ថ្ងៃបន្ទាប់ ថេយ៉ុងទៅរៀនតាមធម្មតា កំពុងអង្គុយធ្វើកិច្ចការនៅក្នុងថ្នាក់ នេះជាពេលចេញលេងប៉ុន្តែគេយកពេលវេលាដែលទំនេរទាំងអស់នេះសម្រាប់ដោះស្រាយចំណោទកិច្ចការ ណាមួយមិនដល់ប៉ុន្មានខែទៀតទេគេជិតប្រឡងបញ្ចប់ឆ្នាំនៃជីវិតវិទ្យាល័យរបស់គេហើយ ។
« ថេយ៉ុង »
« អស៎! បាទអ្នកគ្រូ »
« មានអ្នកមករកប្អូននៅឯបន្ទប់អាណាព្យាបាល ប្អូនជួយទៅជួបគេនៅទីនោះផងណាស៎ »
« អឺកបាទ! ប៉ុន្តែគេជាអ្នកណាទៅអ្នកគ្រូ? »
« គេមិនបានប្រាប់លម្អិតទេ គេគ្រាន់តែនិយាយថានៅពេលដែលប្អូនទៅដល់គឺនិងបានដឹងហើយ » អ្នកគ្រូស្អាតញញឹមរួចក៏ចេញទៅវិញ នៅឡើយតែរាងតូចដែលអង្គុយអេះអុញធ្វើមុខងឿងឆ្ងល់ ប៉ុន្មានថ្ងៃនេះចម្លែកណាស់ សម្បូររឿងឱ្យគិតរាល់ថ្ងៃ តើអ្នកដែលមករកគេនោះជាអ្នកណា? ហើយហេតុអីចាំបាច់ត្រូវឱ្យគេទៅជួបដែរ?
ណ្ហើយ! យ៉ាងក៏អ្នកគ្រូមកផ្ដល់ដំណឹងឱ្យគេដល់ថ្នាក់ទៅហើយ នេះបើមិនទៅទុកថាជាក្មេងគ្មានសីលធម៌កិរិយាអាក្រក់ គិតរួចក៏ប្រញាប់រៀបចំសៀវភៅដាក់កាតាបឱ្យរៀបរយ រួចក៏ប្រញាប់ដើរទៅរកតាមទឹសដៅដែលអ្នកគ្រូបានប្រាប់ ។
« នៅឯណាទៅ? » បន្ទាប់ពីមកដល់បន្ទប់អាណាព្យាបាលដូចអ្វីដែលអ្នកគ្រូបាននិយាយហើយនោះ គេស្រាប់តែចម្លែកចិត្ត ព្រោះមិនបានឃើញមានអ្នកណាម្នាក់នៅទីនោះទេ គ្រប់យ៉ាងគឺទទេស្អាត ចុះមនុស្សដែលចង់ជួបគេនោះទៅណាបាត់ហើយ? នេះគិតចង់ទៅក៏ទៅ ចង់មកក៏មកអ៊ីចឹងមែនទេ?
« មកហើយហ្ហេស? »
« អាយយ៎!! » ភ្លាមៗ អាល្អិតស្រែកចាចកន្រ្តាក់ខ្លួនលោតដូចត្រូវខ្មោចលង ព្រោះសុខៗស្រាប់តែមានអ្នកមកនិយាយខ្សឹបៗក្បែរត្រចៀករបស់គេពីក្រោយ តើអ្នកណាមិនភ័យទៅ?
« ហ្ហឹស! ជួបគ្នាទៀតហើយ »
« គឺលោក...លោកទៀតហើយ?? »
« មែនហើយ! មិនបាច់ធ្វើមុខភ័យដូចជាឃើញខ្មោចយ៉ាងនេះទេ យើងមកធម្មតាទេ មិនបានមកបង្ខំ!! » ជុងហ្គុកដាក់ដៃជ្រែងចូលហោរប៉ានិងឈានទៅមុខសន្សឹមៗខិតចូលទៅរកគេជាមួយស្នាមញញឹមលើផ្ទៃមុខ នាំឱ្យថេយ៉ុងខិតខ្លួនថយក្រោយដល់ទល់ខ្លួននិងជញ្ជាំង ធ្វើខ្លួនមិនត្រូវ
YOU ARE READING
🍑មន្តស្នេហ៍កំលោះពោះម៉ាយ🚬 ( ចប់ )
Fanfictionផែនដីក្រឡាប់ចាក់ មនុស្សស្អីតាំងពីកំលោះមកដល់ពោះម៉ាយកូនប្រាំហើយ រកប្រពន្ធជាប់លាប់និងគេ១ក៏គ្មាន មិនមែនលែងលះទៅឯណាទេ គឺពួកគេនិងស្លាប់ដោយគ្មានមូលហេតុនៅដែលបានចូលមកមានមេត្រីភាពជាមួយនាយម្នាក់នេះ ។ នេះជាបិសាចលើគ្រែច្បាស់ណាស់ ឬតើនាយជាប់បណ្ដាសារឬយ៉ាងណា? ...
