+ ហាងកាហ្វេ
" ផឹកអ្វីសិនទៅ ចាំនិយាយខ្ញុំនៅត្រង់នេះតើ" ថេយ៍ហួសចិត្តនិងស៊ូសាន បង្ខំនិយាយខ្លាចតែគេនិងរត់បាត់ចឹង។ មើលសភាពស៊ូសានគឺរងាណាស់ មិនដឹងឈរចាំគេតាំងពីពេលណាទេ
" បាទ" ស៊ូសានក៏រាងសប្បាយចិត្តដែរ ដែលថេយ៍អាចចាំស្តាប់គេសិនបាន
" ប្អូន សុំសូកូឡាក្តៅមួយ លោកយកអ្វី" ថេយ៍កម្មង់ហើយ ក៏សួរទៅស៊ូសាន
" ខ្ញុំកាហ្វេក្តៅមួយ" ស៊ូសាន
" ចា សុំចាំបន្តិច"
" សមចៅហ្វាយនិងកូនចៅមែន" ថេយ៍និយាយខ្សឹបៗ ព្រោះអ្វីស៊ូសាននេះមកផឹកកាហ្វេពេលល្ងាច ដូចជុងហ្គុកដែរ ពីមុនថេយ៍ប្រាប់មិនអោយផឹកកាហ្វេពេលល្ងាចទេ ជុងហ្គុកក៏ឈរ តែពេលខ្លះក៏លួចផឹកហើយថេយ៍ក៏ចាប់បាន ក៏ធ្វើជាមកលួងអីណា
" ឆាប់និយាយមក" ថេយ៍តចាប់ផ្តើមនិយាយសាច់ការ គេមិនចង់ខាតពេលយូរទេ
" រឿងដំបូង ចៅហ្វាយអត់ដែលក្បត់ចៅហ្វាយតូចទេ ...." ស៊ូសាន
" លោកជាកូនចៅជុងហ្គុក ប្រាកដជាកាន់ជើងគ្នាហើយ" ថេយ៍ក៏និយាយកាត់ស៊ូសាន
" ខ្ញុំពិតជាអាចបញ្ជាក់បាន ខ្ញុំបម្រើចៅហ្វាយ2ឆ្នាំមកនេះ សូម្បីតែស្រីគាត់មិនដែលលេងផង ធ្វើមិចអាចក្បត់ចៅហ្វាយតូចបានទៅ" ស៊ូសាន
" ចុះ2អាទិត្យចុងក្រោយដែលនៅប៊ូសាន គេតែងតែមកផ្ទះយប់ថ្ងៃខ្លះក៏មិនមក បកស្រាយយ៉ាងមិច?"ថេយ៍ពេលនិយាយដល់រឿងនិងចាប់ផ្តើមរំលឹកការឈឺចាប់របស់គេមកវិញចឹង
" ចឹងចៅហ្វាយតូចតាំងចិត្តស្តាប់ណា នេះជាអាថ៌កំបាំងរបស់ចៅហ្វាយ ខ្ញុំទុកចិត្តចៅហ្វាយតូចទើបនិយាយប្រាប់" ស៊ូសានតាំងចិត្តប្រាប់ការពិតទៅថេយ៍
" អាថ៌កំបាំងស្អី??" ថេយ៍
" ចៅហ្វាយអោនមកនេះមក ចៅហ្វាយជាម៉ាហ្វៀ" ស៊ូសាន ហៅថេយ៍អោយខិតមកជិតគេ គេស្រួលខ្សិបប្រាប់
" ចង់បោកខ្ញុំ ដោយប្រើការកុហកចឹងហេស ក្មេងខ្ចីពេកហើយ" ថេយ៍មិនជឿទេ ព្រោះជុងហ្គុកមើលទៅស្លូតមិនដែលកំហោកដាក់គេ រឺនិយាយខ្លាំងៗអីផង ។ ថេយ៍ចង់មានន័យថា ជុងហ្គុកមុខដូចទន្សាយចឹង ជាម៉ាហ្វៀមិចកើត
आप पढ़ रहे हैं
និស្ស័យស្នេហ៏ : ពួកយើងជាគូ( ចប់ )
रोमांसតើអ្នកជឿលើនិស្ស័យទេ? តើដោយសារតែនិស្ស័យ ទើបខ្ញុំបានឆ្លងទៅសម័យបុរាណបាន? ឬ ក៏ពួកយើងមានកម្មជាមួយគ្នា? "ប្រហែលជានិស្ស័យច្រើនជាង ទើបខ្ញុំបានឆ្លងទៅជួបមនុស្សខ្ញុំស្រលាញ់ ហិហិ..." ថេយ៉ុង "ចុះឯងដែលគិតទេថា ថ្ងៃណាមួយឯងមកសម័យបច្ចុប្បន្នវិញ ចុះគេទុកនៅណា?? ហើយឯងចង...
