အခန်း (၂၃၉) - ဒီလိုနဲ့ပဲ၊ သူတို့အားလုံး အဖမ်းခံလိုက်ရတယ် (၂)
စာရေးသူ - Zhái Miāo (宅喵)
ဘာသာပြန်သူ - No Noe ( Miracle_Phyu97)
ကျန်းကျန်ယန်ရဲ့ အကြည့်တွေက နစ်မြှုပ်သွားသည်။ သူ ဒီတစ်ချိန်လုံး ကောင်းကောင်း မအိပ်ခဲ့ရဘူး။ သူ့မျက်လုံးတွေကို မှိတ်လိုက်သည်နှင့် သူ့ကို ပြောဆိုနေကြသည့် တခြားသူတွေရဲ့ ပုံရိပ်တွေက သူ့စိတ်ထဲမှာ ပေါ်လာခဲ့ပြီး ညဖက် အိပ်စက်မရအောင် ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ တစ်ပတ်အတွင်း သူ့ပိုင်ဆိုင်မှုအားလုံး ထက်ဝက်ခန့် လျော့ကျသွားပြီး အများစုကို လျော်ကြေးအဖြစ် ပေးဆောင်ခဲ့ရသည်။ သူ့မှာ ငွေအလုံအလောက် မရှိသဖြင့် သူ့ပိုင်ဆိုင်သည့် အိမ်ခြံမြေများကိုပါ ရောင်းထုတ်ခဲ့ရသေးသည်။ သူနှင့် အမြဲတွဲနေခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်းတွေက အရင်လို သူနှင့် မတွဲတော့သည့်အပြင် သူနှင့် အတူလိုက်ပါလာသည့် မျိုးနွယ်စုဝင် တော်တော်များများကပါ သူ့ကို အပြစ်တင်ပြီး မုန်းတီးနေခဲ့ကြသည်။
ကျန်းစစ်သဲက သူ့ကို "အဲ့ဒီအမျိုးသမီးက အခု အရမ်းစိတ်ပျော်နေပုံရတယ်။ သေချာတာကတော့ သူမက ငါတို့ကို လှောင်ရယ်ချင်နေတာပဲ။"
ကျန်းကျစ်ယန်ရဲ့ မူလအစီအစဥ်မှာ သူ့အချိန်တွေကို လီရှစ်ကျီထံမှ စတင်အသုံးချရန် ဖြစ်သည်။ ကံမကောင်းစွာပဲ၊ အချိန်က သူ့ဖက်မှာ မရှိတော့ပဲ ကိစ္စရပ်အားလုံးဟာ ဖန့်ကျွင်းရုံရဲ့ လက်ထဲမှာသာ ရှိနေခဲ့သည်။ ဖန့်ကျွင်းရုံသည် ကျောက်စိမ်းဖြူဆေးခရင်မ်နှင့် အဆိပ်အတောက်ဖယ်ရှားဆေးလုံး နှစ်မျိုးစလုံးရဲ့ ဖော်မြူလာတွေကို ဖလှယ်ခဲ့ပြီး ဖြစ်လို့ သူ့မှာ သူတို့ကို ရရှိဖို့ အခွင့်အလမ်း လုံးဝ မရှိတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဖန့်ကျွင်းရုံထံမှာ တခြားကောင်းတဲ့ အရာတွေ ရှိလိမ့်ဦးမယ်လို့ သူ ယုံကြည်ခဲ့သည်။ သူ့အခြေအနေ ဘယ်လောက်ပဲ ဆိုးရွားနေပါစေ၊ သူ့လက်ဝယ် အလှအပေဆေးလုံး သို့မဟုတ် ဆံပင်ကြီးထွားဆေးခရင်မ်တို့ရဲ့ ဖော်မြူလာတွေကို ရရှိနိုင်မယ်ဆိုရင် သူ ပြန်လည်နာလန်ထူနိုင်ဖို့ အချိန်တစ်ခုသာ လိုအပ်ပါလိမ့်မည်။
