සඳට පෙම් බඳින්නම් BOOK 02 | [COMPLETED]

116

සඳට පෙම් බඳින්නම්... 🖤🌙
116

⚡🖤⚡♥️⚡🖤⚡♥️⚡🖤⚡♥️⚡🖤⚡

"නූ.., මට කියන්න ඇයි ඔයා අවුලින් ඉන්නේ කියලා.." සවස හය පසුවී විනාඩි හතලිස් පහක් වද්දී නුරායා මෙන්ම රදීෂ් සිටියේ කයිසරයේ රථ ගාල තුළ ඔවුන්ගේ රථය තුළයි.

නුරායා කල්පනාවෙන්ම දිනය ගත කළ නිසාදෝ මන්දා රදීෂ් ඒ පැනය විමසුවේ.

"මම..හ්.. මේකයි.. මම.. අහන්න රදීෂ්.. මට ඔයාට කියන්න දෙයක් තියෙනවා.. මම දන්නෑ කොහොම මේක කියන්නද කියලා.. ඒත්.." නුරායා එක හුස්මට කියවගෙන ගියේ තම සිතෙහි පවතින පීඩනය කෙසේ හෝ රදීෂ්ට හැඟවීමට මෙනි.

"කියන්න බබා.. මොකක්ද ඔයාට වුණේ?" රථය පණගැන්වීම පසෙක හෙළූ රදීෂ්, නුරායා හට සියලු අවධානය ලබා දුන්නා.

"රදීෂ්... අහන්නකෝ... ඔයාට.. ඔයා.. ආහ්.. මම කොහොමද මේක කියන්නේ.. අහන්නකෝ.. අපි ආයෙත් psychiatrist (මනෝවෛද්‍යවරයා) ව මුණගැහෙන්න යමුද? අනේ.. මම කියන දේ අහන්නකෝ... අනේ... ප්ලීස්..." නුරායා රදීෂ්ගේ දෙඅත් තම දෝතින්ම අල්ලාගත්තේ දෙනෙත්වලින් ඉබේටම කඳුළු ගලාගෙන යද්දීයි. ඉතිං ඒ කඳුළුවලට කොහෙන්ද නැවතිල්ලක් සිත මෙතරම්ම වේදනා දෙද්දී.

"Psychiatrist ගාවට යන්නේ ඇයි නූ..ර්? මොකක්ද හේතුව?"

"රදීෂ්.. මේ අහන්නකෝ.. ඔයා මට ආදරෙයි නේද? ප්ලීස්.. ඒ නිසා යමු.. අහන්න රදීෂ් ඔයාට.. ඔයාට psychiatrist කෙනෙක්ගේ උදව් ඕනේ.. ඔයා.. ඔයා ඇතුළේ තවත් මනුස්සයෙක් ඉන්නවා රදීෂ්.. ප්ලීස් මං කියන එක අහන්නකෝ..." නුරායා හැකි තරම් පැහැදිලි කිරීමට උත්සාහ කළේ නදීෂ් පිළිබඳවයි.

"එයා මං වගේද බේබි?" එක්වරම රදීෂ්ගේ හඩ තරමක් වෙනස් ස්වරූපයක් ගත් අතර, ඔහු තම දෑතින්ම කොන්ඩය පසුපසට පීරුවේ නුරායා දෙස සිනාසී බලමිනි. ඒ සිනාවෙන්ම ඇයට කිවහැකි වූවා, මේ නම් රදීෂ් නොවන බව.

"තමුසේ...?" නුරායාගේ මුවින් එලෙස පිටවනවාත් සමඟම සමච්චල් සහගත සිනාවකින් මුළු රථයම දෙදරුවේ නුරායා කෝපයෙන් රතු වද්දීයි. මොහුට පහර දෙන්නට තරම් සිතුනත්, නුරායා තමාව පාලනය කරගත්තේ ඒ සිරුර රදීෂ්ගේ වූ නිසයි.

"ඔයා මං ගැන ගොඩක් හිතනවා වගේ මට පේන්නේ බේබි.." සිනාසෙමින්ම නදීෂ් රථය පණ ගන්වා ඉදිරියට පදවාගෙන ගියේ නුරායා දත් මිටි කමින්, තම දෙඅත් මිට මොළවාගනිද්දීයි.