සඳට පෙම් බඳින්නම් BOOK 02 | [COMPLETED]

128

සඳට පෙම් බඳින්නම්... 🖤🌙
128

⚡🖤⚡♥️⚡🖤⚡♥️⚡🖤⚡♥️⚡🖤⚡

"අයියේ..., හෙට ඔයා මෙහෙ එනවද?"

දුරකතන ඇමතුමේ සිටී ජනිත්ගේ මුවඟට නැගුනේ සිනාවකි.

"අ.. හෙට? හෙට නම් වැඩක් තියෙනවා..." ජනිත් මුසාවාදයක් පැවසුවේ සේපාලිකාව ඇවිස්සීමටයි.

"අනේ...." ඉතිං ඇයගේ මුවින් පිටවූයේ ඉබේටමය. ජනිත්ගේ මුවෙහි ඇඳුනේ සතුටු සිනාවකි. ඉතිං ඇයටත් තමාව මතක්වනවා ඇති. මේ සතියම තමා ඇයව නිවසට බස්සා ඉක්මනින්ම බෝඩිම වෙත ඇදුනේ වැඩ රාජකාරී බොහෝමයක් තිබූ බැවිනි. ඉතිං සතියම හරිහැටි කතා කිරීමටවත් නොහැකි විය.

"හරි.. මොනාද තියෙන වැඩේ?" නැවත වතාවක් ඈ විමසුවේ ගිරවියක් ලෙසිනි. ඉතිං සේපාලිකා ද වෙනස් වීම අරඹා ඇත. ජනිත් අසලදී පමණක්.

"වැඩක් ඉතිං... යාළුවෙක්ගෙ ගෙදර යනවා.." තම සිනාව දෙතොල් අතර සිරකරගෙනම ඔහු පිළිතුරු ලබාදුන්නා.

"කවුද යාළුවා?" නැවතත් ප්‍රශ්නයකි.

"අ.. අනුත්තර.. ඔයා දන්නවනේ...? අර ඔයාගේ යාළුවගේ අයියා" ජනිත් නැවතත් සිනාසෙමින්ම පිළිතුරු බැන්දා.

"අපෝ..... මං නොදන්නේ මොකද.. පැණියා. හැමවෙලේම මං දිහා බලාගෙන ඉන්නේ" ජනිත් හට හඬ නගා සිනාගියේ එයටය. ඉතිං තමා බිය වූ හේතුව දැන් අවසන් ය. ඇය කෙසේවත් අනුත්තර හට කැමති නැතිය. ඒ කතාබහෙන්ම එය තහවුරුය.

"මොකද හිනාවෙන්නේ? මහ මෝඩයෙක්..!" ඈ තමාටම කොඳුරගන්නා හඬ වුවද දුරකතනයේ මෙහා කොනේ සිටී ජනිත් හට ඇසෙද්දී ඔහු තම සිනාව පාලනය කරගත්තේ අපහසුවෙනි.

"ඉක්මනට කියන්න.. මට නිදිමතයි..." බොරු ඈනුමක් යවමින්ම ජනිත් පැවසුවේ සේපාලිකාගේ වත කෝපයෙන්ම රත්පැහැ ගැන්වෙද්දීයි.

"අනේ... අහන්නකෝ අප්පා.." ඈ කෙඳිරුවේ හඬන්නට ඔන්න මෙන්න වූ හඬකිනි.

"හරි හරි... කියන්න ඉතිං..." ඔහු පැවසුවේ ඕනෑවට එපාවටය.

"ආ... එහෙනම් ඕන්නෑ.. ඔයා නිදාගන්න. ගුඩ් නයිට්! බායි!" සේපාලිකාගේ කටහඬින් පවා ඈ සිටින්නේ කෝපයෙන් බව හඳුනාගත හැකිවිය.