Kidnapped by One Direction

Hoofdstuk 49✔

P.o.v Louise

We gaan op onze plek zitten in het vliegtuig. Toen ik vroeg of Sophia mee wou op vakantie zei ze dat ze het wel zag zitten, omdat ze afleiding zoekt.

We zitten met z'n 3en naast elkaar. Ik kijk door het raampje naar buiten. Het vliegtuig stijgt langzaam op. Ik doe mijn oortjes in en zet mijn one direction afspeellijst op Spotify aan. Liam pakt mijn mobiel en glimlacht als hij ziet welke muziek ik aan heb.

'Wat is je code?' Vraagt hij. Ik grinnik. 'Geboorte jaar van Niall.' Liam lacht. 'Het kon ook niet anders.' Hij voert het in en glimlacht weer. 'Leuke achtergrond.' Grijnst hij. Het is een foto van mij en Niall zoenend op het strand, met een zonsondergang op de achtergrond. Ik knik en sluit mijn ogen. Voordat ik het weet val ik in slaap.

Ik word wakker van iemand die aan me arm trekt. 'Louise wakker worden. We zijn geland.' Fluistert Liam. Ik open mijn ogen en zie Liam en Sophia naar me kijken. Ik sta langzaam op en loop naar buiten.

Als we onze koffers hebben lopen we naar de aankomsthal. Ik zie Niall staan en loop naar hem toe. 'Heey love.' Zeg ik en ik druk een kus op zijn mond. 'Wat is er aan de hand?' Vraagt hij. Liam zucht. 'Sophia's moeder is overleden.' Zegt hij zacht. Niall slikt. 'Gecondoleerd.' Zegt Niall terwijl hij naar beneden kijkt. 'Dankje.' Hoor je Sophia zeggen. 'Maar laten we het please niet over mijn moeder hebben. Ik ben hier gekomen voor afleiding.' Zegt ze. Niall knikt en pakt mijn hand. Liam doet hetzelfde bij Sophia en zo lopen we naar buiten.

We stappen in een taxi en rijden naar het vakantiehuisje. 'De rest is er ook al.' Zegt Niall. Ik knik. 'Dit word zo leuk!' Zeg ik blij. 'Ja, hoe lang blijven we eigenlijk?' Vraagt Sophia. '3 nachtjes.' antwoord ik. 

We stappen uit als we er zijn. Niall wil de taxi chauffeur betalen maar ik hou hem tegen en pak geld uit mijn portemonnee, en voordat Niall iets kan zeggen geef ik het aan de man. Niall zucht. 'Je hoeft niet alles te betalen.' Zeg ik en ik geef hem een knipoog.

We lopen naar binnen en als we Liv en Perrie zien rennen ze op ons af en knuffelen ze ons. 'Wat was er nou aan de hand?' Vraagt Perrie. Sophia slikt. 'Euh, ze wil er liever niet aan denken.' Zeg ik. 'Kom anders eventjes mee naar de gang.'

Als ik het verteld heb kijken ze beide vol medelijden naar mij. 'Oh, sorry.' zegt Liv. 'Geef niet, maar praat er maar niet over als je bij Sophia bent. Ze komt hier voor afleiding.' Zeg ik. Ze knikken en we lopen weer naar binnen.

Het huisje zit op een vakantiepark, met een zwembad en midgetgolfbaan. En een tennisbaan, speeltuin, voetbalveld en nog wat dingetjes. Het huisje is klein, van hout en heel gezellig. Gewoon een standaard vakantiehuisje eigenlijk.

De jongens zijn weer weg en we hebben alle tassen in de woonkamer gezet. 'Eerst keuken zooi.' Zegt Liv. We knikken en pleuren alles in de kastjes. Maar Perrie scheurt per ongeluk een zak meel kapot. De meeste, normale, mensen zouden dat pak meel weggooien en verder gaan met inrichten.

Maar Perrie is niet bepaald een normaal mens.

Ze pakt het pak op, en gooit het naar Liv waardoor al het meel door de keuken vliegt, over ons heen. Liv vangt het pak en gooit het naar mij. Ik vang het niet en alles vliegt over mij heen. Ik smijt het pak volop in het gezicht van Sophia. Zo houden we nog een heel meelgevecht, totdat het pak op is. Ik kijk om me heen en merk dat de hele keuken onder zit met meel. Ik schiet in de lach. 'Goed begin van de vakantie!' lacht Perrie.

•~•

Oh trouwens, dat liedje dat boven aan staat, is me lievelings liedje en omdat het zo kort is heb ik er maar eventjes een filmpje bijgeplakt. LITTLE THINGS FOR LIFE.
Je weet zeluufff.

Toedeledokieeee!!!
Kusjuss van mij

•~•

{09-09-2015}

Hmm. Apart kind was ik.