ភាគទី៣០ រសជាតិមិនចាញ់គ្នាប៉ុន្មានទេ

2.4K 113 2
                                        

     មកដល់ខាងក្រោមផុតពីភ្នែករបស់អ្នកជាឪពុក ជុងវ៉ុនឈរជ្រែងដៃចូលហោរប៉ាវ ភ្នែកបាញ់សម្លឹងមើលអ្នកដែលនៅឈរចំពោះមុខដោយទឹកមុខរាបស្មើរបំផុត បើប្រៀបធៀបកម្ពស់របស់ពួកគេ គឺជុងវ៉ុនមានកម្ពស់ត្រឹមក៎របស់គេទៅហើយ ត្បិតថាទើបតែមានអាយុ១៥-១៦ឆ្នាំ ប៉ុន្តែការលូតលាស់របស់ក្មេងៗសម័យនេះគឺមានភាពល្អប្រសើរ និងឆាប់រហ័ស ។

     « សម្លឹងមុខខ្ញុំធ្វើអី? »
     « យប់មិញ អ្នកគេងក្បែរលោកប៉ារបស់ខ្ញុំមែនទេ? »
     « មែនហើយ! តើយ៉ាងម៉េច? »

     « មានរឿងអ្វីកើតឡើងឬអត់? » សំណួររបស់គេហាក់ដូចជាចម្លែក តើនេះគេកំពុងតែចង់សួរពីអ្វីទៅ? មានរឿងអ្វីកើតឡើង! គេចង់សំដៅលើអ្វី? សូម្បីតែថេយ៉ុនគេក៏ជ្រួញចិញ្ចើមឆ្ងល់និងក្មេងល្អិតម្នាក់នេះដែរ

     « ហ្ហឹស! នេះ! ឯងជាក្មេងមិនទាន់ធំ តើចេះសួររបែប នេះបានយ៉ាងម៉េច? » ថេយ៉ុនហាក់អស់សំណើចហួសចិត្តនិងសំណួររបស់គេ បើគិតមើលទៅគឺគេដឹងច្បាស់ណាស់ថាក្មេងម្នាក់នេះគេចង់សួរពីអ្វី តែគេគ្រាន់តែឆ្ងល់ ក្មេងនេះទៅដឹងរឿងអ្វីខ្លះរបស់មនុស្សចាស់ទុំ គឺមិនគួរនោះទេ ឬមួយថេយ៉ុងនិងជុងហ្គុកធ្លាប់ភ្លាត់ស្នៀតភ្លេចខ្លួន ធ្វើឱ្យក្មេងឃើញអីហើយយកមកគិតបែបនេះ?

     « ខ្ញុំជាក្មេង! តែមិនមែនក្មេងអាយុ៥ឆ្នាំដែលមិនអីនោះទេ » ជុងវ៉ុនញញឹមចុងមាត់បន្តិច រួចបែរជាឈានជំហានដើរចូលមករកគេយឺតៗក្នុងទឹកមុខមួយមិនខុសគ្នាជាមួយនិងជុងហ្គុកប៉ុន្មាននោះទេ ធ្វើឱ្យថេយ៉ុនគេមានអារម្មណ៍មិនសូវល្អ ឪពុកកូន២នាក់នេះគឺមិនសូវខុសគ្នាប៉ុន្មាននោះទេ មុននោះជុងហ្គុកធ្វើឱ្យគេឈឺខ្លួនម្ដងរួចមកហើយ នេះនូវមកថែមកូនប្រុសរបស់គេម្នាក់ទៀត ឬកពារកោងកាចមាំទាំដូចជារាជសីទាំងពីរនាក់ឪពុកកូន

    « គឺ....»
    « គឺស្អី? »

    « គ្មានស្អីទេ តើទៅមានស្អីកើតទៅ? ប៉ារបស់ឯងមិនដឹងយ៉ាងម៉េចនោះទេ សុខៗក៏រុញយើងចេញ មិនបានមានរឿងស្អីជាមួយគ្នានោះទេ គេមិនបានធ្វើស្អីខ្ញុំ តែក៏ប្រែមកជានិយាយថាចង់គេងឱបខ្ញុំដូចធម្មតាវិញល្អជាង »

🍑មន្តស្នេហ៍កំលោះពោះម៉ាយ🚬 ( ចប់ )Место, где живут истории. Откройте их для себя