සඳට පෙම් බඳින්නම් BOOK 02 | [COMPLETED]

102

සඳට පෙම් බඳින්නම්... 🖤🌙
102

⚡🖤⚡♥️⚡🖤⚡♥️⚡🖤⚡♥️⚡🖤⚡

අරවින්ද සිටියේ හුදෙකලා වූ මුළුතැන්ගෙයි හි ගීයක් මුමුණමින් කැරට් කපමිනි. නමුත් එක්වරම හොර අඩි තබමින් පැමිණි සතුරු ආක්‍රමණික සුරතලියක් ඔහුගේ නිරුවත් උඩුකය වැළඳගත්තේ අරවින්ද තිගැස්සී යද්දීයි.

ඔහු තම ඉණ වටා එතී ඇති ඒ සිහින් අතැඟිලි දෙස බැල්මක් හෙළූ අතර, පිටුපසින් ඇසුණු ඒ කිංකිණි සිනාවෙන්ම තම පෙම්වතියව හදුනාගත්තා.

"පිස්සි... මොනා කරනවද මන්දා..." ඔහුද සිනාසෙමින්ම ඇයගේ දෙසට හැරුණෙන් තවම තම අත් බෑගයවත් ගලවා නැති නිරාශා දක්නට ලැබුණා.

"මේ මොකද මේ? බෑග් එල්ලන්... ආපු ගමන්ම ඇඟේ එල්ලීගෙන..." අරවින්ද විමසුවේ ඇයගේ කොන්ඩෙන් රිදෙන්න අදිමිනි.

"ආව්වා...හ්.. ඉතිං ඔයාත් මේ ඔක්කොම එලියේ දාන් ඉන්නේ කාට බලන්නද ආහ්!?" ඔහුගේ පපුවට අතකින් තදින්ම ගසා ඈ කෑ ගැසුවේ කෝපයෙනි. අරවින්ද සිනාසුනේ ඇයගේ ස්වරයටයි.

"අනේ මේ.. මොකෝ ඔෆිස් එකේ ඉන්න වැදගත් නෝනලා මහත්තුරු ඔක්කොම ගෙදෙට්ටත් සාරි පොරෝගෙන ඉන්නවා කියලද හිතුවේ? දාඩියයි සුදූ... ඒ අස්සේ අද උයන්නත් පරක්කුවුණා. පොඩි හෙල්ප් එකක් දෙන්න පුළුවන්ද?" අරවින්ද කියූ එක් වචනයක් හෝ නිරාශාට නම් ඇසුනාදැයි යන්නත් සැකය. ඈ සිටියේ මූණත් රතු කරන් වටපිට බලමිනි. ඔහු තමාට අතිශයින්ම ළං ව සිටීම ඇයට ගෙනාවේ නුහුරකි. එමෙන්ම ඒ නිරුවත් උඩුකය.. ළාබාල යුවතියගේ සිතට ගෙනාවේ කෝළකමකි.

"නංගිලා කෝ?" ඈ විමසුවේ තම සිතට දැනුනු උණුසුම් හැඟීම් පාලනය කරගැනීමට උත්සාහ කරගනිමිනි.

"දෙන්නම ක්ලාස්"

"ඔයා වි..තරයි ද ගෙදර ඉන්නේ?" නිරාශා විමසුවේ තරමක චකිතයකිනි.  දෑතට හිස වැනූ අරවින්ද ඇයගේ කොපුලකට ඇඟිල්ලෙන් ඇන්නේ යාන්තමට සිනාසෙමිනි.

"අපි දෙන්නා විතරයි" රහසින් මෙන් ඔහු එලෙස මුමුණද්දී යුවතියව තවත් රතු කිරීමට ඒ වදන්වලට හැකි වූවා.

"මේ මොකෝ මේ රතුවෙලා?" අරවින්ද ට ද යමක් වැටහී ගියෙන් ඔහු ඇයගේ වතට නැඹුරු වූයේ යුවතියව තවත් රතු කරවමිනි.