Kidnapped by One Direction

Hoofdstuk 28✔️

P.o.v Louise

'Kijk, ik zou morgen gewoon naar je moeder toe gaan. Desnoods met iemand samen. En dan leg je alles uit en daarna ga je wel naar de politie maar zeg je dat je niks meer weet van de ontvoerders. Of dat ze nooit hun gezicht hebben laten zien.' Zegt Niall. Hij heeft nog steeds mijn hand vast. Ik kijk hem met betraande ogen aan. 'Weet je nog waar ze woont?' 'Ja, dat weet ik nog.' Zeg ik zacht.

'Eh ik denk dat we vanavond gewoon beter in ons eigen huis kunnen gaan slapen.' Stelt Niall voor. 'Maar ik heb geen huis...' Mompel ik. 'Nu klink ik echt als een zwerver.' Grinnik ik daarna. Niall lacht kort. 'Je mag wel bij mij slapen.' Zegt hij. Ik knik en verzamel wat kleding van onze slaapkamer.

•~•

Ik kruip in bed. Niall ligt in de kamer naast me. Ik ben aan het nadenken over morgen, ik ben bang. Bang voor de reactie van mijn moeder. Wat als ons plan niet lukt? Wat als ze me door gaan hebben?

Ik kan niet slapen dus ik sta op en loop naar Niall's kamer. 'Niall?' 'Hmm?' Hoor ik. 'Ik kan niet slapen. Mag ik bij jou komen liggen?' Ik zie hem omdraaien in zijn bed, en even later houd hij de deken open als teken dat ik er bij mag kruipen. 'Wil jij misschien morgen met me mee naar mijn moeder? Want dan weet ze ook wie jullie zijn.' Vraag ik. 'Ja is goed babe, morgen hebben we niks te doen voor de band, dus dat komt goed uit.' Ik geef hem een kus. 'Je bent een geweldig vriendje.' Fluister ik. 'Jij een geweldige vriendin.' Fluistert hij terug. 'Sleepwell.'

•~•

'Princess wake up.' Ik open mijn ogen en ik zie Niall boven mij hangen. Ik schrik wakker en ga recht op zitten. 'Schrok je?' Vraagt hij. Ik knik en grinnik. Niall geeft me een kus en loopt naar de badkamer.

Niall heeft trouwens al een klein tijdelijk huisje gekocht. Hij werd gek van de hotels.

Ik loop in mijn pyjama naar beneden en maak voor ons samen een ontbijtje. Croissantjes, sinaasappelsap, thee en een eitje. Als Niall later beneden komt gaat hij aan tafel zitten. 'Mooi ontbijtje.' Zegt hij. Ik ga naast hem zitten en ik geef hem een kus op zijn wang. 'Speciaal voor mijn geweldige vriendje.' Hij lacht en knuffelt me.

We eten het op en ik loop naar boven om te douchen. Na het douchen kleed ik me om. Een blauwe korte broek met een grijs t-shirt er boven.

Als we allebei klaar zijn trekken we onze schoenen aan. Niall stapt in de auto en ik ga naast hem zitten. We moeten een aardig eindje rijden. Ik frunnik wat aan de onderkant van mijn broekje, en dan zit ik weer aan de gordel. Niall kijkt op van de weg, als hij mij ziet stressen. 'Niet zenuwachtig zijn. Het komt goed.' Stelt hij mij gerust. Ik glimlach kort naar hem.

Na 1,5 uur ongeveer te hebben gereden zijn we er. Niall stapt uit maar ik blijf zitten. 'Sweetheart kom je?' Vraagt Niall die mijn deur open doet. 'Ik durf niet...' Fluister ik. Hij aait me over me hoofd en geeft er een kusje op. 'Je kan het, alles komt goed.' Zegt hij. Ik stap uit en hand in hand lopen we naar mijn huis toe.

'Ik woonde er pas een paar dagen, de verbouwing was nog niet eens af toen ik werd ontvoerd.' Zeg ik tegen Niall. 'I'm so sorry Princess, dat we je hebben ontvoerd.' Zegt hij zacht. Ik blijf staan. 'Niall, het is niet jou schuld, en jullie hebben me super lief verzorgd.' We staan tegen over elkaar. Hij zoent me en ik zoen terug.

'Kom.' Zegt hij. We lopen weer verder, hand in hand. Als we bij mijn deur staan bel ik aan. Ik begin te trillen, niet van de kou maar van de zenuwen. Niall slaat een arm over mijn schouders.

