ព្រឹកស្អែក" អ្នកម៉ែ លោកពុក កូនជំរាបលាសិនហើយ" ជុងហ្គុក លាអ្នកមានគុណទាំងពីរចេញទៅ ព្រោះតែកាតព្វកិច្ចត្រូវការពារជាតិមាតុភូមិ ទើបត្រូវបែកឆ្ងាយពីផ្ទះមួយរយះ ។ ការបែកលើកនេះជាការបែករស់រឺបែកស្លាប់នោះទេ ព្រោះប្រទេសជាតិឥឡូវកំពុងជួបនិងការឈ្លានពានពីប្រទេសជិតខាង មិនដឹងថាត្រូវមានសង្គ្រាមរឺអត់នោះទេ
" អ្នកម៉ែ លោកពុក កូនក៏ជំរាបលាសិនដែរ"
" សុំអោយកូនទាំងពីរមានសេចក្តីសុខណា មានគ្រោះអ្វីក៏ដោយសូមអោយជៀសអោយផុត " លោកស្រីចន អោយកូនទាំងពីរ ទាំងទឹកភ្នែកអាល័យ ។ គ្មានម្តាយណាដែរសប្បាយចិត្តអោយកូនទៅនោះទេ តែដោយសារការងារប្រទេសជាតិ ទើបត្រូវធ្វើចិត្តនិងបន់ព្រះសុំកុំអោយមានសង្គ្រាម បើមានក៏សុំអោយឈ្នះមានក្តីសុខសប្បាយ។
" ពុកគ្មានអ្វីអោយកូននោះទេ មានតែដាវដែលជាសម្បត្តិរបស់ដូនតាចន ពីរនេះគឺដាវក្រហម និងដាវខៀវ ពុកអោយដាវក្រហមទៅជុងគី និងដាវខៀវទៅអោយជុងហ្គុក សុំអោយកូនមានសេចក្តីសុខ ដូនតាគ្រួសារចនតាមថែរក្សាកូនទាំងពីរមានសុវត្ថិភាព ជោគជ័យគ្រប់កិច្ចការ" លោកចនក៏បានអោបកូនទាំងពីរ ____ +ផ្ទះបាយ
នៅផ្ទះបាយវិញ អ្នកបម្រើទាំងប្រុសទាំងស្រីកំពុងមមាញឹកនិងលើកដាក់អីវ៉ាន់ លើរទេះ ឯស្រីៗវិញ កំពុងតែជញ្ជូនរបស់ដែរអ៊ំធានប្រាប់ យកមកអោយគាត់។
" នេះសាច់គ្រាម ពងមាន់ពងទា យកទៅ ហើយនៅមានទឹកនេះទៀតថេយ៉ុងយកដាក់អីមកដាក់មក ហើយនេះក៏យកយកទៅដែរភួយ ខ្នើយរបស់អ្នកប្រុសទាំងពីរ..ហិក ហិក.. ស៊ូយ៉ុងឆាប់មកយកមក ហិក..ហិក" អ៊ំធាន យំផង ឯដៃវិញសម្រុកដាក់របស់របរ ព្រោះខ្លាចអ្នកប្រុសទាំងពីរគ្មានអ្វីប្រើគ្រប់គ្រាន់ ។ អ៊ំធានជាអ្នកមើលការខុសត្រូវក្នុងផ្ទះផង ក៏ជាមេដោះរបស់ជុងហ្គុកនិងជុងគីដែរ គាត់ស្រឡាញ់នាយទាំងដូចជាកូនជាចៅចឹងហើយ ។ កាលដែរអ្នកប្រុសរបស់គាត់ចេញទៅក្រៅធម្មតាគាត់់ក៏មិនយំសោកអីណាស់ណាទេ តែនេះត្រូវមានភារកិច្ចត្រូវការពារជាតិ ទើបត្រូវរៀបចំរបស់អោយគ្រប់គ្រាន់
DU LIEST GERADE
និស្ស័យស្នេហ៏ : ពួកយើងជាគូ( ចប់ )
Romantikតើអ្នកជឿលើនិស្ស័យទេ? តើដោយសារតែនិស្ស័យ ទើបខ្ញុំបានឆ្លងទៅសម័យបុរាណបាន? ឬ ក៏ពួកយើងមានកម្មជាមួយគ្នា? "ប្រហែលជានិស្ស័យច្រើនជាង ទើបខ្ញុំបានឆ្លងទៅជួបមនុស្សខ្ញុំស្រលាញ់ ហិហិ..." ថេយ៉ុង "ចុះឯងដែលគិតទេថា ថ្ងៃណាមួយឯងមកសម័យបច្ចុប្បន្នវិញ ចុះគេទុកនៅណា?? ហើយឯងចង...
