සඳට පෙම් බඳින්නම් BOOK 02 | [COMPLETED]

133

සඳට පෙම් බඳින්නම්... 🖤🌙
133

⚡🖤⚡♥️⚡🖤⚡♥️⚡🖤⚡♥️⚡🖤⚡

රදීෂ්ගේ කාර්‍යාලීය මේසය දෙස බලාගෙන නුරායා මොහොතක් කල්පනා කළේ හෝඩුවාවක් හොයාගන්නේ කෙසෙද කියායි. ඔව්, ඇය සිටියේ වෙන කොහෙවත් නොවෙයි කයිසරය තුළයි. සාගර මහතා සහ රදීෂ් යන දෙදෙනාම උදෑසන රැස්වීමක් සඳහා පිටත්වූ බැවින් නුරායා රැකියාවෙන් ඉවත්ව සිටියත් ඈව කැදවා තිබුණේ තවමත් ඇයගේ පුරප්පාඩුව පිරවීමට අයෙක්ව රැකියාවට බඳවාගෙන නොසිටී බැවිනි.

කෙසේනමුත් නදීෂ් ගැන ඔත්තු බැලීමට නුරායා මෙය අවස්ථාවක් කරගත්තා. එනිසයි ඈ රදීෂ්ගේ කුටියෙහි දොරටුව අඟුළු දමා හෝඩුවාවක් සොයාගැනීමට උත්සාහ කළේ. නමුත් කිසිවක් කල්පනාවට පැමිණෙන්නේ නැති තැන තමයි නුරායා ඔහුගේ කුටියෙහි වූ සෝෆාවෙහි අසුන්ගත්තේ. කෝපයෙන්ම එහි වූ විසිතුරු කොට්ටයක් ගෙන විසික් කිරීමට උත්සාහ කළත් එක්වරම නුරායාගේ කොන්දට දැනුනේ අපහසුවකි. එනිසයි ඈ අසුනෙන් නැගිට තම කොන්දෙහි ඇනුනේ කුමක්දැයි සොයා බැලුවේ. ඉතිං ඒ පෑනකි.

එය අතට ගත් නුරායා කෝපයෙන්ම එයත් පොළොවෙ ගැසීමට සූදානම් වුවත්, මොහොතකට ඇයගේ සිතට පැමිණුනේ අපූරු අදහසකි. එනිසයි නුරායා තම අත්වැසුමක් ගලවා දමා පෑනෙහි මතක බැලීමට උත්සාහ කළේ. දෙනෙත් ශ්වේතවර්ණීව යද්දී නුරායා තම දෙනෙත් වසාගෙන මුළු අවධානයම ලබාදුන්නේ පෑන වෙතටයි.

"සමාධි... මේ මොක්කද තමුසේ මට.. කලේ..." රදීෂ් එලෙස විමසනවා හොඳින්ම ඇසෙද්දී නුරායා තිගැස්සෙන්නට විය. රදීෂ් සහ සමාධි අතර තමා නොදැන සිදුවූව කුමක්ද?

"මම ඔයාට ආදරෙයි රදීෂ්... මම ඔයාට ගොඩක් කල් ඉදන්ම ආදරෙයි... අනේ අද මගේ වෙන්න... ඊටපස්සේ මේ හැමදේම හොඳින්වෙයි.. ආයේ එතකොට අපිට අතරට කවුරුත්ම එන එකක් නැහැ. අනේ අදට ඔයා මගේ වෙන්න..." සමාධි! නුරායාට ඒ වදන් විශ්වාස කළ නොහැකි විය. ඈ එවන් දෙයක් කරයි කියා නම් නුරායා හීනෙකින්වත් විශ්වාස කළේ නැත.

"අහකට යනවා ගෑනියේ... තමුන් කවුරු කියලා ද හිතන් ඉන්නේ? මොනාද මට මේ දුන්නේ කියනවා???"

"මම ඔයාට මොකුත් වැරදි දෙයක් දුන්නේ නැහැ රදීෂ් පොඩ්ඩක් මත්වෙන දෙයක් දුන්නා විතරයි... ඇයි ඔයා ඔහොම හැසිරෙන්නේ.. ඔය තරම් දෙයක් වෙන්න දෙයක් නම් දුන්නේ නැහැ මම..." එසේ නම් සමාධි විසින් රදීෂ්ව මත් කර ඇත. ඒත් මේ සියල්ල සිදුවූයේ කවදාද... කිසිවක් නුරායට නම් වටහාගත නොහැකිවිය.