+ផ្ទះលោកគ្រូលី
+ លោកគ្រលីជា លោកគ្រូបង្រៀនគុណដាវ ក្បាច់គុណ និង អក្សរសាស្រ្តនានា ដល់ជុងហ្គុក ជុងគី និងកូនធម៌ទាំងបួនរបស់លោកផាក ណាមមីន។ លោកលីគាត់មានសាលាវិជ្ជាគុណ និងអក្សរសាស្ត្រដល់សិស្សដទៃទៀតដែលចង់រៀន និងចង់ប្រលងចូលជាមន្រ្តី ។ ហើយវិជ្ជាដែលគាត់ចេះមួយទៀតគឺគាត់អាចមើលដឹងជាងមនុស្សធម្មតាដឹង។
" លោកគ្រូ សិស្សសូមគោរព"
" អឹម អង្គុយទេ ហើយអ្នកណានៅខាងក្រោយខ្នងឯង" ព្រោះឃើញនរណានៅលិបលរនៅក្រោយក្នុងជុងហ្គុក
" អ៎... នេះគឺជាថេហ៍លោកគ្រូ"
" អឹម .... ឯងមានការអីដែរ? ហើយឯណាអាល្អិតជុងគីនោះ"
" ជុងគីគេមិនបានមកទេ មិនដឹងមិចគេប្រាប់ទៅវាំងវិញ ថាមានការប្រយ៉ាប់ ចំណែកខ្ញុំចង់មកសួរសុខទុក្ខលោកគ្រូ ព្រោះខ្ញុំខានមកយូរហើយ
" អឹម ហើយរឿងនគរយ៉ាងមិចទៅហើយ"
" គឺ .. គ្មានអីទេ ប្រហែលលើកនេះត្រូវមានសង្រ្គាមមាន
2 ថ្ងៃហើយដែលបងជូនមិនទាន់មានដំណឹងទេ"
" ហើយខ្ញុំក៏ចង់មកសុំខ្ចីសៀវភៅគុណ និង ក្បួនប្រយុទ្ធខ្លះៗ ផង" ជុងហ្គុក
" អឹម.. ឯងទៅយកនៅបន្ទប់ដាក់សៀវភៅរបស់គ្រូទៅ ចង់យកមួយណាយកទៅ"
" ចឹងខ្ញុំទៅហើយ លោកគ្រូ"
" អឹម... ឈប់សិន គ្រូចង់និយាយជាមួយអាល្អិតម្នាក់នោះបន្តិច" គ្រូលីចង្អុលទៅថេយ៍
" ខ្ញុំ... ហែស៎" ថេយ៍ចង្អុលខ្លួនឯង ដើម្បីសួរបញ្ជាក់ លោកគ្រូលីងួកក្បាលបញ្ជាក់
" លោកគ្រូយើងស្លូតទេមិនអីទេ" ជុងហ្គុកខ្សឹបដាក់ថេយ៍បញ្ជាក់ មើលទៅថេយ៍ដូចខ្លាចគ្រូនាយណាស់ ។ ហើយជុងហ្គុកក៏ចាក់ចេញទៅ
" អង្គុយទៅអាល្អិត"
" ខ្ញុំហៅលោកថាលោកគ្រូ ដូចអ្នកប្រុសណា" លោកគ្រូលីងក់ក្បាលបញ្ជាក់ថាអនុញ្ញាត
" ឯងមិនមែនអ្នកនៅទីនេះទេ មែនទេ ?"
" ខ្ញុំប្រាកដជាមិនមែនអ្នកស្រុកនេះទេលោកគ្រូ ហិ ហិ" ថេយ៍ឆ្លើយព្រោះមិនយល់សំណួរ
YOU ARE READING
និស្ស័យស្នេហ៏ : ពួកយើងជាគូ( ចប់ )
Romanceតើអ្នកជឿលើនិស្ស័យទេ? តើដោយសារតែនិស្ស័យ ទើបខ្ញុំបានឆ្លងទៅសម័យបុរាណបាន? ឬ ក៏ពួកយើងមានកម្មជាមួយគ្នា? "ប្រហែលជានិស្ស័យច្រើនជាង ទើបខ្ញុំបានឆ្លងទៅជួបមនុស្សខ្ញុំស្រលាញ់ ហិហិ..." ថេយ៉ុង "ចុះឯងដែលគិតទេថា ថ្ងៃណាមួយឯងមកសម័យបច្ចុប្បន្នវិញ ចុះគេទុកនៅណា?? ហើយឯងចង...