Dan gaat de deur open. 'Lou-Louise?' Stottert me moeder. 'Mam...' Ze geeft me een knuffel en laat me niet meer los. We staan zo een paar minuten en dan trek ik terug. 'Kom binnen.' Zegt ze zacht, met tranen in haar ogen.

We lopen naar binnen en gaan zitten op de bank. 'Mam je hebt het huis echt leuk ingericht.' Zeg ik glimlachend. 'Dankje.' Ze begint te huilen. 'Mam, niet huilen.' Zeg ik zacht. 'Ik ben gewoon wat overstuur, omdat we eerst samen het huis zouden inrichten met Noah. Maar toen je weg was moest ik het zelf doen.' Zegt ze mompelend. Ik geef haar een knuffel. 'Mam, is okay. Trouwens, dit is Niall. Ik zat bij hem en 4 anderen in huis nadat ik was ontsnapt.' Zeg ik. Niall staat op en geeft mijn moeder een hand.

'Sorry, ik wist niet dat jullie kwamen dus het huis is een beetje rommelig.' Zegt mam. Ik grinnik zachtjes. 'Geeft niet, dat is het huis van ons ook.' Zegt Niall.

'Waar is Noah eigenlijk?' Vraag ik. Net op dat moment gaat de voordeur open. 'Mam, ben thuis.' Hoor ik hem mompelen. Ik loop naar de hal toe en Noah staat met zijn rug naar me toe. Ik loop zachtjes naar hem toe en leg mijn handen voor zijn ogen. 'Mam, haal je handen weg.' Zucht hij. Ik giechel zachtjes. 'Wacht... Lou?' Vraagt hij. Ik haal mijn handen weg en hij draait zich om. 'LOUISE!!!' Roept hij en hij pakt me op en draait me in het rond.

'Hoe kom jij hier?' Vraagt hij vol verbazing. 'Lang verhaal, kom even zitten.' Zeg ik. Hij hangt zijn jas op en loopt naar de woonkamer. 'Hey.' Zegt Niall. 'Hoi.' Zegt Noah. 'Ik ben het vriendje van Louise.' Zegt Niall. 'Wacht, vriendje!?' Vraagt mam verbaast. Ik moet lachen. 'Ja mam, vriendje.' 'Noah, de broer van dat kind.' Zegt hij terwijl hij naar mij wijst. Niall glimlacht. Ze schudden elkaar de hand.

We gaan zitten en ik begin te vertellen over het hele gebeuren. Nou ja, de gelogen versie. Noah kijkt me niet-begrijpend aan. 'Ik snap d'r helemaal niks van, maar het is goed. Ik ben allang blij dat je thuis bent. Best saai hoor, zonder je gekke zusje.' Zegt hij. Ik grinnik. 'Ja het was ook best saai zonder een rare broer.' Zeg ik lachend.

'Eh, wil je naar de politie?' Vraagt mam opeens. 'Nou... Het probleem is ik weet niet meer hoe mijn ontvoerder er uit zag. Ik weet bijna niks meer van de ontvoering. Want ik zat ook al 2 weken bij Niall en de rest.' Zeg ik. 'Maar weet je dan helemaal niks meer?' Vraagt ze. Ik haal mijn schouders op. 'Sorry.' Mompel ik. 'Geeft niet. Ik hoop dat de ontvoerder niks meer doet.'

Opeens denk ik aan pap. 'Eh mam, er is ook nog wat anders gebeurd...' Zeg ik. 'Je bent toch niet zwanger he?' Vraagt ze gelijk. 'Nee nee...' ik slik kort. 'Het gaat over papa. Hij heeft me ge-gekidnapt.' 'Dus je weet wel hoe je ontvoerder er uit zag.' Zegt mam verbaast. 'Ja maar ik wou het niet vertellen...' fluister ik haast.

'Het begon toen ik pizza's moet halen voor het avondeten.' Begin ik. (...) 'En uiteindelijk lukte me om te ontsnappen en ik wist niet waar ik was dus ging ik naar een park. En daar kwam ik Niall tegen. En toen flipte ik eerst helemaal, omdat hij dus van mijn favoriete band is. En daarna mocht ik bij hem en de anderen verblijven.' 

Mam kijkt me met open mond aan, nadat ik het hele verhaal heb vertelt. Nou ja, nog steeds niet de echte versie. 'Dan gaan we nu naar de politie en geven we die klootzak aan!' Zegt mam boos.

Hooi. Jeeeh ze ziet haar moeder en Noah weer! Hoeraa! Nu gaan ze dus de vader aangeven, wat best slim is want nu komen de jongens niet meer in de problemen. Vote? Comment of follow? Thnxx byee!
{04-08-15}