ស្អែកឡើង ពេលព្រលឹមស្រានៗ ក្រុមទាហានមួយក្រុមក៏បានចាកចេញពីរាជវាំង ដើម្បីភារកិច្ចសំខាន់មួយ ដោយដំណើរវែងឆ្ងាយទើបត្រូវចេញពីព្រលឹម ។មិនយូរប៉ុន្នានក៏មកការធ្វើដំណើរក៏បានមកដល់ ព្រំដែន ហើយឈប់សម្រាកមួយភ្លែតសិន
" លោកមេទ័ពខាង លោកមេទ័ពគីមបានមកដល់ហើយគាត់នៅចាំខាងមុខទាន"
" អោយគាត់ចូលមក" សុងហូ
" ប្អូនប្រុសសុខសប្បាយទេ??" ណាមជូន ចូលមកក៏មកអោបប្អូនប្រុស ទោះបីត្រកូលផ្សេងគ្នាតែ ដោយសាររស់នៅជាមួយគ្នាពីតូច
" សុខសប្បាយទេបងជូន ចុះលោកពុកនោះសុខសប្បាយទេ??" សុងហូសួរព្រោះគេនៅយាមព្រំដែនជាមួយប្អូនប្រុសភ្លោះមួយទៀត1ឆ្នាំជាងហើយ ទើបមិនដែរបានដឹងពីសុខទុក្ខរបស់ឪពុក
" លោកពុកគាត់មិនអីទេ ការឈឺស្កាត់ក៏ឈឺតាមអាយុចាស់ជរានិងឯង ហើយចិះឯណាសុងហេនោះ"
" បងប្រុសខ្ញុំនៅទីនេះ នឹកបងណាស់" សុងហេ ដើរចូលមកអោបបងដែលខានជួបគ្នាយូរ
" និយាយដើរក៏មកដល់ភ្លាម" សុងហូ
" យី.. អាបងនេះ" សុងហេ ថាអោយបងភ្លោះគេ
" បានហើយ ឆ្ងល់ពួកឯងចេះនៅជាមួយគ្នាកើត" ណាមជូន
" ហើយបងមានការអីមែនទេ??" សុងហូ
" បងទទួលរាជបញ្ជាពីព្រះអង្គមកចចារសន្តិភាពជាមួយនគរខាងជើង ព្រះអង្គទ្រង់មិនចង់អោយប្រទេសមានសង្គ្រាមទេ គឺប៉ះពាល់ដល់ប្រជារាស្ត្រ"
" ការពិតចឹងទេ " សុងហេ
" ហើយចុះស្ថានភាពព្រំដែនយ៉ាងមិចទៅហើយ"
" មិនសូវធូរស្រាលនោះទេ " សុងហូ
" បងគិតថាត្រូវទៅថ្ងៃណាដែរ" សុងហេ
" បងគិតថាទៅថ្ងៃស្អែកនិងហើយព្រោះឆាប់បានទៅ ឆាប់បានមកវិញ" ណាមជូន
" បើបងទៅតែឯងទេ យកសុងហេទៅការពារបងដែរទៅ"
" អឹមចឹងសុងហេ ឯងរៀបចំសម្លៀកបំពាក់ទៅ ស្អែកយើងចេញទៅពីព្រឹក"
" បាទបង ពេលនិងទៅញ្ញុាំអីសិនទៅ ខ្ញុំឃ្លានហើយ" សុងហេ
" អាប្អូននេះ មកបងជូនគេរៀបចំម្ហូបហើយៗ" សុងហូ
ESTÁS LEYENDO
និស្ស័យស្នេហ៏ : ពួកយើងជាគូ( ចប់ )
Romanceតើអ្នកជឿលើនិស្ស័យទេ? តើដោយសារតែនិស្ស័យ ទើបខ្ញុំបានឆ្លងទៅសម័យបុរាណបាន? ឬ ក៏ពួកយើងមានកម្មជាមួយគ្នា? "ប្រហែលជានិស្ស័យច្រើនជាង ទើបខ្ញុំបានឆ្លងទៅជួបមនុស្សខ្ញុំស្រលាញ់ ហិហិ..." ថេយ៉ុង "ចុះឯងដែលគិតទេថា ថ្ងៃណាមួយឯងមកសម័យបច្ចុប្បន្នវិញ ចុះគេទុកនៅណា?? ហើយឯងចង...
