BERDEL

BERDEL-11

-" Keşke seninle başka şartlar altında tanışsaydık çavreşamın (kara gözlüm)"

♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣

Yiğit hiçbir gece bu gece olduğu kadar zorlanmamıştı. Karısının o güzel kokusu Yiğit'i içine çekiyordu adeta. Düşmanı olarak tanımladığı karısı şuan onun kollarındaydı.

Onu her daim hırpalayan kocası bugünlük bir iyilik meleğine dönüşmüştü. Sanki ona hiç zarar verip kırmamış gibi. Sanki onunla berdel yüzünden evlenmemiş gibi rahattı.

Karısının uyuduğundan emin olarak yatağından çıktı Yiğit. Üzerinde fazlalık olan pantolonu iyice terlemesine neden olmuştu. Hoş bunun içinde Berika'ya sarılması da vardı. Ilk önce duşa girip bu kokudan kurtulması lazımdı.

Yiğit her zaman titiz ve temiz bir adamdı. O yüzden hemen üzerindeki fazlalıklardan hemen kurtuldu ve kendini duşa atmıştı. Şuan Yiğit'in tek düşündüğü karısının her ay bu acıyı çektiğiydi. Nasıl bu acıya dayanabiliyordu ki?

Berika'yı sabahtan beri odaya kilitlemiş üstelik bu acıyı tek yaşamasına sebep olmuştu. Her ne kadar düşmanı olarakta nitelendirse Berika onun karısıydı ve ona iyi davranması lazımdı. Yiğit'in Berika'ya iyi davranmasına kuşlar bile gülerdi. Yani o kadar imkansız bir durumdu. Ama zamanla bazı şeyler değişir miydi ? Işte orası biraz şüpheliydi.

Yiğit beline havluyu sarıp banyodan çıktı. Berika uyuduğu için kıyafetlerini yanına alma gereksinimi duymamıştı.

Dolabından iç çamaşırlarını çıkartırken karısının dehşetle sayıklamasını duyup başını ona çevirdi. Kan ter içinde kalan karısına yaklaşıp yavaşça sarsmaya başladı.

Berika ağabeyi Miraç'ın ona kemerle vurduğu anı kabus olarak görüyordu. Bilinçsizce çırpınıyordu her kemerin vuruluşunda.

-"Yapma ağabey ,nolur yapma acıyor!" diye dehşetle sayıklıyordu. Ne diyordu bu kadın. Ağabeyi ona şiddet mi uyguluyordu ne yapıyordu ki sayıklıyordu karısı. Yoksa o kemerle vuranda ağabeyi miydi? Daha fazla sarsmaya başladı Berika'yı. Onun güvende olduğunu hissettirmek istiyordu. Neden böyle yaptığını bilmiyordu ama içinden şuan bunu yapmak geliyordu.

Berika gözlerini açıp hızla doğrulduğunda karşısında kocasının endişelenmiş yüzünü farketmeden kollarını kocasına sardı,kabustan uyanmanın etkisiyle. Başını kocasının boyun girintisine sokarak tüm korkularının bitmesini istedi.

Yiğit ilk başta karısının hareketiyle afallasa da o da sıkıca sardı karısını. Kimsenin ona zarar veremeyeceğini kanıtlayacak bir şekilde sardı. Sık nefes alışverişleriyle hala kabusun etkisinden çıkmadığını anladı. Ellerini karısının saçlarına daldırıp okşarken dudaklarını karısının kulaklarına yaklaştırıp

-"Hişş tamam geçti. Ben burdayım korkma " diyerek fısıldadı şuh sesiyle. Karısının kendisi de dahil olmak üzere  kimseden korkmasını istemiyordu.

Kocasının sesiyle kendine gelen Berika hızla kollarını çekti. Yiğit çekilen karısıyla o da doladığı kollarını çekmişti.

Yeni farkediyordu kocasının çıplak olduğunu. O biçimli kasları ben buradayım dercesine göz kırpıyordu. Berika bir an o kaslara dokunmayı istedi. Ama bu düşünce bile yüzünün alev almasına bile yetmişti. Yiğit karısının dikizlediği yere bakıp tekrar karısına baktığında pembeleşen yüzünü gördüğünde muzipçe sırıttı.

-"Ne o kocanı çok mu seviyorsun? Gözlerini alamıyorsun hem benden hemde kaslarımdan. Canın çok çektiyse dokunabilirsin? " diyerek karısının vereceği ifadeyi bekledi.