"

သူက သူမကို မကောင်းပြောနေသည်အား သတိပြုမိရန် စက္ကန့်တော်တော်ကြာအောင် အချိန်ယူလိုက်ရသည်။ သူမက ဒေါသတကြီးနှင့် သူ့ကို တွန်းထုတ်လိုက်သည်။