រឺង រឺង....
( អាឡូ ប៉ា រកឃើញថេយ៍រឺនៅ?)ជីន បានខលទៅលោកគីមពីរឿងថេយ៍ ។ គេក៏ចង់ទៅជួយរកថេយ៍ដែល ប៉ុន្តែដោយសារអ្នកស្រីគីម សន្លប់មិនទាន់ដឹងខ្លួនទៀត។
" មិនទាន់រកឃើញទេកូន .. ហើយចុះម៉ាក់ឯងយ៉ាងមិចទៅហើយ?" លោកគីម
(គាត់មិនទាន់ដឹងខ្លួនទេប៉ា )
" អឹម...."
(ប៉ាពេលរកឃើញថេយ៍ហើយចាំប្រាប់កូនផង)
" បាទ កូន ចឹងប៉ុណ្ណឹងបានហើយប៉ាប្រាប់កូនចៅអោយមកជួយរកថេយ៍បន្ថែមសិន"
(បាទប៉ា ប៉ាថែសុខភាពផង)
ទឺត....
" ពួកឯងឆាប់ទៅរកមនុស្សបន្ថែមទៀតមក ធ្វើយ៉ាងណាត្រូវរកកូនយើងអោយឃើញ" លោកគីម ប្រាប់ទៅកូនចៅគាត់
" បាទ ចាហ្វាយ"
" ហើយឯងទៅទិញបាយយកមកចែកគ្រប់គ្នាទៅ" លោកគីម
"បាទ ចាហ្វាយ" កូនចៅរបស់លោកគីមទាំងអស់ក៏ទៅធ្វើការរៀងខ្លួន
" ហឺយ៎ .... ថេយ៍កូនបាត់ទៅណាទៅ" លោកគីម គាត់បារម្ភពីថេយ៍ណាស់មិនដឹងថាជួបរឿងអ្វីខ្លះទេ(ចំណែកឯ ជីមីន និងជេហូប បានត្រលប់ទៅទីក្រុងវិញដោយមិនចង់ព្រោះបារម្ភពីមិត្ត ប៉ុន្តែដោយសារការសុំពីលោកគីមពួកគេក៏សម្រេចចិត្តទៅ)
+ ឆ្នាំ1770
1ខែ ក្រោយមក ថេយ៍បានសម្របខ្លួននិងព្រមទទួលស្គាល់ថាខ្លួនបានឆ្លងមកសម័យបុរាណមែន ។ ហើយថេយ៍បានរស់នៅជាមួយអ៊ំប្រុសហាន់ និង អ៊ំស្រីនី ។ ក្នុងកំឡុងពេលនៅមួយពួកគាត់ថេយ៍បានជួយការងារពួកគាត់បានច្រើន ហើយពួកគាត់ក៏ស្រលាញ់ថេយ៍ណាស់ដែរ។
" ឪវា!! ខ្ញុំគិតថាគួរយកថេយ៍ទៅនៅជាមួយនិងលោកសេដ្ឋីចនទៅ ព្រោះយើងរកសុីបានតែមួយរស់ពីរនាក់ ប្តីប្រពន្ធយើងទេ" អ៊ំនី
"ខ្ញុំក៏គិតចឹងដែរ បើគេរស់នៅជាមួយលោកសេដ្ឋីប្រហែលជាប្រសើរជាងនិង តែសួរចិត្ដក្មួយថេយ៍សិនទៅ" អ៊ំហាន
" ចឹងយើងសម្រេចថាចឹងទៅ ចាំថេយ៍មកវិញ ពួកយើងអោយគេសម្រេចចិត្តទៅ" អ៊ំនី
YOU ARE READING
និស្ស័យស្នេហ៏ : ពួកយើងជាគូ( ចប់ )
Romanceតើអ្នកជឿលើនិស្ស័យទេ? តើដោយសារតែនិស្ស័យ ទើបខ្ញុំបានឆ្លងទៅសម័យបុរាណបាន? ឬ ក៏ពួកយើងមានកម្មជាមួយគ្នា? "ប្រហែលជានិស្ស័យច្រើនជាង ទើបខ្ញុំបានឆ្លងទៅជួបមនុស្សខ្ញុំស្រលាញ់ ហិហិ..." ថេយ៉ុង "ចុះឯងដែលគិតទេថា ថ្ងៃណាមួយឯងមកសម័យបច្ចុប្បន្នវិញ ចុះគេទុកនៅណា?? ហើយឯងចង...
